Κόμματος στο basketblog: «Το κίνητρό μου δεν σταματά»

Παίκτης με παρουσία στην Ευρωλίγκα, με τίτλους, με πορεία εντός κι εκτός τειχών, αναμφίβολα ο Νέστορας Κόμματος, στα 40 του πια, είναι από μόνος του πολυτέλεια για τα εθνικά πρωταθλήματα και δη για τον 2ο Ομιλο της Β' Εθνικής κατηγορίας. Ο πρώην διεθνής φόργουορντ, που αγωνίζεται στον Ερμή Αγιάς, ομάδα από την ευρύτερη περιοχή και γενέτειρά του, την Λάρισα, μιλώντας στο basketblog αποκάλυψε άγνωστές στιγμές, αποκάλυψε γεγονότα, ανέπτυξε τις σκέψεις του, αναφορικά με το πριν, το τώρα, αλλά και το μετά, όπως πάντα χειμαρρώδης. Και οι φωτογραφίες είνει ενδεικτικές από όσα είδε ο μπαρουτοκαπνισμένος άσος στα παρκέ όλα αυτά τα χρόνια, βιώνοντας κορυφαίες στιγμες και συνεργασίες... -Μόνιμος πλέον στα μέρη σου. Αν και έχεις δραστηριότητες και στην Αθήνα.«Νιώθω ακμαίος. Τιμή μου να είμαι στα μέρη μου. Αντέχω ακόμη και θα παίζω. Ο πρόεδρος στην Αγιά είναι αγνός άνθρωπος, φίλαθλος του μπάσκετ. Είχα κι έχω κίνητρο να παίζω μπάσκετ, αυτό δεν σταματά. Γι αυτό και είμαι εδώ από το Α' τοπικό. Μόλις είχα τελειώσει από τον Κολοσσό. Βαρέθηκα κατόπιν να αποδεικνύω κάπου αν αξίζω και τι, να αποδεικνύω αν είμαι ελέφαντας. Ηθελα να βρω μια ευκαιρία για κάτι άλλο. Αρχικά, έκανα προπονήσεις, για να είμαι καλά και είδα ότι είναι μια καινούρια σελίδα η Αγιά για μένα. Αν ήταν ένας από τους γνωστούς προέδρους του χώρου, δεν θα το συζητούσα καν. Αλλοι ήταν και διαχειριστές. Δεν ήταν καν ιδιοκτήτες. Γνώρισα πολλούς. Ναι, έχω και στην Αθήνα μια επιχειρηματική δραστηριότητα, προσπαθώ να υπάρχει ένας συνδυασμός, γιατί έχω και οικογένεια». -Τα φαβορί στον όμιλό σας; Ο στόχος σας;«Κι εμείς και άλλες ομάδες της επαρχίας. Ναι μεν Καστοριά και Καρδίτσα είναι δυνατές, όμως κι εμείς θέλουμε να είμαστε όσο το δυνατόν πιο ανταγωνιστικοί συνεχώς. Υπάρχουν πολλές καλές ομάδες στον όλοι, όλα θα είναι ανοιχτά μέχρι τέλους». -Το επίπεδο στο λαρισαϊκό -γενικότερα θεσσαλικό- μπάσκετ στην μετά Κόμματου, Σπανούλη, Ντικούδη, Τσιάρα κ.