Ένα δώρο χωρίς… φιόγκο. Της Μελίνας Καραπαναγιωτίδου

Μια φορά κι έναν καιρό, λέει ισπανικό παραμύθι, ένας ταξιδευτής ξέμεινε σε ένα μικρό χωριουδάκι, μία φθινοπωρινή νύχτα στην περιοχή της Γκουαντιάνα από αυτές που ο ήλιος νωρίς χάνεται, πίσω από τα όρη Σιέρα ντε Γρέδος.

Γνώρισε και φιλοξενήθηκε από έναν χωρικό που είχε την ευγένεια και την καλοσύνη να του στρώσει ένα κρεβάτι στην καλύβα του, που ήταν φτωχική και αρκετά ατημέλητη, γιατί ο χωρικός ήταν νεαρός και ανύπαντρος και καμία γυναίκα δεν φρόντιζε ούτε καθάριζε.

Όμως κάπου εκεί ανάμεσα σε φθαρμένα έπιπλα ο ταξιδευτής ανακάλυψε έναν εξάντα. Το αρχαίο όργανο που χρησιμοποιούν οι ναυτικοί για να βρίσκουν την θέση τους στους ωκεανούς με την βοήθεια του ήλιου και των άστρων.

Keywords
Τυχαία Θέματα