Συναγερμός μετά την ουκρανική αντεπίθεση

Ο πόλεμος εισέρχεται σε νέα φάση,ύστερα από τις επιθέσεις του Κιέβου με drones σε ρωσικά στρατιωτικά σημεία

Η Ουκρανία περνά στην αντεπίθεση με δυναμικά χτυπήματα σε βάθος ρωσικού εδάφους, σηματοδοτώντας ρήξη με την Ουάσινγκτον και αναδεικνύοντας νέα στρατηγική αυτονομίας και αποφασιστικότητας. Η Ουκρανία δείχνει τις τελευταίες ημέρες πως έχει αποφασίσει να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο της στον πόλεμο. Οι καίριες επιθέσεις σε ρωσικά στρατιωτικά σημεία βαθιά εντός της επικράτειας, ακόμα και σε αποστάσεις χιλιομέτρων από τα ουκρανικά σύνορα, αλλά και η τρίτη επίθεση στη στρατηγικής σημασίας γέφυρα της Κριμαίας επιβεβαιώνουν ότι το Κίεβο εισέρχεται σε νέα φάση.

Η επίθεση κατά του στόλου στρατηγικών βομβαρδιστικών της Ρωσίας, με μικρά, φθηνά drones, τοποθετημένα σε ξύλινες κάψουλες και μεταφερόμενα κοντά σε ρωσικά αεροδρόμια με φορτηγά, ανατρέπει τα δεδομένα. Η συγχρονισμένη επιχείρηση στη γέφυρα του Κερτς στόχευσε αεροσκάφη της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας σε αποστάσεις έως και το Ιρκούτσκ – πάνω από 5.000 χιλιόμετρα από την Ουκρανία. Οι πρώτες αναφορές κάνουν λόγο για καταστροφή ή σοβαρή ζημιά περίπου στο 1/3 των ρωσικών βομβαρδιστικών μεγάλου βεληνεκούς. Αν και Ρώσοι στρατιωτικοί μπλόγκερ εκτιμούν μικρότερες απώλειες, συμφωνούν ότι η επίθεση ήταν καταστροφική για τη ρωσική πολεμική αεροπορία, η οποία δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στις τακτικές των Ουκρανών.

Η συγκεκριμένη επίθεση φέρεται ότι σχεδιαζόταν επί 18 μήνες. Το γεγονός ότι κρατήθηκε μυστική αποτελεί από μόνο του επίτευγμα. Το Κίεβο δεν ενημέρωσε τις Ηνωμένες Πολιτείες για την επικείμενη επίθεση, κρίνοντας -ίσως δικαιολογημένα- ότι η διαρροή πληροφοριών θα μπορούσε να ειδοποιήσει το Κρεμλίνο εγκαίρως. Η επίθεση με drones εγείρει επίσης ερωτήματα και για την αποτελεσματικότητα των ακριβών οπλικών συστημάτων. Η ουκρανική υπηρεσία ασφαλείας εκτιμά τη ζημιά για τη Ρωσία σε 7 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, ενώ τα ουκρανικά drones κόστισαν μερικές χιλιάδες δολάρια καθένα. Οι δυτικοί στρατιωτικοί αναλυτές μελετούν με προσοχή τις επιτυχίες της Ουκρανίας ήδη από τότε που κατάφερε να ανακόψει την αρχική ρωσική προέλαση το 2022 και στη συνέχεια να εξαπολύσει αντεπίθεση, που ανάγκασε τις ρωσικές δυνάμεις να υποχωρήσουν. Τα ουκρανικά πλήγματα συνδυάζουν επιχειρησιακή επιτυχία με υψηλό συμβολισμό, στέλνοντας μήνυμα εντός και εκτός πεδίου. Οι επιθέσεις έχουν στόχο να αποδείξουν πως η Ουκρανία είναι παρούσα, ικανή και αποφασισμένη να συνεχίσει. Πρόκειται για τα πρώτα ουσιαστικά πλήγματα στη ρωσική υποδομή από τότε που ο Ντόναλντ Τραμπ εξελέγη πρόεδρος των ΗΠΑ, γεγονός που επαναφέρει τη Μόσχα σε θέση αμυνομένου, με το Κρεμλίνο να επανεξετάζει ζητήματα που θεωρούσε λυμένα.

