Sell in May and go away: Τί κρύβεται πίσω από την περίφημη προτροπή για πωλήσεις και… φευγιό;

Το «Sell in May and go away» (Πούλα τον Μάιο και φύγε μακριά) είναι μια γνωστή έκφραση στον χώρο της Οικονομίας που αφορά στην αγοραπωλησία μετοχών.

Γιατί όμως θα έπρεπε κάποιος να πουλήσει τον Μάιο μετοχές και να φύγει; Κι αν φύγει, πότε να γυρίσει; Ή μήπως δεν θα έπρεπε ούτε να πουλήσει, ούτε να γυρίσει -και, ίσως, ούτε να μην έχει φύγει εξαρχής;

Αν και το «Sell in May and go away» έχει τις «ρίζες» του στον 17ο αιώνα έχει ακόμη «οπαδούς» που ακολουθώντας την προτροπή παίρνουν το ρίσκο να χάσουν ή να κερδίσουν.

Η ρήση αυτή είναι μια επενδυτική στρατηγική που βασίζεται στη

θεωρία, ότι η περίοδος από τον Νοέμβριο έως τον Απρίλιο έχει -κατά μέσο όρο- σημαντικά ισχυρότερη χρηματιστηριακή ανάπτυξη από τους άλλους μήνες σε αντίθεση με την εξάμηνη περίοδο από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο οπότε σημειώνεται χαμηλή απόδοση των μετοχών.

Σύμφωνα με τη στρατηγική Sell in May and go away οι μετοχές πωλούνται ή ελαχιστοποιούνται περίπου στις αρχές Μαΐου, τα έσοδα διατηρούνται σε μετρητά και αγοράζονται ξανά το φθινόπωρο, συνήθως περίπου την περίοδο των αμερικανικών Απόκρεων, γι’ αυτό και συχνά το ακούμε συχνά και ως «Δείκτη του Halloween.

Η αναφορά σε αυτόν τον τρόπο πωλήσεων είναι ανεπίσημη και δεν έχει ληφθεί υπ’ όψιν σοβαρά από τους ακαδημαϊκούς κύκλους. Κι όμως. Η ανάλυση των Bouman and Jacobsen τού 2002 δείχνει ότι αυτό είχε ισχύ σε 36 από τις 37 χώρες που συμπεριλήφθηκαν στην έρευνά τους, από το μακρινό 1694 στο Ηνωμένο Βασίλειο. 

Το ιστορικό μοτίβο αγοραπωλήσεων διαδόθηκε από το Stock Trader’s Almanac, το οποίο διαπίστωσε ότι «η επένδυση σε μετοχές, όπως ”αντιπροσωπεύεται” από τον Dow Jones από τον Νοέμβριο έως τον Απρίλιο και η μεταστροφή σε σταθερό εισόδημα τους υπόλοιπους έξι μήνες θα παρήγαγε αξιόπιστες αποδόσεις με μειωμένο κίνδυνο από το 1950 και μετά».

Οι αποκλίσεις παραμένουν έντονες τα τελευταία χρόνια, με τον δείκτη S&P 500 να κερδίζει κατά μέσο όρο περίπου 2%, από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο (από το 1990), σε σύγκριση με  από τον Νοέμβριο έως τον Απρίλιο (περίπου 7%), σύμφωνα με την Fidelity Investments.

Μια ακαδημαϊκή εργασία που εξέτασε τις χρηματιστηριακές αγορές εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής διαπίστωσε την αξία του μοντέλου, χαρακτηρίζοντας την τάση της εποχικής απόκλισης «αξιοσημείωτα ισχυρή».

Οι χρηματοπιστωτικές αγορές επηρεάζονταν συχνά από τα εποχικά πρότυπα που συνδέονταν με τη γεωργία, αλλά αυτά έχουν μάλλον εκλείψει, δεδομένης της δραματικά μειωμένης οικονομικής βαρύτητας σε αυτόν τον κλάδο, όπως διαβάζουμε στο investopedia.

Η εποχικότητα στις επενδυτικές ροές μπορεί να κυριαρχεί ως αποτέλεσμα των μπόνους της χρηματοπιστωτικής βιομηχανίας και των επιχειρήσεων στο τέλος του έτους, με την προθεσμία υποβολής δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος στις ΗΠΑ στα μέσα Απριλίου να συμβάλλει σε αυτό.

