Τα "άσφαιρα πυρά στη Βουλή...

Παρά την καθιερωμένη ..." ανταλλαγή πυρών", ήταν από τις πιο βαρετές -κυριολεκτικά- συζητήσεις στη Βουλή η τελευταία σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών μολονότι έγινε σε μια από τις πιο κρίσιμες περιόδους σε όλα τα μέτωπα:

-για την οικονομία λόγω της επικείμενης τυπικής λήξης του τρίτου μνημονίου και της έναρξης της μεταμνημονιακής φάσης.
-για τα εθνικά θέματα ενόψει του ξεπουλήματος του ονόματος της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς.
-για την κοινωνία, το καζάνι της οποίας βράζει όπως φάνηκε με το ξέσπασμα κατά του Μπουτάρη στην Θεσσαλονίκη.

Αυτή η αντιδιαστολή, της βαρετής -κι ας διανθίστηκε με τα τσιτάτα περί «βίας» και Ρουβίκωνα- συζήτησης με την κρισιμότητα των στιγμών, δείχνει με τον πιο σαφή τρόπο τη χρεοκοπία αυτού του πολιτικού συστήματος, τόσο των πρωταγωνιστών όσο και των κομπάρσων του. Όλοι τους, το μόνο που έκαναν ήταν ότι προσπάθησαν να διαχειριστούν την πολιτική τους μιζέρια, την ανεπάρκεια και την παταγώδη αποτυχία τους, είτε βρίσκονται στην κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση. Αυτή η μιζέρια και η αποτυχία συνδέεται και με το γεγονός ότι η πολιτική τράπουλα είναι «σημαδεμένη» και ότι με αυτήν νομίζουν ότι θα πάνε στις εκλογές, θέτοντας στο περιθώριο τον ελληνικό λαό και ειδικά το μεγάλο κομμάτι του που είναι θυμωμένο και εξοργισμένο. Ακόμη και οι «αντιπαραθέσεις» τους στη διάρκεια των μονολόγων τους, μέχρι και για το ζήτημα των εκλογών, ήταν πλήρη αντίγραφα -και κακέκτυπα- του παρελθόντος…

Απολύτως προβλέψιμος από την πλευρά του ο κ. Τσίπρας το έριξε πάλι στα παραμύθια. Στα νέα παραμύθια περί «οριστικής, αμετάκλητης και αδιαπραγμάτευτης εξόδου από την κρίση». Είναι τέτοιο το παπατζιλίκι του πρωθυπουργού που πλέον δεν συγκινεί ούτε τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ όπως φάνηκε από τις γενικότερες διαθέσεις τους χθες στην Βουλή. Τα μισά έδρανα άλλωστε ήταν άδεια. Αν και έχουν ανάγκη να «πιαστούν» από κάπου για να έχουν να λένε κάτι κι αυτοί, η αγωνία τους ανεβαίνει στο κατακόρυφο μόνο γιατί βλέπουν ότι πλησιάζουν οι εκλογές και θα χάσουν τις 7-8 χιλιάδες ευρώ και όλα τα άλλα βουλευτικά προνόμια.

Κατασκευάζοντας μια εντελώς νέα εικονική πραγματικότητα ότι δήθεν «η Ελλάδα δεν θα γυρίσει πίσω, φεύγει από τα μνημόνια", θύμισε τον πνιγμένο που πιάνεται από τα μαλλιά του. Και προσπαθώντας να ‘’εξαφανίσει’’ όλα τα ψέματα που έχει πει μέχρι τώρα, έδειξε ότι η βασική διαχωριστική γραμμή με την οποία θα πάει προς τις εκλογές, απέναντι στη ΝΔ και τον Μητσοτάκη, θα είναι ότι «εσείς θα τα κάνετε χειρότερα από εμάς…»

