Όταν το ισχυρότερο «όπλο» της Ευρωζώνης αποσύρεται… διακριτικά

Στο κείμενο ανακοίνωσης των αποφάσεων του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ με το οποίο ανακοινώθηκε η 8η μείωση των επιτοκίων κατά 0,25% την Πέμπτη, η λέξη «αβεβαιότητα» ακούσθηκε δέκα φορές!

Όλα όσα συνόδευσαν την λέξη αυτή, δεν έκαναν άλλο από το να δείχνουν με… βεβαιότητα, ότι η ΕΚΤ, η ανώτατη νομισματική αρχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτή που είναι υπεύθυνη για το Ενιαίο Ευρωπαϊκό Νόμισμα, το Ευρώ, δεν είναι σε θέση να κάνει την παραμικρή εκτίμηση για την επόμενη ημέρα της ευρωπαϊκής οικονομίας.

Και κατά συνέπεια δεν είναι σε θέση να επιλέξει και να αποφασίσει κινήσεις οι οποίες θα μπορούσαν να επηρεάσουν (ευνοϊκά) την οικονομία της Ευρωζώνης.

Την μοναδική απόφαση που ανακοίνωσε αφορούσε στην μείωση κατά 0,25% του βασικού επιτοκίου (στο 2%), κάτι που είχε προεξοφληθεί από όλους πριν ακόμα το κάνει. Και το οποίο θα ήταν μεγάλη έκπληξη αν δεν το έκανε.

Με άλλα λόγια δεν έκανε τίποτα με το οποίο θα μπορούσε να αλλάξει έστω και κατ’ ελάχιστον την τρέχουσα ζοφερή κατάσταση για την οποία οι προβλέψεις της είναι ότι ο μεν πληθωρισμός μπορεί να αυξηθεί και η ανάπτυξη να μειωθεί ακόμα περισσότερο σε σχέση με το 0,9% που προβλέπει για το 2025.

Όλα αυτά σχεδόν ταυτόχρονα με την συνάντηση του πλέον ισχυρού (;) ηγέτη ευρωπαϊκής χώρας του κ. Μερτς (Γερμανία) με τον Αμερικανό πρόεδρο, μια συνάντηση από την οποία δεν προέκυψε τίποτα που να αλλάζει τα δεδομένα αυτής της «αβεβαιότητας» στην οποία αναφέρεται η ανακοίνωση των διοικητών των Κεντρικών Τραπεζών της Ε.Ε.

Τι σημαίνει όμως αυτή η «αβεβαιότητα» και η αδυναμία λήψης αποφάσεων που να μπορούν να ανατρέψουν την αβεβαιότητα δημιουργώντας νέα σημεία αναφοράς για τις οικονομικές εξελίξεις στην Ε.Ε.;

Το πρώτο και σημαντικότερο είναι ότι η ΕΚΤ «ομολογεί» ότι δεν μπορεί να επηρεάσει την τιμολόγηση του βασικού οικονομικού εργαλείου της οικονομίας της Ε.Ε., δηλαδή την συναλλαγματική ισοτιμία του Ευρώ με το δολάριο.

Η κα Λαγκάρντ δήλωσε ότι κλείνει – πιθανώς με άλλη μία μείωση 0,25% τον Σεπτέμβριο – ο κύκλος της συρρίκνωσης των επιτοκίων για την Ευρωζώνη. Που πάει να πει ότι δεν πρόκειται να επιχειρήσει να συγκρατήσει την ανατίμηση του Ευρώ έναντι του δολαρίου, μέσω της περαιτέρω χαλάρωσης της νομισματικής πολιτικής της. Δηλαδή περαιτέρω σημαντική μείωση του κόστους του χρήματος.

Πράγμα που δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα για τις ευρωπαϊκές εξαγωγές εν μέσω ενός περιβάλλοντος εμπορικού πολέμου με τον βασικό της οικονομικό εταίρο τις ΗΠΑ, αλλά και με τον δεύτερο στην σειρά εμπορικό εταίρο της – προς το παρόν τουλάχιστον – την Κίνα.

Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο είναι ότι σύμφωνα με τα όσα ακούσαμε από το στόμα της κας Λαγκάρντ χθες (5.6.2025), σαν επεξήγηση της ανακοίνωσης, η ΕΚΤ δεν είναι σε θέση να κάνει την παραμικρή πρόβλεψη για αλλαγές στην πολιτική της παρά μόνο αν συμβούν γεγονότα τα οποία η ίδια δεν μπορεί να ξέρει ποια μπορεί να είναι!

