ΝΔ ή Μητσοτάκης;

(Ανανεωμένο) Το μεγαλύτερο πολιτικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι ότι υπερεκτιμούμε ετοιμόρροπα, υπό κατεδάφιση οικοδομήματα και υποεκτιμούμε ανθρώπους που επιθυμούν να λειτουργήσουν πέρα και πλέον από αυτά.

Δυστυχώς η Ελλάδα, όπως και όλες οι άλλες χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού, δεν έχει μάθει να φτιάχνει δυναμικώς εξελισσόμενους θεσμούς και ψάχνει να βρει ποιός είναι ο καταλληλότερος, δηλαδή ο πιο απαρχαιωμένος, για να αναλάβει τη διασφάλιση της σοσιαλιστικής συντήρησης. Ως εκ τούτου, αν δεν είσαι εκπαιδευμένος/ταγμένος σε ιδεολογία Στάζι, είσαι πρόβλημα.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στον ιδιωτικό τομέα: έχεις τρόπο να συνεργαστείς -με την άρρωστη, σοσιαλιστική έννοια του όρου- με το κράτος; Θα πας καλά. Είσαι προκομμένος και δημιουργικός; Θα μαρτυρήσεις.

Τί σχέση έχουν όλα αυτά με τις εκλογές που έρχονται;

Έχουν, και μάλιστα πολύ μεγάλη.

ΕΥΤΥΧΩΣ, η οικονομική προσέγγιση του Μητσοτάκη είναι αντιΝεοΔημοκρατική. ΝεοΔημοκρατική έχει αποδειχθεί ιστορικά ότι είναι:

·η αθρόα κρατικοποίηση υγιών ιδιωτικών επιχειρήσεων (για να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι οι ιδιωτικοί)

·η δημιουργία αμέτρητων άχρηστων δημοσίων φορέων (για να κρυφτούν ελάχιστοι «δικοί μας» μέσα σε μπουλούκια σοσιαλιστών)

·ο παραγκωνισμός των δεξιών («για να μην μας κατηγορούν οι άλλοι ότι κάνουμε αυτό που κάνουν και αυτοί»)

·η διασφάλιση των θέσεων όσων σοσιαλιστών έκατσαν σε κρατικές καρέκλες με διαφανέστατο (σοσιαλιστής: γραπτά 0/10, συνέντευξη 10/10, «προσλαμβάνεστε», μη σοσιαλιστής: γραπτά 9/10, συνέντευξη 0/10, «θα σας ειδοποιήσουμε»)

·η αντιμετώπιση προβλημάτων του κράτους αρχικά διώχνοντας στον αγγελιοφόρο (διότι δεν φταίει το μήνυμα, φταίει ο αγγελιοφόρος), κατόπιν με την αλάνθαστη συνταγή «άστο για αργότερα / μπορεί να εξαφανιστεί το πρόβλημα από μόνο του», και τέλος το ανέκδοτο του πολιτικού μαρμαρωμένου βασιλιά «εγώ προειδοποίησα, αφού δεν με θέλετε παραδίδω στον επόμενο, ο οποίος δεν θα αντέξει και θα αναλάβω ξανά σε λίγο, πάλι με χρόνια, με καιρούς...».

Μένει, βεβαίως, να αποδειχθεί και στην πράξη ότι θα κάνει αυτά που λέει.

Δεν υπάρχουν πλειάδα θεμάτων στα οποία ένας δεξιός διαφωνεί με τον Μητσοτάκη;

Ασφαλώς και υπάρχουν: τελείως ασαφείς θέσεις στα εθνικά θέματα, σκορποχώρι η αναφορά στη δημιουργία συμβουλίου εθνικής ασφαλείας, καμία αναφορά σε ανακήρυξη ΑΟΖ, ..., ατελείωτος ο κατάλογος.

Να μην αναφερθώ σε πρόσωπα με βαθύ ανθελληνικό, έως και κομμουνιστικό παρελθόν...

