Η ελληνικη συγκυβερνησης συριζα-ανελλ δρομολογει τη συμμετοχη της χωρας στο πολεμο στη μεση ανατολη (isis)

...ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΟ ΝΑ ΧΤΥΠΗΘΟΥΝ ΟΙ ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΤΩΝ ISIS

Με μύριους τρόπους δρομολογείται η εμπλοκή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στη γενίκευση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και τους επικίνδυνους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς σε Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική, με αφορμή τους τζιχαντιστές, ακριβώς όπως τη μεθοδεύει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, προς γεωστρατηγική αναβάθμιση των ντόπιων μονοπωλίων.

Κομβικό σημείο, η ομόφωνη απόφαση που πάρθηκε μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι, από το Συμβούλιο των υπουργών Αμυνας της ΕΕ, στις 17/11. Τότε, κατόπιν αιτήματος της Γαλλίας, αποφασίστηκε η ενεργοποίηση του άρθρου 42 παράγραφος 7 της Συνθήκης της ΕΕ (η Συνθήκη του Μάαστριχτ), σύμφωνα με το οποίο, εάν ένα κράτος - μέλος της ΕΕ δεχτεί ένοπλη επίθεση στο έδαφός του, τα άλλα κράτη - μέλη έχουν την υποχρέωση να το βοηθήσουν με όλα τα μέσα που διαθέτουν, ενώ «θεμελιώδης» ρόλος αναγνωρίζεται και στο ΝΑΤΟ.

Τι σημαίνει αυτό στην πράξη το περιέγραψε αναλυτικά προχτές Τετάρτη, ο Γάλλος υπουργός Αμυνας Ζαν-Ιβ Λε Ντριάν, μιλώντας στη γαλλική εθνοσυνέλευση: «Τα 27 υπόλοιπα κράτη - μέλη της ΕΕ αποφάσισαν να προσφέρουν στήριξη στη Γαλλία, είτε υπό τη μορφή μιας άμεσης υποστήριξης στις επιχειρήσεις στη Συρία, είτε υπό τη μορφή μιας έμμεσης υποστήριξης στις επιχειρήσεις μας στο Λεβάντε, είτε υπό τη μορφή μιας έμμεσης υποστήριξης σε άλλα μέτωπα όπου οι γαλλικές δυνάμεις επιχειρούν». Η βοήθεια αυτή προς τη Γαλλία εκ μέρους όλων των κρατών - μελών της ΕΕ θα επιτρέψει «να υπάρξει μια ελάφρυνση των δυνάμεών μας, ένας επαναπροσανατολισμός και μία καλύτερη χρήση των δυνατοτήτων μας», πρόσθεσε.

Τα είδη «συνδρομής» και ο «σημαντικός ρόλος» της Ελλάδας
Τόσο από τα παραπάνω όσο και από πληροφορίες από την ΕΕ προκύπτουν τα εξής, σχετικά με τα είδη συνδρομής που μπορεί να παρασχεθούν στις γαλλικές Ενοπλες Δυνάμεις βάσει του άρθρου 42.7:
-- Αμεση εμπλοκή στη στρατιωτική εκστρατεία εναντίον του «Ισλαμικού Κράτους», υπό γαλλική αιγίδα ή σε στενό συντονισμό με τη Γαλλία. Αλλωστε, αρκετά κράτη - μέλη έχουν (σύμφωνα με τη σχετική επιχειρησιακή ορολογία) δυνατότητες αέρος - εδάφους και δυνατότητες πληροφόρησης, παρακολούθησης, απόκτησης στόχου και αναγνώρισης.
-- Παροχή πυρομαχικών, ανεφοδιασμό αέρος, ικανότητες αερογέφυρας κ.λπ. Υπενθυμίζουμε ότι η προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωνε, Σεπτέμβρη του 2014, την ενεργό συμμετοχή της χώρας και στο στρατιωτικό σκέλος της ιμπεριαλιστικής επιχείρησης της λεγόμενης «Διεθνούς Συμμαχίας» κατά των τζιχαντιστών στο Ιράκ και τη Συρία, με απόφαση για αποστολή πυρομαχικών σε κουρδικές δυνάμεις στην περιοχή. Για τη στάση της τωρινής συγκυβέρνησης προϊδεάζει η ανακοίνωση που έβγαζε τότε ο ΣΥΡΙΖΑ, όπου όχι μόνο δεν εναντιωνόταν στη στρατιωτική εμπλοκή της χώρας, αλλά διερωτόταν γιατί στέλνονται πυρομαχικά μόνο στους Κούρδους του Ιράκ και όχι και σε αυτούς της Συρίας, ενώ ταυτόχρονα «γκρίνιαζε» ότι οι πρωτοβουλίες της Ελλάδας δεν πρέπει να περιορίζονται μόνο στο στρατιωτικό, αλλά να αφορούν και στο διπλωματικό πεδίο, με γνώμονα την ενίσχυση του «διεθνούς ρόλου» της χώρας...
-- Παροχή πρόσβασης σε δορυφορικές εικόνες και ανταλλαγή πληροφοριών. Διόλου τυχαία, ο υπουργός Αμυνας, Π. Καμμένος, προσερχόμενος στη Σύνοδο των υπουργών Αμυνας, εστίασε ειδικά στη σημασία ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ ΕΕ και ΝΑΤΟ, δηλώνοντας: «Οι υπουργοί Αμυνας της ΕΕ πρέπει να λάβουμε μία απόφαση (...) Πρέπει όλοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Είναι πολύ σημαντική η ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ».
Αλλά και σε συνέντευξή στη «Real News» (22/11), ο Π. Καμμένος έλεγε: «Η Ελλάδα, στη συγκεκριμένη περίπτωση, μπορεί να παίξει έναν πάρα πολύ σημαντικό ρόλο», «μπορεί να διεξαγάγει συνομιλίες και να οργανώσει μία διεθνή συμμαχία», «ζήτησα και από την ΕΕ, αλλά και στην προηγούμενη Σύνοδο υπουργών του NATO, τη συνεργασία σε επίπεδο πληροφοριών. Σε αυτόν τον πόλεμο η ενημέρωση και οι πληροφορίες έχουν πάρα πολύ μεγάλο ρόλο». Η κυβέρνηση, δηλαδή, εξετάζει να μη στείλει η ίδια χερσαία στρατεύματα ή βομβαρδιστικά, αλλά στη βάση καταμερισμού ρόλων, να στήσει το πλαίσιο όπου θα στείλουν άλλοι, παρέχοντάς τους και τις κατάλληλες πληροφορίες για στόχους κ.λπ., κρισιμότατο κομμάτι για τη διεξαγωγή και την επιτυχία των στρατιωτικών επιχειρήσεων...