Ο «μαιτρ των κατασκόπων»: Η ισορροπία στη Μεσόγειο αλλάζει - Κίνδυνος διαμελισμού της Λιβύης σε τουρκική και ρωσική σφαίρες επιρροής

Την ιδιαίτερη βαρύτητα του παράγοντα Λιβύη, αλλά και της Συρίας, όχι μόνο στο Προσφυγικό - Μεταναστευτικό, αλλά και στις καταλυτικές αλλαγές στη γεωπολιτική σκακιέρα στη Μεσόγειο, αναδεικνύει ο πρώην συντονιστής των Υπηρεσιών Πληροφοριών της Ιταλίας και υπουργός Εσωτερικών της χώρας, Μάρκο Μιννίτι (Marco Minniti).

Κατά την άποψη του ιδίου, τον οποίο οι New York Times είχαν αποκαλέσει «μαιτρ των κατασκόπων»,

σήμερα οι ισορροπίες στη Μεσόγειο αλλάζουν, και διαμορφώνεται μια γεωπολιτική κατάσταση η οποία θα καθορίσει τις εξελίξεις για τις επόμενες δεκαετίες.
Όσον αφορά τη Λιβύη, ο ίδιος πιστεύει ότι εάν δεν εξελιχθεί ομαλά η διαδικασία πολιτικής διευθέτησης της κατάστασης με ειρηνικά μέσα, και δεν διεξαχθούν οι εκλογές στο τέλος του έτους, η χώρα κινδυνεύει διάσπαση, ακόμα και τη δημιουργία τουρκικής και ρωσικής σφαιρών επιρροής.

Μάλιστα, χαρακτηρίζει τη Λιβύη ως το εν δυνάμει Αφγανιστάν για την Ευρώπη.

Καθυστερήσεις

Η ΕΕ, όπως όλα καταμαρτυρούν, σπεύδει βραδέως στην περιοχή. Το ίδιο καθυστερημένα αποδείχτηκαν και τα αντανακλαστικά της ελληνικής πλευράς. Έτσι, τα προηγούμενα χρόνια η Ευρώπη, αλλά και οι ΗΠΑ, άφησαν ανοικτό τον δρόμο για να μπει η Τουρκία στη Λιβύη, με την προηγούμενη «κυβέρνηση» - μαριονέτα της οποίας, εκτός των άλλων η Άγκυρα «έκλεισε» και το ψευδεπίγραφο μνημόνιο οριοθέτησης της ΑΟΖ Τουρκίας - Λιβύης. Μνημόνιο, το οποίο εξυπηρετεί πλήρως τις τουρκικές αξιώσεις και επιχειρεί να διαγράψει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.

Προφανώς, οι ευθύνες δεν βρίσκονται μόνο στις Βρυξέλλες ή στο Βερολίνο. Ο ανταγωνισμός συμφερόντων μεταξύ κρατών - μελών της, με πολιτικές βασισμένες αποκλειστικά σε μυωπικά «εθνικά» συμφέροντα, οδηγούν την ΕΕ σε κατακερματισμό και έλλειψη στρατηγικών στόχων.

Δεν είναι λίγοι, μάλιστα, εκείνοι που για την κατάσταση στη Λιβυή επιρρίπτουν ευθύνες στους ανταγωνισμούς μεταξύ της Γαλλίας και της Ιταλίας. Ανεξαρτήτως αυτού, η Ελλάδα, έχοντας κάθε γεωπολιτικό και γεωγραφικό λόγο, θα έπρεπε να παίζει νευραλγικής σημασίας ρόλο στην ΕΕ, ειδικά για τις λιβυκές και συριακές υποθέσεις.

Ωστόσο, με εξαιρετικά μεγάλη καθυστέρηση ξανάνοιξε την πρεσβεία της στη Λιβύη, ενώ ακόμα η πρεσβεία της στη Δαμασκό είναι κλειστή. Σε αντίθεση με άλλες βαλκανικές χώρες, όπως η Ρουμανία, που παρέμειναν στη Συρία.

Δραματική γεωπολιτική αλλαγή

Στη συνέντευξή του στην γερμανική εφημερίδα, Welt, ο Μάρκο Μιννίτι αναφέρεται στις παρασκηνιακές κινήσεις που έκανε η Ιταλία για να ανακόψει το προσφυγικό - μεταναστευτικό κύμα από τη Αφρική, μέσω της Λιβύης, ενώ υποστηρίζει ότι η ΕΕ σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εγκαταλείψει τη Λιβύη στην Ρωσία και την Τουρκία.

Ιδού ορισμένα ενδιαφέροντα αποσπάσματα της συνέντευξής του.

ΕΡ. Αυτήν την περίοδο αυξάνεται σημαντικά ο αριθμός των μεταναστών μέσω της Μεσογειακής Διαδρομής.

