Η Merkel και ο Sarkozy συζητούν, ενώ η Ευρώπη φλέγεται

Του Jeremy Warner Πίσω από τη μεγαλεπίβολη ρητορική της συνάντησης Merkel και Sarkozy, σιγοβράζει κάτι πιο σημαντικό. Πρόκειται για την είδηση ότι η γερμανική ανάκαμψη παρουσιάζει στασιμότητα, με αποτέλεσμα να παγώσει η ανάπτυξη σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μέσα στη τρικυμία της κρίσης του ευρώ, η γερμανική οικονομία ήταν το μόνο καλό νέο, τώρα όμως πάει κι αυτό.Οι ενδείξεις υπήρχαν, αλλά οι πολιτικοί τις αγνόησαν, απασχολούμενοι  κυρίως με η διάσωση του ευρώ. Και αντί η ΕΕ να προσπαθήσει να αποτρέψει την ύφεση, κάνει το ακριβώς αντίθετο. Αυξήθηκαν τα επιτόκια, και οι χώρες μέλη της εξαναγκάσθηκαν σε άκαιρες πολιτικές λιτότητας, που πνίγουν την ανάπτυξη.Όπως λέει ο οικονομολόγος Paul Krugman, η Αμερική συναγωνίζεται την ΕΕ για το ποιος θα χειροτερέψει περαιτέρω τη κατάσταση.  Όλοι στην ευρωζώνη φταίνε, και ιδιαίτερα οι σπάταλοι Νότιοι. Το κύριο πρόβλημα όμως, έχει προκληθεί από την μεγάλη οικονομική ατμομηχανή, τη Γερμανία. Η εμμονή της στο στέρεο χρήμα είναι που οδήγησε την ΕΚΤ στην αύξηση των επιτοκίων, και που την απέτρεψε από το να μιμηθεί τις βρετανικές και αμερικανικές μεθόδους τόνωσης της οικονομίας. Και αυτή η εμμονή είναι που βρίσκεται πίσω από την αυστηρή λιτότητα στην οποία έχουν υποβληθεί τόσα κράτη μέλη.Για να πετύχουν ανάπτυξη, οι χώρες θέλουν μεταρρυθμίσεις. Αφού δεν εκμεταλλεύτηκαν τις καλές εποχές, θα πρέπει να το κάνουν τώρα, σε καιρούς χαλεπούς. Αλλά αυτό που είναι καλό για τη Γερμανία, δεν είναι απαραίτητα καλό και για τους άλλους. Και με δεδομένη τη σημερινή γερμανική οικονομική τελμάτωση, είναι αμφίβολο αν θα πετύχουν οι πολιτικές που εφαρμόζονται  στα διάφορα κράτη.Δεν λέμε ότι οι Γερμανοί είναι κακοί Ευρωπαίοι, ούτε τους κατηγορούμε ότι θέλουν να αναβιώσουν το Γ` Ράιχ, επιβάλλοντας τη θέλησή τους στους υπόλοιπους. Οι Γερμανοί είναι διστακτικοί κατακτητές. Η γερμανική άρνηση απέναντι σε μια ευρωπαϊκή ένωση χωρίς και αντίστοιχη δημοσιονομική, δεν έχει σχέση με κάποια επιθυμία οικονομικής υποδούλωσης της Ευρώπης. Μάλλον πρόκειται για μια μέθοδο προστασίας των φορολογουμένων της από την  κακοδιαχείριση των Νοτίων.Το λάθος που κάνουν οι Γερμανοί είναι που νομίζουν ότι οι άλλοι μπορεί να είναι οικονομικά ενάρετοι όπως και οι ίδιοι. Ότι οι Έλληνες, θα γίνουν σαν και αυτούς μέσα από τη σκληρή λιτότητα. Όμως δεν χρειάζεται πτυχίο οικονομικών για να καταλάβει κανείς ότι αν όλοι αποταμιεύουν, δεν θα υπάρχει ζήτηση στην οικονομία. Οι Γερμανοί αρνούνται να καταλάβουν ότι δεν μπορούν όλα τα κράτη να είναι πλεονασματικά. Η μόνη λύση στη παρούσα κρίση είναι η υποτίμηση του νομίσματος, που όμως δεν είναι εφικτή μέσα σε μια νομισματική ένωση. Δεν υπάρχουν προβλέψεις, ούτε μηχανισμοί στην αγορά που θα εξασφαλίσουν διορθωτικές κινήσεις  βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας. Αυτά τα προβλήματα είχαν προβλεφτεί όταν δημιουργήθηκε η ΟΝΕ, αλλά μπήκαν κάτω από το χαλί. Όλοι πίστευαν στην ουτοπία. Οι πολιτικοί στάθηκαν ανειλικρινείς, όσον αφορά στο τι ακριβώς εμπεριέχει μια νομισματική ένωση.Αν λοιπόν δεν μπορούμε να πείσουμε τη Γερμανία να διασώσει τα υπόλ