Βιλερμπάν-Παναθηναϊκός: Ο Παναθηναϊκός σταμάτησε να παίζει άμυνα

Ο προπονητής και ειδήμων των advanced statistics, Χρήστος Μαρμαρινός, σχολιάζει στο Contra.gr την εξέλιξη του αγώνα του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ στη Euroleague με αντίπαλο τη Βιλερμπάν στο 'Αστρομπάλ'.

Σ' ένα γήπεδο που την προηγούμενη

εβδομάδα ο Ολυμπιακός 'υπέφερε' από το ρυθμό της Βιλερμπάν, θα ήταν τρομερά ωφέλιμο για τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ αν κατάφερνε να επιβάλει τον δικό του. Το προβάδισμα των 13 πόντων ξοδεύτηκε χωρίς φειδώ και απολύτως λογικά το 79-78 της γαλλικής ομάδας χαρακτηρίστηκε 'απίστευτο' από τους διοργανωτές.

Ο τρόπος που η ελληνική ομάδα επέλεξε να πετύχει το στόχο της περιείχε μεν γρήγορες εκτελέσεις είτε α) σε πρωτεύοντα αιφνιδιασμό είτε β) από μέση απόσταση είτε γ) μετά από 1-2 πάσες, ταυτόχρονα όμως εξέπεμπε βιασύνη σε κάποιες περιπτώσεις φρενάροντας την προσπάθειά της. Βέβαια η επιμονή του 'τριφυλλιού' να πιέζει στην άμυνα ήταν ολόσωστη και ισορρόπησε την αρνητική έκβαση στο άλλο μισό, διότι οι πρωταθλητές φρόντισαν με τη διάθεση να κλείσουν το τρίποντο της Βιλερμπάν και να μην χαρίσουν ελεύθερα περιφερειακά σουτ.

Αν και δεν έλειψαν κάποια μικρά λάθη τακτικής στο παιχνίδι 1v1 ή 2v2, τα οποία εκμεταλλεύτηκαν οι αποδοτικοί σε αυτό το σκέλος γηπεδούχοι, η γενική εικόνα άφηνε την εντύπωση πως οι 'πράσινοι' είχαν επιλέξει να δώσουν αυτό το παιχνίδι και να κοντρολάρουν όλα τα υπόλοιπα. Όπως ο σχεδόν άριστος έλεγχος του πικ εν ρολ από τον Καλάθη που ευνόησε αφάνταστα το 'τριφύλλι' στην ξεδίπλωση του σχεδίου του, είτε ο ομογενής πόιντ γκαρντ συνεργαζόταν με τον Γουάιλι είτε με τον Παπαγιάννη.

Ως δεύτερη επιθετική επιλογή ήταν το παιχνίδι στο χαμηλό ποστ με τον Τόμας, το οποίο ήταν επίσης επικερδές. Μόνο οι close out επιθέσεις δεν απέφεραν το προσδοκώμενο αποτέλεσμα, όσα τουλάχιστον θα ήθελε ο Αργύρης Πεδουλάκης, ενώ η απώλεια πολλών χαμένων ριμπάουντ (8 στο πρώτο μισό του αγώνα) δεν άφησε τον Παναθηναϊκό να γλιτώσει τις δεύτερες προσπάθειες των Γάλλων και τους εύκολους πόντους που μοιραία ήρθαν από κοντά. Ο Νιγηριανός Τζεκίρι έκανε θραύση σ' αυτό το κομμάτι. Αυτοί μάλιστα ήταν οι πόντοι που επέτρεψαν στη Βιλερμπάν να προσπέράσει σταδιακά.

Ούτε, άλλωστε, με τον Ράις στο κουμάντο βρήκε η ελληνική ομάδα τις επιτυχημένες close out επιλογές που έψαχνε και σε συνδυασμό με την αναπάντεχη χαλάρωση στην άμυνα 1 προς 1, προέκυψε μια περιπλοκότητα. Ο Αργύρης Πεδουλάκης ρίσκαρε με Μπέντιλ και Μήτογλου στους ψηλούς, επιλογή που δεν απέδωσε. Αντιθέτως με τον Παπαγιάννη η εικόνα ήταν πολύ ανώτερη, ανεξάρτητα από την αδυναμία στο αμυντικό ριμπάουντ, η οποία μετριάστηκε σε μικρό βαθμό κατά την τρίτη περίοδο - χάθηκαν άλλα πέντε.

Σ' αυτό το διάστημα ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος διότι κατόρθωσε να λύσει το άλλο μεγάλο πρόβλημά του. Το υπέρ του 46-40 στο 20' ήταν εύθραυστο, αλλά η άμυνα στο 1v1 δούλεψε σε ανώτερο επίπεδο και σε συνδυαστικά με την αδιαπραγμάτευτη ευχέρεια του Καλάθη να δημιουργεί από το πικ εν ρολ χάρισαν στην ελληνική ομάδα φάσεις εύκολο σκορ. Η είσοδος του Ράις δεν επηρέασε το ρυθμό, όπως είχε συμβεί στο πρώτο μισό του αγώνα και αυτό ανέπτυξε τις συνθήκες μιας άνετης επικράτησης στη Λιόν χάρη στο επιμέρους 17-10. Διότι οι 'πράσινοι' είχαν συνολικά καλύτερο παιχνίδι πάσας.

Μόνο που η ελληνική ομάδα δεν είχε την απαιτούμενη διάρκεια στον επιθετικό τρόπο που αμυνόταν, παράγοντας που μετέβαλε πλήρως το μομέντουμ και απρόσμενα έδωσε αυτοπεποίθηση στους γηπεδούχους. Ακόμη κι αν δεν ήταν δυνατόν οι παίκτες του Πεδουλάκη να πιέζουν εξίσου αδιάκοπα στην μπάλα, η υπέρμετρη και αναίτια χαλάρωση ανέτρεψε το προβάδισμα που είχαν χτίσει: σε πόντους και ψυχολογία. Έλλειψη η δυναμική στα αντίπαλα σκριν, έλλειψε το βάθος στην άμυνα, έλλειψε η αυτοσυγκέντρωση στα συστήματα της Βιλερμπάν. Ούτε καν τα φάουλ χρησιμοποιήθηκαν με σωστό τρόπο.

Το χαμηλό σχήμα με Τζόνσον - Παπαπέτρου - Τόμας να εναλλάσσονται σε ρόλους δεν έφερε την ευελιξία που αναζητούσε ο Πεδουλάκης, οι Γάλλοι ισοφάρισαν και από τη στιγμή που ο αγώνας οδηγήθηκε σε οριακές καταστάσεις οι πολύ μικρές λεπτομέρειες υπήρξαν καθοριστικές, αφού είχε χαθεί προ πολλού η σωστή κυκλοφορία. Ο Μίτροβιτς επέλεξε να... χάσει από εκτέλεση και όχι δημιουργία του Καλάθη. Την πρώτη φορά η άμυνα της Βίλερμπάν τού το τρίποντο και τη δεύτερη τον διάδρομο, χωρίς στο φινάλε να πληγωθεί. Αντιθέτως η πληγή που άνοιξε στον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ είναι μεγάλη, δεδομένης της διαφοράς που 'πέταξε' από ατομικές αβλεψίες (17 λάθη στο σύνολο που έδωσαν 22 πόντους στη Βιλερμπάν) και λανθασμένους χειρισμούς που κόστισαν. Ό,τι κι αν είχε σχεδιαστεί στο τελευταίο τάιμ άουτ, αντιμετωπίστηκε αποτελεσματικά και δεν βγήκε.