Η περίπτωση Michael Jackson

του Δημήτρη Αγγελή Στην περίπτωση του τραγουδιστή Μάικλ Τζάκσον, ενός απολύτως δυστυχισμένου όπως αποδείχτηκε ανθρώπου, αυτοπαγιδευμένου στην εικόνα του ποπ σταρ και θύματος των φαρμακευτικών εταιρειών που εκμεταλλεύτηκαν την ανωριμότητά του και τον χρησιμοποίησαν σαν πειραματόζωο, βλέπουμε καθαρά τις αρνητικές συνέπειες μιας συγκεκριμένης χρήσης του ανθρώπινου σώματος στην εποχή μας. Στην ουσία, εδώ και καιρό παρακολουθούμε μια διαδικασία ριζικού αυτο-μετασχηματισμού της έννοιας «άνθρωπος», η οποία εξελίσσεται μάλιστα τόσο ραγδαία, ώστε πολλοί να μιλούν πλέον για την επικράτηση ενός νέου ανθρωπολογικού τύπου, του «μετα-ανθρώπου»: είναι εκείνος που μπορεί να επεκτείνει απεριόριστα τις δραστηριότητές του σε χώρο και χρόνο (μέσω του διαδικτύου, για παράδειγμα), να επιδρά δραστικά στην υγεία και στην εμφάνισή του ή στην κληρονομικότητα, να ενσωματώνει ξένα στοιχεία και μηχανήματα στο σώμα του (από οδοντικά εμφυτεύματα μέχρι βηματοδότες και τεχνητά μέλη), να ελέγχει με φαρμακευτικά σκευ