16 δις ευρώ θα κοστίσει το πρόγραμμα του Τσίπρα. Που θα τα βρεί;

Ο κύβος ερρίφθη και ξανάφερε (με άλλα λόγια και από άλλη κατεύθυνση – απ΄ τα αριστερά εν προκειμένω) το περίφημο “λεφτά υπάρχουν”! Και αφού υπάρχουν (χωρίς όμως να μας εξηγήσουν και το αναγκαίο πόθεν) αποφάσισαν να τα μοιράσουν σε μισθούς, συντάξεις, κρατικοποιήσεις, κατάργηση φόρων και άλλες υψηλού ρίσκου υποθέσεις και σενάρια, που χαρακτηρίζονται από… γκρίζες ζώνες και κοστολογικές ασάφειες.

Πρόκειται για το περίφημο οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, που μας αποκαλύφθηκε 15 ημέρες πριν τις εκλογές και το οποίο έχει έντονα τα στοιχεία  ενός παρωχημένου μοντέλου κρατισμού που γνωρίσαμε στις αρχές τις δεκαετίας του 80 και το οποίο εξέθρεψε πελατειακές σχέσεις και σκάνδαλα με «δανεικά και αγύριστα» σε ημετέρους.

Έχει όμως -παρά το ότι αποφεύγεται επιμελώς η αναφορά σε νούμερα- και κοστολόγηση, η οποία ανέρχεται σε 16 δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό που ουσιαστικά πρόκειται για αύξηση η οποία προκαλείται στις δημόσιες δαπάνες, δημιουργώντας όμως ερωτήματα ως προς τη χρηματοδότησή τους.

Και μπορεί η ακύρωση του Μνημονίου και η επαναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους με τους δανειστές να αποτελούν το θεμέλιο του οικονομικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ πάνω στο οποίο οικοδομείται το σχέδιο για την ανόρθωση και ανασυγκρότηση της οικονομίας, είναι όμως ταυτόχρονα και η είσοδος σε… νερά που μας οδηγούν σε τεράστιες περιπέτειες.

Το σχέδιό τους λοιπόν προβλέπει τη σταθεροποίηση των πρωτογενών δαπανών ως ποσοστό του ΑΕΠ, κατ’ ελάχιστο στο επίπεδο του 43% του ΑΕΠ έναντι μείωσης κάτω του 36% του ΑΕΠ ως συνέπεια του Μνημονίου – και, κατά μέγιστο, στο σημερινό μέσο όρο της Ευρωζώνης, του 46%. Αυτό σημαίνει σε απόλυτα ποσά  αύξηση των δαπανών κατά περίπου 16 δις ευρώ.

Σύμφωνα με τον Αλέξη Τσίπρα “η πρώτη πράξη της κυβέρνησης της Αριστεράς, αμέσως μόλις συγκροτηθεί η νέα Βουλή, θα είναι η ακύρωση του Μνημονίου και των εφαρμοστικών νόμων του”. Όπως είπε, θα το αντικαταστήσει με το Εθνικό Σχέδιο Ανόρθωσης για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, την παραγωγική ανασυγκρότηση και τη δίκαιη δημοσιονομική εξυγίανση.

Αμέσως μετά την ακύρωση του Μνημονίου, η νέα κυβέρνηση θα διεκδικήσει νέα αναδιαπραγμάτευση του χρέους, με στόχο τη δραστική μείωσή του, ή ένα μορατόριουμ για το χρέος και αναστολή πληρωμών των τόκων, έως ότου διαμορφωθούν συνθήκες σταθεροποίησης και ανάκαμψης της οικονομίας.

Πως όμως μπορεί να προσμετρηθεί η επίπτωση στην οικονομία από μια τέτοια εξέλιξη όταν τυχόν ακύρωση του Μνημονίου φέρνει αυτόματα ακύρωση και της δανειακής σύμβασης και διακοπή της δανειοδότησης, αφήνοντας ακόμα και ανοιχτό το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ και επιστροφής στη δραχμή;

Σίγουρα με πολλά δισεκατομμύρια που θα πληρώσουν οι  πολίτες, στους οποίους το “τυράκι” είναι η ακύρωση των εργασιακών νόμων των τελευταίων μηνών.

Σύμφωνα λοιπόν με το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ θα καταργηθεί η απόφαση που μείωσε τον κατώτερο μισθό κατά 22% (32% για τους νέους μέχρι 25 ετών), αλλά και τα επιδόματα ανεργίας, ασθένειας και μητρότητας. Ο κατ