Γιατί η Ρωσία δεν πολυθέλει να θυμάται το 1917

Ο εορτασμός θα είναι μάλλον βουβός και ας έχουν περάσει 100 χρόνια από το μεγάλο γεγονός, κάτι που προσφέρεται για παράτες και για μεγάλα λόγια.

Η Ρωσία -η κυβέρνησή της δηλαδή- είναι σαν να μην θέλει να γιορτάσει τον ένα αιώνα από την επανάσταση του Φεβρουαρίου (άρχισε στις 12 Μαρτίου σύμφωνα με το νέο ημερολόγιο) που ανέτρεψε τον τσάρο, ούτε και την Οκτωβριανή που, λίγους μήνες αργότερα, έφερε τους μπολσεβίκους.

Oπως γράφουν οι New York Times,

η κυβέρνηση δεν θέλει να γιορτάσει επίσημα αυτή την επέτειο επειδή, καθώς υποστηρίζει, η κοινωνία είναι ακόμη διχασμένη για τις επιπτώσεις του 1917 στη Ρωσία. Ανεπισήμως, το Κρεμλίνο δεν θέλει να ακούει για επαναστάσεις ούτε να τις εορτάζει διαταράσσοντας το αφήγημα της μίας και ενιαία ρωσικής ιστορίας που διαπερνά τους αιώνες.

Ο ίδιος ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν έχει επικρίνει εμμέσως τα γεγονότα εκείνης της χρονιάς: «Ξέρουμε τι επιπτώσεις μπορούν να φέρουν οι μεγάλες αναστατώσεις», είπε σε ομιλία του για την κατάσταση του έθνους τον περασμένο Δεκέμβριο.

Ο ειδικός εκπρόσωπός του για θέματα πολιτισμού Μιχαήλ Σβίντκοϊ κάνει μια ενδιαφέρουσα παρομοίωση για τον ρόλο του 1917 στη ρωσική ιστορία. «Είναι το δικό μας Brexit, τότε που σταματήσαμε να πλησιάζουμε την Ευρώπη», λέει στην αμερικανική εφημερίδα αν και αναγνωρίζει ότι για πολλούς συμπολίτες του το σοβιετικό παρελθόν ήταν η καλύτερη περίοδος της ζωής τους.

Κατά κάποιο τρόπο, συνεχίζουν οι New York Times, νεότεροι αρθρογράφοι βλέπουν τα γεγονότα του 1917 σαν μια πρώιμη εκδήλωση των χρωματιστών επαναστάσεων των τελευταίων ετών (όπως η πορτοκαλί στην Ουκρανία) ή σαν μια ακόμη ένδειξη ότι οι εχθροί πολιορκούν τη Ρωσία.

Η έλλειψη ηρώων είναι και αυτή παράγοντας που δεν βοηθά το αφήγημα. Ο Πούτιν δεν θα μπορούσε να ταυτιστεί ούτε με τον τσάρο Νικόλαο (γιατί ανατράπηκε), ούτε με τον σοσιαλδημοκράτη πρωθυπουργό της επανάστασης Αλεξάντερ Κερένσκι, που επίσης ανατράπηκε από τους μπολσεβίκους, ούτε προφανώς και με τον Βλαντίμιρ Λένιν που τα έβαλε με την Εκκλησία. Ετσι, το Κρεμλίνο, αντί του αντιηρωικού 1917 , έχει αξιοποιήσει τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο σαν την περίοδο όπου η εθνική ενότητα ήταν πιο ισχυρή παρά ποτέ.

Εκεί όμως που το κράτος επιλέγει να απουσιάζει, το κενό το καλύπτουν οι πολίτες και τα κοινωνικά δίκτυα.

Ρώσοι δημοσιογράφοι αξιοποιώντας αρχειακό υλικό και μαρτυρίες των πρωταγωνιστών των γεγονότων του 1917, όπως τα ημερολόγιά τους, έχουν φτιάξει μια εντυπωσιακή αναπαράσταση των γεγονότων της εποχής που, ημέρα προς ημέρα, καλύπτει τα γεγονότα ακριβώς 100 χρόνια μετά.

Η βασιλική οικογένεια, οι επαναστάτες, σημαίνοντα πρόσωπα της εποχής γράφουν σε ένα εικονικό Facebook τις σκέψεις τους, καθημερινές, αφελείς ή οργισμένες.

Είναι ίσως ο τρόπος των πολιτών να θυμηθούν το παρελθόν τους και να ξεφύγουν από αυτό που ένας ιστορικός ονομάζει «σχιζοφρένεια» της Ρωσίας η οποία θυμάται και τιμά ακόμη με διάφορους τρόπους τόσο το τσαρικό όσο και το μπολσεβικικό παρελθόν της.

The post Γιατί η Ρωσία δεν πολυθέλει να θυμάται το 1917 appeared first on Protagon.gr.