Οι επιθέσεις κατά των ενεργειακών υποδομών της Ρωσίας με drones συνεχίζονται, όπως και οι επιθέσεις στη Μόσχα, για να υπενθυμίζεται στους Ρώσους πολίτες ότι υπάρχει πόλεμος. Όπως σημειώνει σε ανάλυσή του το «The Conversation», πολλές φορές οι δυτικοί αναλυτές αμφισβήτησαν τη σοφία των κινήσεων του Κιέβου και αναρωτήθηκαν «γιατί να επιτεθείς στη Ρωσία με τις καλύτερες δυνάμεις σου, ενώ οι ρωσικές επιθέσεις συνεχίζονται στην Ουκρανία; Γιατί να πλήξεις ενεργειακές υποδομές, αν δεν επηρεάζεται άμεσα η κινητικότητα των ρωσικών στρατευμάτων; Γιατί να επιτεθείς σε συμβολικούς στόχους, όπως γέφυρες, αν αυτό μπορεί να προκαλέσει επικίνδυνη κλιμάκωση» από τον Πούτιν;».

Η απάντηση βρίσκεται στην καινοτομία εν καιρώ πολέμου. Οι Ουκρανοί σχεδιαστές άμυνας δεν προσπαθούν να κερδίσουν τους πολέμους του παρελθόντος. Αντίθετα, χρησιμοποιούν την τεχνολογία για να εξαναγκάσουν τη Ρωσία να αλλάξει τακτικές, διαμορφώνουν το περιβάλλον πληροφόρησης ώστε να διατηρούν την υποστήριξη της Δύσης και εκτελούν αιφνιδιαστικές επιθέσεις που έχουν δυσανάλογο κόστος για τη Ρωσία και ανεβάζουν το ηθικό των Ουκρανών.

Οι επιπτώσεις των στοχευμένων χτυπημάτων

Ως μικρότερο κράτος, η Ουκρανία στοχεύει σε στρατηγικά αποτελέσματα. Αντίθετα, ο Πούτιν βασίζεται σε έναν «ανεξάντλητο» στρατό φθηνού ανθρώπινου δυναμικού, κερδίζοντας πολέμους μέσω φθοράς.

Ωστόσο, η πρόσφατη ουκρανική επίθεση δεν αλλάζει δραστικά τη συνολική πορεία του πολέμου. Μόνο ο Πούτιν μπορεί να τον τερματίσει. Η Ουκρανία, λοιπόν, προσπαθεί να πιέσει όσο περισσότερο γίνεται τόσο το καθεστώς του Πούτιν όσο και τους εταίρους στη διεθνή κοινότητα. Γι’ αυτό η επίθεση με drones έχει τόσο μεγάλη σημασία. Η Ρωσία χρειάζεται τον στόλο των βομβαρδιστικών της όχι μόνο για πλήγματα με πυραύλους cruise, αλλά και για την πυρηνική της αποτροπή. Η καταστροφή έστω μικρού μέρους αυτού του στόλου ενδέχεται να επηρεάσει τη στρατηγική αποτροπής της Ρωσίας, η οποία βασίζεται σε πυρηνική απειλή προς τη Δύση. Η δεύτερη επίπτωση είναι ψυχολογική. Οι επιθέσεις ενδέχεται να εξοργίσουν τον Πούτιν, όχι να τον οδηγήσουν σε διαπραγματεύσεις.

Ανατροπές

Όμως, στέλνουν το μήνυμα στη ρωσική πολεμική αεροπορία ότι δεν υπάρχει ασφαλές μέρος ούτε εντός της Ρωσίας. Παράλληλα, ανεβάζουν το ηθικό των Ουκρανών και δείχνουν στους δυτικούς ηγέτες ότι η Ουκρανία έχει ακόμα «χαρτιά» να παίξει. Αυτό, βέβαια, μπορεί να έχει και αρνητικές συνέπειες. Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει ισχυριστεί ότι η Ουκρανία δεν έχει δυνατότητες. Μια τέτοια ενέργεια μπορεί να του φανεί ως αμφισβήτηση. Όμως, η αλαζονεία του Τραμπ ήδη τον εκθέτει. Οι ισχυρισμοί του ότι «μια ειρηνευτική συμφωνία είναι θέμα εβδομάδων» ξεθώριασε. Η απροθυμία του να ασκήσει σοβαρή πίεση στον Πούτιν τού δίνει το περιθώριο να καθυστερεί τη διαδικασία, ενώ οι απαιτήσεις του για πλήρη αποστρατιωτικοποίηση και παράδοση της Ουκρανίας δεν είναι διπλωματία, αλλά επανάληψη ανέφικτων όρων.

Δημοσιεύεται στην «κυριακάτικη δημοκρατία»

The post Συναγερμός μετά την ουκρανική αντεπίθεση appeared first on antinews.gr.