ά. εποχή;«Καταρχάς να γίνει μία ομάδα. Βλέπουμε δύο ομάδες στην Α2, αλλά όχι ιδιαίτερα δυνατές, ειδικά ο ΓΣΛ, αντίθετα με την ΑΕΛ. Είναι λάθος αυτό. Παρασπονδία. Να έχουμε μια δυνατή ομάδα στο μεγαλύτερο επίπεδο. Αυτό χρειαζόμαστε. Ταλέντα έχουμε, αγαπάει η Λάρισα το μπάσκετ. Δεν ξέρω αν βγει νέος Σπανούλης κλπ, αλλά οφείλουμε να βοηθήσουμε κι εμείς. Εγώ είμαι δίπλα στα παιδιά, να τούς μάθω ό,τι μπορώ». Μακάμπι και Μιζράχι -Με ποιες ομάδες δέθηκες περισσότερο; Αγαπημένοι συμπαίκτες, πρόεδροι προπονητές;«Πρόεδρος, ο Μιζράχι. Ξεκάθαρα. Αμοιβαία εκτίμηση, σεβασμός. Κύριος σε όλα του. Μάγκας. Με βλέπει, τον βλέπω, όταν αυτό συμβαίνει, το χαιρόμαστε, ο ίδιος ενθουσιασμός υπάρχει, πάντα. Οπως όταν ήμουν στην Μακάμπι. Μεγάλες στιγμές. Δεν ξεχνιούνται. Τεράστιο κεφάλαιο για μένα η ομάδα αυτή. Γκαγκαλούδης-Μαρούσι, Λιμνιάτης, Σιγάλας-ΠΑΟΚ. Τους θυμάμαι συνεχώς. Μπορεί πια να μην μιλάμε συχνά, αλλά έχουμε αυθεντική επαφή και σχέση, αληθινή. Πύραυλος θα φτάσω άμεσα σε αυτούς, όποτε με χρειαστούν. Τους εκτιμώ, τους σέβομαι απεριόριστα. Να μιλάμε καθημεριά και να λέμε τι και ότι δεν έχουμε χρόνο να βρεθούμε. Οταν θα μιλήσουμε όμως θα είναι σαν να ήταν χθες. Από το να μιλάμε κάθε μέρα και να λέμε δεν μπορώ. Εγώ δεν θα σου την κάνω πισώπλατα, ποτέ, δεν θα σε προδώσω. Ημουν πάντα ατόφιος, ξεκάθαρος, ρεαλιστής». «Κοντά σε Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό» -Πού δεν θα πήγαινες, αν γυρνούσες πίσω τον χρόνο;«Δεν μετανιώνω. Δεν το βλέπω έτσι. Σίγουρα όμως δεν θέλω να μιλάω για την εμπειρία μου στην Ρωσία στο Ροστόφ με τον κόουτς Μίνιτς. Και ο Ρέπεσα, επειδή στην Φορτιτούντο δεν ήταν και πολύ καλή η εμπειρία μου, σαν προπονητής, το λέω, πολύ καλός, φοβερός. Ως εκεί όμως. Αυτό. Αλλο στυλ ο Ρέπεσα από πολλούς. Και ο Τζεντίλε, είδαμε, όμως, δεν άντεξε περισσόερο μαζί του. Εγώ είμαι καθαρό παιδί μέχρι παρεξηγήσεως. Η αλήθεια έχει μια όψη. Δεν προσπαθείς να χρυσώσεις το χάπι. Πονάει η αλήθεια. Την λες. Δεν μετανιώνω για κάτι. Για την εμπιστοσύνη ίσως μόνο που έδειξα σε μερικούς ανθρώπους. Και βγήκε μπούμερανγκ. Δεν είχα κρυφά χαρτιά εγώ ποτε και υπόγειες κουβέντες. Ημουν στρέιτ σε όλα μου. Χαρτί είναι ο λόγος μου. Το απέδειξα παντού. Και να ξέρει ο κόσμος, από τον ΠΑΟΚ, δεν έφυγα εγώ. Ημουν ελεύθερος. Δεν είχα πρόταση. Με έδιωξαν. Πήγα στον Αρη. Μού έλεγαν μην πας. Με βρίζουν ακόμη στον ΠΑΟΚ. Να ξέρουν όμως την αλήθεια. Ο ΠΑΟΚ με βοήθησε πολύ. Εγώ τα λέω όπως είναι. Και στον Αρη, που απογειώθηκα, δεν με