ΑΠ. Μετά το 2018, η συζήτηση επανήλθε στην Ευρώπη και στο ζήτημα της εσωτερικής κατανομής. Ωστόσο, δεν είναι δυνατόν να βρεθεί συναίνεση για την τροποποίηση της Συνθήκης του Δουβλίνου, εάν δεν αντιμετωπιστεί πρώτα η πρόκληση της Αφρικής.

Στη συνέχεια, όταν η Ευρώπη ήταν διχασμένη, έφτασαν στην Λιβύη η Τουρκία και η Ρωσία. Αυτή είναι μια δραματική γεωπολιτική αλλαγή. Απίστευτο! Αν μου έλεγε κάποιος το 2017 ότι οι Τούρκοι και οι Ρώσοι θα πήγαιναν στη Λιβύη, δεν θα το πίστευα.

Ζωτικής σημασίας για το μέλλον της ΕΕ

ΕΡ. Γιατί θεωρείτε ότι πρόκειται για μια δραματική αλλαγή;

ΑΠ. Στην Ευρώπη εστιάζουμε συχνά στην Ανατολή και τις προκλήσεις της. Αλλά η Ρωσία και η Τουρκία, δύο «ανατολικές» δυνάμεις, βρίσκονται πλέον στην Λιβύη. Και στην Συρία.

Η ΕΕ θα πρέπει να αντιληφθεί ότι η ισορροπία στην Μεσόγειο αλλάζει. Αυτό θα μας απασχολεί τις επόμενες δεκαετίες.

ΕΡ. Γιατί;

ΑΠ. Επειδή η Ευρώπη δεν έχει ακόμη καταλάβει πλήρως ότι ο κεντρικός και ο ευρύτερος χώρος της Μεσογείου θα είναι ζωτικής σημασίας για το μέλλον της.

ΕΡ. Τι θα πρέπει να κάνει η Ευρώπη;

ΑΠ.Η Ευρώπη θα πρέπει πρώτα να προτείνει ένα Σύμφωνο Μετανάστευσης και ένα σχέδιο οικονομικής ανάπτυξης στην Τυνησία και την Λιβύη. Πρέπει να δράσουμε πολύ γρήγορα. Δεν επιτρέπεται να υπάρξει καθυστέρηση.

ΕΡ.Ο δισταγμός οφείλεται ίσως στο γεγονός ότι η Γαλλία και η Ιταλία ανταγωνίζονται για το πετρέλαιο στην Λιβύη και υποστηρίζουν διαφορετικές πλευρές;

ΑΠ. Άλλοι έβλεπαν αυτήν την σύγκρουση, εγώ ειλικρινά όχι. Αλλά σήμερα η Ευρώπη δεν μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό της να διχαστεί. Με τη Ρωσία και την Τουρκία στο προσκήνιο, καμία χώρα δεν θα τα καταφέρει μόνη της.

Μεταναστευτικό

ΕΡ. Πώς θα πρέπει να είναι σε αδρές γραμμές το Σύμφωνο Μετανάστευσης;

ΑΠ. Οτιδήποτε είναι νόμιμο θα πρέπει να υποστηρίζεται. Όλα όσα είναι παράνομα θα πρέπει να καταπολεμώνται.

Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να ανοίξουν νόμιμοι δίαυλοι με την Ευρώπη. Τα Ηνωμένα Έθνη μπορούν να συντονιστούν με την Ευρώπη για την αντιμετώπιση αυτής της πρόκλησης.

Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να καλέσουμε την Λιβύη και την Τυνησία να εντείνουν την μάχη τους κατά των διακινητών ανθρώπων.

Γνωρίζουμε ότι η μετανάστευση είναι ένα πολύ ευαίσθητο ζήτημα για τους ψηφοφόρους μας. Δεν μπορούμε να αφήσουμε τα κλειδιά των Δημοκρατιών μας στους διακινητές.

Τουρκική και ρωσική σφαίρα επιρροής

ΕΡ. Πόσο γρήγορα πρέπει να συμβεί κάτι;

ΑΠ. Εάν δεν παρέμβουμε σύντομα, θα είναι δύσκολο να διεξαχθούν εκλογές στη Λιβύη στις 24 Δεκεμβρίου. Αν δεν γίνουν εκλογές, είναι πολύ μεγάλος ο κίνδυνος να κλιμακωθούν και πάλι οι εντάσεις.

Υπάρχει πιθανότητα η Λιβύη να χωριστεί σε τουρκική και ρωσική ζώνη επιρροής, κατά το μοντέλο της Συρίας. Αυτό θα αποτελούσε πολύ σοβαρή ήττα για την Ευρώπη, ένα άλλο Αφγανιστάν.

ΕΡ. Σε σχέση με το Αφγανιστάν: Επειδή έχουμε ήδη μιλήσει για διαπραγματεύσεις με εγκληματίες, πώς θα πρέπει να αντιμετωπιστούν οι Ταλιμπάν;

ΑΠ.Η Ευρώπη δεν επιτρέπεται να ξεχάσει εκείνους που έχουν συνεργαστεί όλα αυτά τα χρόνια με την διεθνή κοινότητα. Κανείς δεν θα πρέπει να εγκαταλειφθεί.

