Ο Δημήτρης Αγραβάνης ζει πλέον στο 'χωροχρόνο' που απαιτούσε

Ο χώρος και ο χρόνος είναι έννοιες σχετικές, απροσδιόριστες σε πλείστες των συσχετισμών. Το πού (παίζει) και το πώς (χρησιμοποιείται) μετρούν περισσότερο για έναν αθλητή του μπάσκετ. Ο Δημήτρης Αγραβάνης αποχώρησε το περασμένο καλοκαίρι από τον δισυπόστατο Ολυμπιακό γιατί δεν υπολογιζόταν από τον Ντέιβιντ Μπλατ. Είχε υπογεγραμμένο εν ισχύ συμβόλαιο

για άλλον ένα χρόνο, αλλά το έλυσε πρόωρα, διεκδικώντας ό,τι απαιτούσε πάντα: ένα ρόλο που θα του αφήσει το περιθώριο να λειτουργήσει απελευθερωμένα, όχι δογματικά και αποστειρωμένα.

Η δυσαρέσκειά του για την αρνητική τροπή των πραγμάτων δεν εκφράστηκε μονάχα εκ των υστέρων, λέγοντας τον Αύγουστο στο 'ΦΩΣ' ότι "δεν πήρα ευκαιρία από τον κόουτς. Ας είχα μία ευκαιρία και αν δεν ήμουν καλός, εντάξει". Είχε εκδηλωθεί στη διάρκεια της σεζόν με διαφορετικές εκδοχές κάθε φορά. Ο Αμερικάνος κόουτς, που θεωρούσε τον Αγραβάνη περιττό αγωνιστικά και εμπόδιο για τη δουλειά του, δεν βρίσκεται πια στον Ολυμπιακό. Αν είχε φύγει στο φινάλε της προηγούμενης σεζόν, είναι πολύ πιθανό ο 25χρονος φόργουορντ να συνέχιζε στον Πειραιά για να μην πληγεί περαιτέρω ο ελληνικός κορμός των 'ερυθρόλευκων'.

Ωστόσο, από τις υποθέσεις δεν προκύπτουν πραγματικότητες. Ο Αγραβάνης ανήκει πια στον Προμηθέα (με 'σπαστό' συμβόλαιο τριών ετών) και βιώνει μια κατάσταση που κυνηγούσε με λύσσα από την πρώτη ημέρα του καλοκαιριού του 2013 που κατέληξε στον Ολυμπιακό. Από τα 18.5 ως τα 24.5 ζητούσε μονίμως επιπλέον χρόνο και χώρο. Πίστευε ότι τον άξιζε (πολλές φορές περισσότερο από άλλους), μα πάνω απ' όλα ότι τον είχε ανάγκη για να κερδίσει ακόμη περισσότερο στην πορεία και ακολούθως να επιστρέψει πίσω την εμπιστοσύνη που θα του έδειχναν. Δεν ήθελε να είναι ο παίκτης των αποστολών, των ρόλων, των μπασκετικών στερεοτύπων. Τσαντιζόταν, ένιωθε να κολυμπά έξω από τα νερά του.

Ερχόμενος από τον Πανιώνιο θα ήταν προφανέστατα αδύνατο να κερδίσει περισσότερα από 9 λεπτά ανά αγώνα στο πρωτάθλημα κι άλλα 8 στην Euroleague, υπό τον Γιώργο Μπαρτζώκα. Η πρόσληψη του Γιάννη Σφαιρόπουλου συνδυάστηκε με την μονιμοποίησή του στο 'ερυθρόλευκο' ροτέισον και την ενεργοποίησή του σε μια διπλή αποστολή. Πότε ως ένα 4άρι με σουτ και πότε ως ένα ευέλικτο 5άρι. Επιδίωκε έξτρα αρμοδιότητες και αυτό τον αποσυντόνιζε. Έχει δυσανασχετήσει σε αλλαγή του, έχει δεχθεί τεχνική ποινή αντιδρώντας σε διαιτητική απόφαση ενώ έπαιζε καλά και το σύνολο ρόλαρε, έχει υπερβάλει με εκτός κανονιστικού πλαισίου παραλήψεις. Ανάλογα συμπεριφερόταν, κατά καιρούς, στην Εθνική ομάδα.

