Η οικολογική συνείδηση. Του Θανάση Χειμωνά

 

Δεν είμαι οικολόγος.Δεν έχω καθόλου οικολογική συνείδηση.Όταν βγαίνω το βράδυ,αφήνω ανοιχτά τα φώτα σπίτι μου.Για τους κλέφτες αλλά και για να βρω πιο εύκολα τον δρόμο μου όταν επιστρέψω.Το καλοκαίρι,αφήνω το νερό να τρέχει στο μπάνιο για κρυώσει και να το πιω δροσερό μια και βαριέμαι να τρέχω στο ψυγείο.Δεν κάνω ποτέ ντους,μόνο μπάνιο-γεμίζοντας μάλιστα την μπανιέρα μέχρι πάνω.Τέλος,την «Ώρα της Γης» εγώ είχα αναμμένη την τηλεόραση και σέρφαρα στο Facebook.  Ίσως να είμαι ένα στυγερό κάθαρμα- είχα ωστόσο κι εγώ μια μικρούλα οικολογική ευαισθησία:Συνήθιζα να πετάω όλα τα άχρηστα χαρτιά μου,διαβασμένες εφημερίδες,περιτυλίγματα από τσίχλες,spam αλληλογραφία κτλ, σε εκείνους τους παράξενους κάδους με τις τρεις τρύπες που συναντούσα λίγο πολύ σε όλους τους δρόμους της Αθήνας.Ώσπου μια μέρα όλοι τους εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας!Το θυμάμαι σαν να ήταν χθες:Κατέβαινα την Πατησίων με τον «Φίλαθλο» που είχα μόλις ξεκοκαλίσει να μαυρίζει τα χέρια μου.Κάδοι ανακύκλωσης πουθενά