Έλεος!

Εν μέσω COVID-19 αν κάποιο από τα προϊόντα που θα μας προφυλάξουν από τον ιό δεν έχει γίνει καπνός από τα ράφια των σούπερ μάρκετ, αυτό είναι τα γάντια μιας χρήσης. Αλλά κι αν εξαντληθούν, no problem. Οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια είναι ήδη γεμάτα…

Στα εικοσιπέντε χρόνια που ασκώ το επάγγελμα -και συγγνώμη για το πρώτο ενικό- είναι η πρώτη φορά που ανατρέχω στη δημοσιογραφική δεοντολογία και στις ενδεχόμενες κυρώσεις σε περιπτώσεις βωμολοχίας. Αλλά με τι «κοσμητικό», αν όχι με κάτι υβριστικό, μπορεί να στολιστεί ο ελληνάρας για τη νέα του συνήθεια που είναι η ρίψη γαντιού μιας χρήσης όπου να ‘ναι; Το ότι ως λαός δεν έχουμε αφυπνιστεί σε σχέση με την προστασία του περιβάλλοντος μπορεί να αποδειχτεί με πραγματικά πάρα πολλά παραδείγματα που δεν είναι είναι της παρούσης. Εδώ δε χρειάζονται καν πολλά λόγια, μιας που το «μια εικόνα, χίλιες λέξεις» αποτυπώνεται με μόλις ένα λυπηρό «κλικ» στην κάμερα του κινητού τηλεφώνου. Είμαστε για κλάματα, αν όχι για τα μπάζα (σ.σ. «χωματερή» θα ταίριαζε καλύτερα), αν θεωρούμε ότι με ελαφρυντικό την κρισιμότητα της κατάστασης νομιμοποιούμαστε να χάνουμε τα λογικά μας. Γιατί μόνο σε κατάσταση παραλογισμού θα μπορούσαμε να πούμε «δε βαριέσαι» και έτσι, ανερυθρίαστα να φουντάρουμε στο δρόμο τα γάντια μιας χρήσης που εσχάτως έγιναν το δεύτερο δέρμα μας. 

Είναι απορίας άξιο τι μπορεί να έχει μέσα στο κεφάλι του κάποιος που περπατάει ή οδηγεί και ξεφορτώνεται έτσι χαλαρά το μιαρό του γάντι. Το δε γελοίο της υπόθεσης, είναι ότι τα περισσότερα πεταμένα, είναι «ορφανά», καθώς… ο ρίπτης, μάλλον τα αφήνει από τα χέρια του διακριτικά για να μην «καρφωθεί» πετώντας τα δυο-δυο. Προφανώς πρόκειται για τη μερίδα εκείνη των πολιτών που διαβάζοντας ένα από τα πολλά άρθρα με θέμα πώς να κρατήσουμε τον κορονοϊό έξω από το σπίτι μας, δίνουν τη δική τους λύση στο πρόβλημα. Τραγικό._ Ε. Ξ.