Από τη δική του πλευρά ο Μητσοτάκης επιχείρησε να πείσει για το αντίθετο, ότι δηλαδή τα πράγματα χειροτέρεψαν επί ΣΥΡΙΖΑ και ότι όταν γίνει πάλι κυβέρνηση η ΝΔ τότε η χώρα θα δει δήθεν πάλι άσπρη ημέρα. Ο πολιτικός αυτισμός και από τους δυο στο αποκρύφωμά του συνοδευόμενος όμως από απόλυτη υποκρισία. Προσποιούνται και οι δυο τους σωτήρες, ο ένας ως εν ενεργεία και ο άλλος εν αναμονή, όταν αμφότεροι δεν είναι παρά οι όψεις του ίδιου νομίσματος της καταστροφής και της εξόντωσης της ελληνικής κοινωνίας. Αυτό που στην πραγματικότητα κάνουν είναι να «μαλώνουν» -με αυτόν τον βαρετό και πληκτικό τρόπο πλέον- για το ποιος μπορεί να γίνει ο καλύτερος και συνεπέστερος υπηρέτης των μνημονιακών πολιτικών στην υποτιθέμενη "μεταμνημονιακή" περίοδο. Για την ελληνική κοινωνία πρόκειται όμως για την Σκύλλα και την Χάρυβδη αφού είτε ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνά είτε η ΝΔ ακολουθήσει, η εξαθλίωση και η φτωχοποίηση θα συνεχιστούν. Οι νέες μειώσεις στις συντάξεις θα εφαρμοστούν, το αφορολόγητο θα κοπεί, η υψηλή φορολογία θα παραμείνει, θέσεις εργασίας δεν πρόκειται να δημιουργηθούν και κυρίως η μεγάλη θηλιά για τα υπερπλεονάσματα της τάξης του 3,5% και άνω κάθε χρόνο θα συνεχίσει να μας πνίγει. Την ίδια ώρα που οι Γερμανοί κόβουν κάθε ημέρα και περισσότερο οποιαδήποτε συζήτηση για περαιτέρω ελάφρυνση -έστω μέσα στα σημερινά πλαίσια- του δημοσίου χρέους. Και προσέξτε: Το δημόσιο χρέος συνεχίζει να ανεβαίνει την ανηφόρα, χαρακτηριζόμενο και από το ίδιο το ΔΝΤ «μη βιώσιμο», ενώ υποτίθεται ότι η χώρα μπήκε σε αυτόν τον οκταετή (και βάλε…) μνημονιακό εφιάλτη για να αντιμετωπίσει σε τελική ανάλυση το θέμα του χρέους της…

Αυτή είναι η οδυνηρή πραγματικότητα την οποία -οι επί της ουσίας συνένοχοι και συνυπεύθυνοι- θέλησαν να κρύψουν κάτω από το χάλι, γιατί έξοδος και διέξοδος από το καθεστώς της μόνιμης μνημονιακής υποταγής και εξάρτησης -που ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ επέβαλαν- δεν υπάρχει, παρά μόνο σπάζοντας αυτά τα δεσμά και όχι εξωραΐζοντας τα. Πώς να έχει ενδιαφέρον λοιπόν όλο αυτό το κακοστημένο θέατρο στην Βουλή όταν ο μεν κ. Τσίπρας πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες ότι «τον Αύγουστο του 2018 τα μνημόνια αποτελούν παρελθόν για τον τόπο», ο δε κ. Μητσοτάκης δεν κρύβει τον καημό του και το άγχος του να δώσει τις δικές του μνημονιακές εξετάσεις, έστω κι αν τελικά μπερδεύεται και δεν ξέρει αν θέλει ή δεν θέλει την προληπτική πιστωτική γραμμή. Κι από κοντά η ταλαίπωρη Φώφη Γεννηματά να ζητά, τόσο όψιμα, άμεση προσφυγή σε εκλογές μπας και προλάβει να διασωθεί από την ολοκληρωτική εξαφάνιση…
Μ. Γιαλούρος