Υπόθεση Proton, ή το ξεκατίνιασμα της εγχώριας ελίτ

Ανοίγω το ‘’Βήμα’’ (το ηλεκτρονικό, δεν χαλαλίζω δεκάρα για τα δεκανίκια του Φλόυχτερ) και πέφτω έκπληκτος σε γιγαντιαίο πρωτοσέλιδο για το σκάνδαλο της Proton.  Γελάω ασυναίσθητα, γιατί εμείς στο antinews είχαμε αφιερώσει αρκετά  λεπτομερή άρθρα πριν από μερικούς μήνες.  Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που διασύρουμε τη ναυαρχίδα του ΔΟΛ.  Ξεπερνάω το πρώτο σοκ και αναρωτιέμαι, πώς είναι δυνατόν το σύστημα να βγάζει

τα μάτια του με τα ίδια του τα χέρια.  Σκέφτομαι ότι μάλλον πρόκειται για επεισόδιο στην εσωκομματική τρικυμία του ΠΑΣΟΚ, όταν κάποιος αποφάσισε να ροκανίσει λίγο τον Βενιζέλο, ο οποίος φέρει τεράστια ευθύνη για το σκάνδαλο, κυρίως ως προς την απέλπιδα προσπάθειά του να σώσει τη χρεοκοπημένη τράπεζα με λεφτά των φορολογουμένων.

Πέρα από το γεγονός ότι με συνεπαίρνει το ξεκατίνιασμα ανάμεσα στα μέλη της εγχώριας ελίτ, η υπόθεση της Proton με ενθουσίαζε ανέκαθεν, γιατί ουσιαστικά πρόκειται για μια μικρογραφία του τραπεζικού μας συστήματος.  Ενός συστήματος που από την εποχή του Σημίτη λειτουργεί ολοκληρωτικά ανεξέλεγκτο. 

Τις προάλλες μιλούσαμε για καπιταλισμό και κάποιοι ζητούσαν παραδείγματα.  Η περίπτωση της Proton είναι από μόνη της μια απάντηση στις απορίες του κ. Μπογιόπουλου.  Ο καπιταλισμός ήθελε τις τράπεζες ιδιωτικές και ανεξάρτητες από το κράτος, για να τονωθεί η ελεύθερη αγορά και να μη μοιράζονται τα δάνεια ανάμεσα στα μέλη του Κόμματος.  Η δημοκρατία, θέλοντας να προστατέψει το τραπεζικό σύστημα από μονοπωλιακά φαινόμενα, αλλά και επειδή το εν λόγω σύστημα λειτουργεί με χρήματα των πολιτών, έθεσε κάποιους αυστηρότατους κανόνες λειτουργίας:

Σε πρώτο επίπεδο, λειτουργεί ο εσωτερικός κανονισμός χρηματοδοτήσεων μέσα σε κάθε τράπεζα και συνήθως έχει πολύ αυστηρά κριτήρια, ιδιαίτερα ως προς τις εξασφαλίσεις, εμπράγματες ή μη.Σε δεύτερο επίπεδο λειτουργεί ο μηχανισμός ελέγχου της τραπέζης της Ελλάδος, με ένα ολοκληρωμένο σύστημα επιθεωρητών, οι οποίοι ξεσκονίζουν τα εσωτερικά τμήματα των τραπεζών και σε περίπτωση ατασθαλιών, επιβάλλουν βαρύτατα πρόστιμα.Σε ανώτατο επίπεδο, ο υπουργός οικονομικών εποπτεύει την τράπεζα της Ελλάδος και σε περίπτωση όπου διαπιστωθούν κραυγαλέες παραβάσεις, επιβάλει κυρώσεις.

Είναι προφανές ότι όταν ένα τόσο αυστηρό σύστημα, που επιπλέον ελέγχεται από την ΕΚΤ και θεσπίζει παγκόσμιους κανόνες λειτουργίας των χρηματοδοτήσεων (συνθήκες Βασιλείας), τινάζει τα πέταλα, υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες πολιτικών προσώπων και όχι μια γενικότερη αστοχία της ελεύθερης οικονομίας.

Η ομαλή λειτουργία ενός εθνικού τραπεζικού συστήματος αποτελεί τον σκελετό της εθνικής οικονομίας κάθε κράτους, καθώς είναι το μόνο αξιόπιστο σύστημα με ξεκάθαρους κανόνες, το οποίο διοχετεύει λιμνάζοντα κεφάλαια συνήθως άπειρων επιχειρηματικά ιδιωτών, σε έμπειρους επιχειρηματίες, με σκοπό την ανάπτυξη.

Αν ψάχνετε την ουσία της οικονομικής κρίσης, απλά αναλογιστείτε τον παραπάνω κανόνα και θα βρείτε την απάντησή σας.  Είναι προφανές ότι στην ελληνική περίπτωση, χάθηκε κάθε έλεγχος, η ΤΤΕ υπήρξε επί χρόνια

Keywords
Τυχαία Θέματα