ΟΜΩΣ, καλοπροαίρετα, όταν κάποιος λέει ότι έχει την πρόθεση να γίνει αντιΝεοΔημοκράτης και στα υπόλοιπα, του δίνεις την ευκαιρία να το κάνει, λ.χ. του χτίζεις γέφυρες με πολιτείες που δεν θέλουν να τον δουν ούτε ζωγραφιστό επειδή είναι αγκαλιά με τους Δημοκρατικούς της Γερμανίας. Το κάνεις για να του δώσεις την ευκαιρία να αποδείξει ότι είναι πατριώτης, δεξιός, ότι θέλει να χτίζει οίκημα, όχι καταυλισμό, ότι σκέφτεται ιδεολογικά με όρους πολιτείας, όχι τσαντιριού, ότι δεν επιθυμεί τη Ρομαποίηση του Ελληνικού λαού, ότι δεν θέλει να μας μετατρέψει σε Σκύθες, όπως οι σοσιαλιστές.

ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ με όσους έχουν με δόλο σοσιαλισμού της Εκάλης προσπαθήσει και προσπαθούν να περάσουν το μήνυμα «ναι ρε γμτ, όχι Τσίπρα, αλλά δεν μπορώ να ψηφίσω Μητσοτάκη, αν ήταν άλλος...», θα τονίσω ότι ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ ΤΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ: ότι δεν είναι κάποιος άλλος, δηλαδή ότι δεν είναι ένας από τους Καραμανλικούς.

Ο Μητσοτάκης είναι πολύ τυχερός, διότι του δίνεται η ευκαιρία να ξεκινήσει με εχθρούς αλλά χωρίς αντιπάλους. Αν κάνει και αυτός συμβιβασμούς ούτως ώστε να συνεχίσει να μην έχει αντιπάλους, θα δυναμώσει τους εχθρούς του και θα χτίσει τους αντιπάλους του. Οι προεκλογικές ατάκες περί «πρωθυπουργού όλων των Ελλήνων» είναι καλές για την περίοδο αλλά είναι τραγελαφικές για την επόμενη μέρα: δεν μπορείς να είσαι πρωθυπουργός και αυτών που αγαπάμε την Ελλάδα και αυτών που λένε δημόσια «αντικαταστήστε τους σκατοέλληνες με μετανάστες, no borders, όσοι αντιδρούν στη διδασκαλία παιδιών δημοτικού για τους τρανσέξουαλ είναι φασίστες». Δεν υπάρχει μέση λύση, αυτά είναι για τους επικοινωνιολόγους, είναι η SUDOCREM του perception management στο win-win, ώστε να δεχτείς... πιο απαλά το win του άλλου, θεωρώντας ότι κέρδισες και εσύ επειδή... γλύστραγε και απάλυνες τον πόνο σου.

Γι’αυτό λοιπόν ο Μητσοτάκης στηρίχθηκε και θα στηριχθεί από την πεφωτισμένη δεξιά. Είναι η τελευταία ευκαιρία του πολιτικού προσωπικού που είχε σχέση με τον καταυλισμό. Μένει να αποδειχθεί αν θα χτίσει από την αρχή, προφανώς διαλύοντας τον καταυλισμό και απορρίπτοντας τα μπάζα στη χωματερή, ή αν θα προσπαθήσει να συμβιβάσει χτίσιμο και καταυλισμό. Σε αυτή την περίπτωση θα αποτύχει (νομοτελειακά), και θα καταντήσει να προσπαθεί να κάνει προμήθεια από εκατομμύρια φώτα γερμανικής προέλευσης, ώστε ο καταυλισμός από χιλιόμετρα μακρυά να μοιάζει Λας Βέγκας, και στην πραγματικότητα θα καταφέρει κάτι που να μοιάζει πανηγύρι του Σώστι με πρώτο όνομα τον Μάκη να τραγουδάει με παράπονο «Αυτά τα στέφανα, ...».

Διαβάστε περισσότερα