κράτησαν. Εδώ πήγα μέχρι το Ιράν. Το μπάσκετ είναι οπουδήποτε. Κι εκεί θέλει άντερα να πας, έστω και για έναν μήνα. Και στον Παναθηναϊκό και στον Ολυμπιακό βρέθηκα κοντά. Ειδικά στον Παναθηναϊκό, που έκανα και προετοιμασία με τον κόουτς Ομπράντοβιτς κι όχι μια φορά». «Ακαδημία» -Ποιο είναι το κίνητρό σου ώστε να συνεχίσεις να αγωνίζεσαι; Εχεις σκεφτεί το μετά το μπάσκετ;«Αμα μάθαινα καλύτερα πολλά πράγματα, θα το πήγαινα αλλιώς... το γράμμα. Δεν είμαι διπλωμάτης. Με στεναχωρεί, αλλά κοιμάμαι ήσυχος. Μπορεί να στεναχωρεί η αλήθεια. Οπουδήποτε κι αν ήμουν. Καινούριο βήμα, μετά το μπάσκετ. Εχω ακαδημία, δεν την έχω προβάλλει ακόμη πολύ. Για λόγους διαφημιστικούς, δεν το θέλω ακόμη. Αλλο ακαδημία, άλλο επιχείρηση. Τις έχουν κάνει έτσι. Εγώ δεν το κάνω, για να βγάλω λεφτά. Είμαι ρομαντικός σε αυτό. Ο,τι έχω, να μπορώ να αντεπεξέλθω. Να μάθω στα παιδιά κάτι. Από αυτά που είδα. Στόχος μου μεγάλος σε αυτό είναι ό,τι μπορώ να δώσω. Επόμενό μου βήμα είναι εκεί. Οχι προπονητής, αν και μού το ζητάνε και οι συμπαίκτες μου να ασχοληθώ. Στα παιχνίδια πολλές φορές παίρνω πάνω μου μια ευθύνη για ένα σύστημα, ο κόουτς κατανοεί. Είναι και παγίδα για τους αντιπάλους αυτό». «Το σουτ» -Κεφάλαιο Αντετοκούνμπο...Οσο για τα τωρινά δεδομένα, ο Αντετοκούνμπο είναι ένα παιδί, που το χαιρόμαστε όλοι μας κι εγώ και οι δικοί μου ακόμη πιο πολύ. Στο χέρι του είναι να γίνει ακόμη πιο τοπ. Να δουλέψει το σουτ τρέχοντας. Μην το αφήσει. Να δουλέψει με τον άνθρωπου που έμαθε και τον Νοβίτσκι. Κάτι τέτοιο άκουσα. Να το κάνει. ό,τι είναι γραμμένο του να το ζήσει. Δεν υπάρχει εμπόδιο μετά». -Κεφάλαιο Εθνική...«Αλλοι οι λόγοι που δεν ήμουν περισσότερο στην Εθνική. Και ποιος δεν θέλει να είναι. Το σκεφτόμουν συνέχεια. Αλλά έτσι είναι. Πιστεύω άλλοι που από μένα καλύτερα δεν τα πήγαιναν, ήταν, ενώ εγώ δε ήμουν. Αυτά έτσι γίνονται. Θυμάμαι δημοσιεύματα για τις αποδόσεις μου, στις ομάδες μου, παρ' όλα αυτά δεν ήμουν στην Εθνική πολλές φορές. Τους λόγους άλλοι τους γνωρίζουν μάλλον πιο καλά. Ακόμη και ο Διαμαντίδης, τότε στον Ηρακλή, πολλές φορές από τα ρεπορτάζ, ερχόταν δεύτερος σε προτιμήσεις για τον καλύτερο παίκτη. Ο δημοσιογράφος κρίνει όπως θέλει. Πάντως, σίγουρα, δεν ήμουν όλα αυτά που διάβαζε ο κόσμος».