Εάν οι Ταλιμπάν έχουν αλλάξει πραγματικά, τότε θα πρέπει να κρατήσουν τα σύνορά τους ανοιχτά. Όποιος θέλει να εγκαταλείψει την χώρα θα πρέπει να μπορεί να το κάνει ελεύθερα και με ασφάλεια. Αυτό θα είναι το κριτήριο για τη διεθνή αξιοπιστία τους.

Λιβύη: Νέο Αφγανιστάν

ΕΡ.Η κατάσταση στο Αφγανιστάν μοιάζει το ίδιο αδιέξοδη με εκείνη στη Λιβύη.

ΑΠ. Τόσο η Λιβύη όσο και η μετανάστευση χρειάζονται ένα όραμα, μια μακροπρόθεσμη στρατηγική. Το νιώσαμε στο Αφγανιστάν και πληρώσαμε βαρύ τίμημα.

Χρειαζόμαστε μια στρατηγική που συνδυάζει δύο αρχές: Την Ασφάλεια και τον ανθρωπισμό. Μια Δημοκρατία δεν μπορεί να εγκαταλείπει την Ασφάλεια ή τον ανθρωπισμό. Η Ευρώπη δεν πρέπει να το ξεχάσει αυτό.

Παρασκηνιακές διεργασίες

Ο ίδιος, σε ερώτηση που του τίθεται εάν με τις ευλογίες Ιταλίας και ΕΕ δημιουργήθηκαν «στρατόπεδα συγκέντρωσης» για μετανάστες και πρόσφυγες στη Λιβύη, όπου τους κακομεταχειρίζονταν, εμμέσως πλην σαφώς το παραδέχτηκε.

Υπογράμμισε, πάντως, ότι «αυτά τα κέντρα θα πρέπει να αδειάσουν μέσω της πρόβλεψης ανθρωπιστικών διαδρόμων προς την Ευρώπη και να κλείσουν. Δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο».

Ανέφερε, ωστόσο, ότι «η κατάσταση ήταν βασικά εκτός ελέγχου. Το 2016 έφτασαν στην Ιταλία 180.000 άνθρωποι. Για το 2017 οι προβλέψεις ήταν ακόμη χειρότερες και έφταναν έως και τους 250.000 ανθρώπους. Στα μέσα του 2017, 13.500 άνθρωποι έφτασαν στην Ιταλία μέσα σε 36 ώρες, όχι με φουσκωτές βάρκες, αλλά με πλοία ΜΚΟ και σκάφη της "Επιχείρησης Σοφία"».

Το ίδιο επιβεβαίωσε ότι, για με στόχο -και- την ανακοπή του μεταναστευτικού ρεύματος, η Ιταλία χρηματοδοτούσε ένοπλες πολιτοφυλακές στη Λιβύη, φύλαρχους και Δημάρχους.

«Τους καλέσαμε στη Ρώμη», είπε. Και πρόσθεσε: «Παρόλο που ήταν σε πόλεμο μεταξύ τους, ήρθαν και υπέγραψαν την Ειρήνη της Ρώμης. Ταυτόχρονα, δεσμεύτηκαν να στραφούν εναντίον των διακινητών.

Οι διακινητές έβγαζαν τόσα χρήματα και ήταν τόσο ισχυροί, που οι Δήμαρχοι φοβούνταν ότι θα έχαναν την εξουσία τους. Έτσι συναντηθήκαμε με 13 Δημάρχους των πόλεων της Λιβύης που είχαν πληγεί περισσότερο από την εμπορία ανθρώπων.

Μας παρουσίασαν τα έργα που έπρεπε να χρηματοδοτήσουμε: Νηπιαγωγεία, νοσοκομεία, μέτρα υποστήριξης των μεταναστών. Κατά βάση το ζητούμενο ήταν να επενδύσουμε αρκετά χρήματα για να διώξουμε το "κακό χρήμα"».

Παρατήρησε, ωστόσο, ότι «τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα στη Σαχάρα, καθώς καμία τεχνολογία στον κόσμο δεν μπορεί να ελέγξει αυτά τα σύνορα. Μόνο οι φυλές της ερήμου που ζουν εκεί μπορούν να το κάνουν».

Εξίσου, εμμέσως παραδέχτηκε ότι μπήκαν αυστηρές απαγορεύσεις στη δραστηριότητα των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων. Ο ίδιος, βέβαια, μιλάει για «κώδικα αυτορρύθμισης» που πρότεινε η Ιταλία και «συμμερίστηκε η ΕΕ και όλες οι ΜΚΟ την υπέγραψαν. Δεν κλείσαμε ούτε ένα ιταλικό λιμάνι για τις οργανώσεις διάσωσης. Αυτό συνέβη αργότερα», είπε.

Πηγή: lawandorder.gr

Διαβάστε περισσότερα