Η ιστορία του παγωτού: Από έδεσμα βασιλιάδων, έγινε η χαρά όλων

«Φίλε εγώ έφτασα τα 120», έλεγε ο ένας. «Σε διέλυσα. Εγώ έφαγα 136», απαντούσε ο άλλος. «Τίποτα δεν κάνατε. Εγώ έφτασα τα 152. Έτρωγα και δυο μέσα στην ημέρα κάποιες φορές», πεταγόταν ο τρίτος. Οι παλαιότεροι σίγουρα θα είχαν συμμετάσχει ή τουλάχιστον θα είχαν ακούσει έναν τέτοιο διάλογο. Τον άκουγες συνήθως με το άνοιγμα των σχολείων. Την πρώτη ημέρα. Εκεί στον Αγιασμό. Ανάμεσα σε όλα τα κατορθώματα και τις περιπέτειες του καλοκαιριού, πάντα η παρέα έψαχνε να βρει αυτόν που έφαγε τα περισσότερα παγωτά! Ήταν κάτι σαν έθιμο.
Και κάπως έτσι το παγωτό συνδέθηκε μέσα στο μυαλό μας με το καλοκαίρι. Βέβαια, (και) αυτό άλλαξε, πλέον. Κάποτε τα ψυγεία άδειαζαν στα μέσα του Φθινοπώρου ή και λίγο αργότερα και ξαναγέμιζαν μέσες- άκρες περίπου στο Πάσχα. Τώρα, όμως, η απόλαυση δεν έχει εποχιακό χαρακτήρα. Μπορείς να φας ένα καλό παγωτό ακόμα κι αν έξω το έχει στρώσει με 15 πόντους χιόνι. Έτσι θα έπρεπε να είναι, άλλωστε, η απόλαυση για το […]
Keywords
Τυχαία Θέματα
Η ιστορία του παγωτού: Από έδεσμα βασιλιάδων,έγινε η χαρά όλων