Ενδεχομένως βέβαια η ιστορία να γραφόταν διαφορετικά την περίοδο, Δεκέμβρης του 2017 ήταν, που ο Αγραβάνης τραυματιζόταν σοβαρά. Το ιατρικό επιτελείο των Πειραιωτών είχε καθυστερήσει να διαγνώσει εγκαίρως τη σοβαρότατη περίπτωσή του στο γόνατο, τη στιγμή που ο ίδιος συνέχιζε να παίζει μ' ενοχλήσεις, και το χειρουργείο κατέληξε να είναι αναπόφευκτο. Είχε αρχίσει τη σεζόν πολύ δυναμικά, κερδίζοντας περισσότερα από 18 λεπτά ανά αγώνα στην τότε Basket League και προσφέροντας 11 πόντους ανά ματς, ενώ στην Euroleague είχε μετρήσει διψήφιο αριθμό λεπτών στις 6 από τις πρώτες 8 αναμετρήσεις.

Οι μήνες που μεσολάβησαν έκτοτε ήταν αδιανόητα πολλοί δεν περνούσαν, ήταν επίπονοι. Άλλος ένας ύπουλος τραυματισμός στο πόδι καθυστέρησε την πλήρη επάνοδό του και σε συνδυασμό με την 'αποστροφή' του Ντέιβιντ Μπλατ για τον εκρηκτικό και αυθόρμητο χαρακτήρα αγωνίστηκε από ελάχιστα έως καθόλου. Διότι οι 10 διάσπαρτοι αγώνες του στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος, με 5'25'' χρόνο συμμετοχής δεν αντιστοιχούσαν σ' αυτό που ο ίδιος εκ των υστέρων επικοινώνησε, ότι δηλαδή ο Αμερικάνος κόουτς του είχε πει 'σε πιστεύω, σε χρειάζομαι', χωρίς να το τηρήσει.

Ο Αγραβάνης έφυγε από τον Ολυμπιακό με μια πίκρα να έχει 'φωλιάσει' στο στόμα του για μέρες. Κατάλοιπο από το φαρμάκι που είχε πιει. Τα χρήματα δεν ήταν η προτεραιότητά του και η πρόταση του δευτεραθλητή Προμηθέα ήρθε να του υπενθυμίσει ότι πριν από τα 25 του (έχει γενέθλια στις 20 Δεκεμβρίου) έχει σε μια ζαριά να ποντάρει ακόμη. Μήπως αποκομίσει ό,τι πιστεύει ότι είχε στερηθεί πριν και μετά τη ζημιά. Θ' ανήκε μεν σε μια ομάδα του δεύτερου ευρωπαϊκού επιπέδου, θα έπρεπε να 'υποβιβάσει' ως ένα σημείο τον εαυτό του, αλλά ταυτόχρονα θα συναντούσε τις συνθήκες που θα έτρεφαν το 'εγώ' του. 6άρες. Ο Μάκης Γιατράς είχε χτυπήσει (τη) φλέβα (του). "Μόλις με προσέγγισε ο κόουτς με τον τρόπο που το έκανε, δηλαδή ντόμπρα, μου άρεσε πολύ", είχε εκμυστηρευτεί στην ίδια συνέντευξή του ο Αγραβάνης.

Βάσει απόδοσης η χρονιά του κυλάει σχεδόν ονειρικά. Είτε τον είχε σημαδέψει είτε όχι τον προημιτελικό κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ, ως εκδίκηση για ό,τι είχε υποστεί από το Φριντέτ προ μηνός, οι 15 πόντοι του, κομβικοί για το 81-79, δεν προέκυψαν παράταιρα.

Τα 18:04 λεπτά συμμετοχής στην ΕΚΟ Basket League δεν μοιάζουν πολλά περισσότερα, αλλά είναι αρκετά για να εκτελεί τουλάχιστον 9 προσπάθειες (1 ανά δίλεπτο) και να επιστρέφει 10.6 πόντους. Όντας ο δεύτερος σκόρερ του Προμηθέα. Οι δε 9.3 πόντοι του σε 4 παιχνίδια του Eurocup, με 50% ευστοχία στα δίποντα - 33% στα τρίποντα, και περί τα 7 σουτ ανά αγώνα, καταδεικνύουν την προσδοκώμενη σταθερότητα προκειμένου να λογίζεται ως ένας πάγιος επιθετικός πόλος δίπλα σε Μπαμπ, Έλις, Λίποβι και αισίως τον Ρόμπινσον.

Ακόμη κι αν έχασε κάποια παιχνίδια, λόγω του αιματώματος που τον ταλαιπώρησε σε μια περίοδο που αναπτύχθηκε έντονη φημολογία περί αποχώρησης, την οποία διέψευσε, ακόμη κι αν ο αχαλίνωτος αυθορμητισμός του τον έφερε ξανά στο επίκεντρο της συζήτησης, ο Αγραβάνης έχει επιστρέψει, παντοιοτρόπως.