Και αυτό το λέει η εκπρόσωπος του φορέα που μαζί με τις άλλες μεγάλες κεντρικές τράπεζες του πλανήτη, όπως η Fed, η ΒοJ, η ΒοΕ, κ.λ.π., έσωσαν κυριολεκτικά το σύστημα με τις παρεμβάσεις τους τόσο στην διάρκεια της κρίσης του 2008, στην ύφεση που ακολούθησε, όσο και στην πανδημία. Με άλλα λόγια αυτοί που αποδεδειγμένα, ήταν οι βασικοί παράγοντες για να μείνει το μαγαζί… ανοικτό και να μη βάλει λουκέτο, τουλάχιστον δύο φορές μέσα σε λιγότερο από 20 χρόνια.

Τι πραγματικά συμβαίνει; Δεν μπορούν ή δεν θέλουν; Η αλήθεια είναι ότι η νομισματική πολιτική που μας έχει φέρει μέχρι εδώ, ως σήμερα, βασίσθηκε και το 2008 και το 2020, σε ένα επικίνδυνο «εργαλείο», την χρηματοδότηση από το… πουθενά, ή για την ακρίβεια με την χρηματοδότηση από το μέλλον.

Δηλαδή με χρέος το οποίο αντιπροσωπεύει τεράστιες υποχρεώσεις από την οικονομική ανάπτυξη του μέλλοντος που προεξοφλήθηκαν και κάλυψαν – δηλαδή ξοδεύτηκαν – για να κλείσουν οι τρύπες του σήμερα.

Αυτό το «χρέος» δεν είναι πλέον βιώσιμο όπως λένε οι κεντρικοί τραπεζίτες και το ΔΝΤ.

Και για να μη σκάσει σαν ωρολογιακή βόμβα στα χέρια μας, κάποιος πρέπει να αρχίσει να το πληρώνει από σήμερα…

Και εκεί που ήμαστε στο ποιος και κυρίως πως θα αρχίσει να γίνεται αυτό, έρχεται ο πόλεμος στην Ουκρανία και ο Τραμπ με τους δασμούς του, για να βάλουν στο τραπέζι ένα άλλο γεωπολιτικό ανασχεδιασμό του πλανήτη, στον οποίο η Ε.Ε. αποφασίζει (;) ότι πρέπει ταυτόχρονα να ξοδέψει ακόμα περισσότερα για να επανεξοπλιστεί ανεξάρτητα από την πολεμική ομπρέλα των ΗΠΑ.

Όταν ακόμα και ο κ. Μητσοτάκης, ομολογεί δημοσίως ότι αυτό είναι… πολύ δύσκολο (η αύξηση των δαπανών για το ΝΑΤΟ κατά 5%) να γίνει, καταλαβαίνει κανείς σε τι αδιέξοδο μονοπάτι έχουμε αρχίσει να περπατάμε…

Γιατί; Γιατί ακόμα και με την «ρήτρα διαφυγής» που εμπνεύσθηκαν στις Βρυξέλλες, δηλαδή τον μη υπολογισμό των δαπανών αυτών στο δημόσιο έλλειμμα, το καινούργιο επιπλέον χρέος θα είναι χρέος που πρέπει να πληρωθεί. Και κάποιος που χρωστάει ήδη πολλά, όταν του βάζεις να χρωστάει ακόμα περισσότερα, τα πράγματα αρχίζουν και θυμίζουν την ιστορία με τον γάιδαρο του Χότζα, που πάνω που έμαθε να μη τρώει… ψόφησε.

Κάπου εκεί λοιπόν είναι που η ΕΚΤ και αρχίζει να σηκώνει τα χέρια ψηλά και να δηλώνει ότι δεν ξέρει τι γίνεται πλέον.

Γιατί ακριβώς αυτό δήλωσε με λίγο διαφορετικά λόγια την Πέμπτη η ΕΚΤ, ότι δεν ξέρει πλέον τί γίνεται και γι’ αυτό δεν ξέρει και τι θα κάνει…

To άρθρο Όταν το ισχυρότερο «όπλο» της Ευρωζώνης αποσύρεται… διακριτικά δημοσιεύτηκε στο NewsIT .