Ο Μάνταλος φεύγει επειδή πήρε πρώτα εκείνος αυτά που άξιζε

Ανά εξάμηνο, οι μνηστήρες άλλαζαν. Η Γουέστ Μπρομ, η Αλ Ουάχντα, η Μπεσίκτας και προσφάτως η Τραμπζονσπόρ. Όλες ασχολήθηκαν μαζί του, ουδεμία ωστόσο έφτασε στα χρήματα που, ανά την περίπτωση, η ΑΕΚ αξίωνε. Μέχρι που έφτασε το πλήρωμα του χρόνου για να πωληθεί στην Αλ Νασρ, όχι τόσο επεδή η 'Ένωση' έλαβε το ποσό που ζητούσε ή κάποτε πίστευε ότι θα λάβει, όσο διότι εκείνος θα βάλει στο λογαριασμό του περισσότερα από 3 εκατ. ευρώ για τα επόμενα δύο χρόνια, ή πάνω από 4,5 εκατ. αν υπογράψει τριετές συμβόλαιο. Επί της ουσίας

Για την Ένωση, ο Πέτρος Μάνταλος δεν κοστολογήθηκε ποτέ με αυστηρό γνώμονα την οικονομική προσέγγιση που οι άλλες ομάδες έχουν κατά νου. Συνυπολόγιζε στην κουβέντα και όλα όσα εκείνος σημαίνει για την ομάδα, ασχέτως των ανεδαφικών και κατά περιπτώσεις ισοπεδωτικών κριτικών από τους ίδιους τους οπαδούς της, οι οποίοι σε καιρούς απόλυτης αμφισβήτησης, τον "γκρεμίζουν" στις συνειδήσεις τους ως αρχηγό, τον ακυρώνουν ως ηγέτη. Κι όμως, ο Μάνταλος, πέραν των αγωνιστικών πεπραγμένων του, ήταν κανονικός αρχηγός, διότι:

1. Το καλοκαίρι του 2014, αρνήθηκε την πρόταση του Ολυμπιακού και επέλεξε να φορέσει τη φανέλα της ΑΕΚ, κρατώντας μία υπόσχεση. Την είχε δώσει προσωπικά στον Δημήτρη Μελισσανίδη και την τήρησε, αγνοώντας περισσότερα χρήματα αλλά μαζί προσπερνώντας και την αβεβαιότητα της μονιμοποίησής του στο βασικό σχήμα. Στην Ένωση γνώριζε εξ αρχής ότι ο ρόλος του θα ήταν ηγετικός.

2. Εκείνον τον Ιούνιο, θα μπορούσε να πάρει την επιλογή της παραμονής του για επιπλέον μία σεζόν στην Ξάνθη, υπό τη μορφή δανεισμού, ώστε να μην ταλαιπωρήσει τα πόδια του στα κακοτράχαλα γήπεδα της Β' Εθνικής. Ούτως ή άλλως, τον δρόμο της ανόδου η ΑΕΚ θα τον έβρισκε και χωρίς τον Μάνταλο. Ωστόσο, επέλεξε το ένα βήμα πίσω στην καριέρα του, σπατάλησε μια σεζόν στη χαμηλότερη κατηγορία κι έγινε ο αρχηγός της επιστροφής.

3. Με τον Δικέφαλο στο στήθος, υπέστη ρήξη χιαστού για πρώτη φορά στις 12/5/2015, κατά τη διάρκεια του προημιτελικού Κυπέλλου Ελλάδας με τον Ολυμπιακό κι ενώ η Ένωση ήταν ακόμα ομάδα Β' Εθνικής. Το πρώτο άσχημο παιχνίδι της μοίρας, μπροστά σε 60.000 φιλάθλους της ομάδας κι ενώ παιζόταν ακόμα η πρόκριση στον τελικό. Αυτή που τελικά δεν ήρθε, καθώς η αποχώρησή του στο 67', προκάλεσε φόβο και ανασφάλεια. Η μαθημένη σε αγώνες χαμηλότερης ταχύτητας, ομάδα της δεύτερης κατηγορίας τότε, οπισθοχώρησε και δέχτηκε το γκολ του αποκλεισμού στο 89'.

4. Ήταν ο άνθρωπος που οδήγησε την ΑΕΚ στον πρώτο τίτλο της νέας εποχής της, στη σεζόν της επιστροφής στην Α' Εθνική. Άνοιξε το σκορ στον τελικό κυπέλλου με τον Ολυμπιακό και ήταν ο πολυτιμότερος παίκτης της επικράτησης με 2-1. Όσοι υποστηρίζουν ότι δεν είναι ηγέτης, ας δουν ξανά εκείνον τον τελικό, από την αρχή έως το τέλος του. Όχι απλά το γκολ, αλλά το βλέμμα, την πίστη του και το πώς "τράβηξε" μαζί του τους υπόλοιπους στη νίκη.

5. Τσάκισε και το δεύτερο γόνατό του, στη φάση που άλλαξε τη σεζόν για την Ένωση κι ας ήταν τόσο νωρίς. Προτού προσγειωθεί άτσαλα στο έδαφος με συνέπεια να υποστεί ρήξη χιαστί συνδέσμων, είχε σώσει μια "σκοτωμένη" πάσα, προωθώντας τη μπάλα προς την περιοχή του αντιπάλου, για το γκολ με το οποίο η ΑΕΚ "δραπέτευσε" (1-0) από τη Νέα Σμύρνη και τον Πανιώνιο, σε περίοδο έντονης αμφισβήτησης για όλους. Με διαφορετικό αποτέλεσμα, ο Μανόλο Χιμένεθ θα απομακρυνόταν από τον πάγκο. Αντιθέτως, ακολούθησε η τρελή πορεία προς τον τίτλο.

6. Επέστρεψε στη δράση δυνατός από τη δεύτερη 'σφαλιάρα' της τύχης, αλλά συνάμα και καλύτερος! Ειδικά ο Μάνταλος της περυσινής σεζόν, αναγνωρίστηκε ως πιο επιδραστικός ποδοσφαιριστής της ομάδας. Δίχως ποτέ να αντιδράσει στην ισοπεδωτική κριτική ή να λιποψυχήσει μπροστά στην απαίτηση να είναι ο ηγέτης, έστω κι αν πάντοτε ο ίδιος έλεγε ότι είναι απλά ένας καλός ποδοσφαιριστής. Δίχως να βαρυγκωμεί ή να δυστροπεί όταν (σχεδόν) όλοι οι προπονητές του, τον χρησιμοποιούσαν σε ρόλους μακρινούς από τον φυσικό του. Οι τραυματισμοί δεν τον λύγισαν, εκ του αντιθέτου, τον ατσάλωσαν. Για όλα αυτά, ο Μάνταλος ήταν ο αρχηγός της ΑΕΚ.