Όποιες και αν είναι οι εκτιμήσεις, πάντως, ο ιστορικός οδηγός έχει παραμείνει στην επικαιρότητα ως αποτέλεσμα της κατάρρευσης του χρηματιστηρίου τον Οκτώβριο του 1987 και το 2008.

@ (Η Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 1987 έμεινε στην ιστορία των χρηματιστηρίων ως Μαύρη Δευτέρα, επειδή εκείνη την ημέρα ο δείκτης του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης καταβαραθρώθηκε κατά 508 μονάδες ή 22,6%. Ηταν το μεγαλύτερο ημερήσιο κραχ που γνώρισε η Wall Street.

@ Το 2008 κατέρρευσαν τα χρηματιστήρια στον κόσμο την «Μαύρη Παρασκευή». Στις 1.728,49 μονάδες, (πτώση 9,71%) χαμηλότερο επίπεδο από το Μάιο του 2003, έκλεισε ο Γενικός Δείκτης στο Χρηματιστήριο Αξιών των Αθηνών. Τη μεγαλύτερη πτώση των 37 τελευταίων ετών κατέγραψε η στερλίνα, υποχωρώντας κάτω από τα 1,53 δολάρια).

Γιατί να ΜΗΝ πουλήσεις τον Μάιο και να φύγεις;

Το μειονέκτημα αυτών των στρατηγικών είναι ότι δεν προβλέπουν αξιόπιστα το μέλλον. Κι αυτό ισχύει κυρίως για τα καλά και γνωστά μοτίβα πωλήσεων. Αλλωστε αν αρκετοί άνθρωποι ήταν σίγουροι ότι το «Sell in May and Go Away» ήρθε για να μείνει, όλοι οι πωλητές των πρώτων ημερών θα προσπαθούσαν να πουλήσουν τον Απρίλιο και θα έκαναν προσφορές ο ένας εναντίον του άλλου για να αγοράσουν ξανά τις πρώτες μετοχές τον Οκτώβριο.

Οι μέσοι όροι της εποχικής τάσης κρύβουν, βέβαια, και μεγάλες διακυμάνσεις από έτος σε έτος. Σε κάθε δεδομένο έτος, η επιρροή της εποχικότητας κατακλύζεται από μια σειρά άλλων, συχνά πιο πιεστικών εκτιμήσεων.

Για παράδειγμα, οι πωλήσεις τον Μάιο δεν θα έκαναν κάθε άλλο παρά καλό σε όποιον ακολουθούσε αυτή τη στρατηγική το 2020, αφού τότε ο Δείκτης S&P 500 κατρακύλησε 34% σε πέντε εβδομάδες τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο, όταν εμφανίστηκε η πανδημία της COVID-19, για να ανέβει μόνο 12,4% από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο.

Στην πραγματικότητα, τη δεκαετία ως το 2020, το καλοκαιρινό εξάμηνο του έτους στις αγορές είχε κατά μέσο όρο μια σταθερή αν και μη θεαματική απόδοση 3,8%, χωρίς σημαντική πτώση από το 2011, σύμφωνα με την LPL Research.

Το «Sell in May» είχε «πέσει έξω» στις αρχές του 2022, με τον S&P 500 να υποχωρεί 8,8% τον Απρίλιο και 13,3% από την αρχή του έτους.

Συμπέρασμα; Ενώ, ενώ το ιστορικό μοτίβο έχει βασικά ερείσματα και δυναμική, η προβλεπτική του δύναμη είναι αμφισβητήσιμη και το ρίσκο μεγάλο.

Εναλλακτικές λύσεις στο «Πούλα τον Μάιο και φύγε»

Αντί να πράξουν κατά γράμμα το ρητό, οι επενδυτές που πιστεύουν ότι η επενδυτική στρατηγική θα έχει μέλλον, θα μπορούσαν να στραφούν από τους τομείς της αγοράς με υψηλότερο κίνδυνο προς εκείνους που τείνουν να υπεραποδώσουν σε περιόδους αδυναμίας της αγοράς.

Για πολλούς μικροεπενδυτές με μακροπρόθεσμους στόχους, η στρατηγική buy-and-hold, η προσήλωση στις μετοχές όλο το χρόνο, χρόνο με το χρόνο  -εκτός αν υπάρξει αλλαγή στα θεμελιώδη μεγέθη-  παραμένει η καλύτερη πορεία.