Οι μισθοί, οι επενδύσεις, ο Ρέσλερ...

Από το tvxs.gr

Την έλευση του υπουργού Οικονομίας Φίλιπ Ρέσλερ στην Αθήνα συνοδεύουν αφενός οι ευθείες αξιώσεις της τρόικας για μείωση των μισθών στην Ελλάδα, αφετέρου οι όποιες προσδοκίες για τη σύναψη επενδυτικών συμφωνιών που θα τονώσουν την οικονομία της χώρας. Είναι θεμιτή η συμπίεση του εργατικού κόστους στην ελληνική οικονομία; Υπάρχει πρόσφορο έδαφος για επενδύσεις; Ποιες είναι οι...
προθέσεις της Γερμανίας;
Οι μισθοί
«Αγκάθι» στις διαβουλεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης με την τρόικα είναι το ύψος του μισθολογικού κόστους και στον ιδιωτικό τομέα. Οι εκπρόσωποι της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ επιμένουν ότι η περαιτέρω μείωση των αποδοχών είναι αναγκαία για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας η οποία με τη σειρά της αποτελεί προϋπόθεση για την οικονομική ανάκαμψη της Ελλάδας, μία άποψη την οποία δείχνει να ενστερνίζεται ο καθηγητής του πανεπιστημίου INSEAD και ομότιμος καθηγητής στο πανεπιστήμιο Πειραιά Σπύρος Μακρυδάκης, ο οποίος παραπέμπει στους διεθνείς δείκτες ανταγωνιστικότητας για να καταδείξει ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση ανάμεσα στους Ευρωπαίους εταίρους της και γενικότερα πολύ πιο χαμηλά από χώρες όπως η Τουρκία, το Ιράν και πολλές άλλες «τις οποίες ούτε να φανταστεί μπορεί κανείς».
Ο ίδιος εξηγεί ότι μακροπρόθεσμα μπορούν να γίνουν πολλά για να διορθωθεί αυτό το δεδομένο, ωστόσο, για να επιτευχθεί πρόοδος σε βραχυπρόθεσμη βάση απαιτείται η μείωση του κόστους εργασίας. Ο κ. Μακρυδάκης κατανοεί τις αντιδράσεις οι οποίες κάνουν λόγο για μετατροπή της Ελλάδας σε τριτοκοσμική χώρα. Παράλληλα, όμως, τονίζει ότι αν δεν συρρικνωθεί το κόστος παραγωγής, τότε η ελληνική οικονομία δεν θα είναι σε θέση να εξάγει. Υπογραμμίζει δε πως «εισάγουμε 3 φορές περισσότερο απ’ όσο εξάγουμε» και αναρωτιέται: «Πώς θα καταφέρουμε να ισοσκελίσουμε αυτό το ισοζύγιο;».
Αναπληρωτής καθηγητής Εφαρμοσμένης Οικονομικής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ο κ. Χρήστος Κόλλιας παρουσιάζει μια διαφορετική ανάλυση, εκφράζοντας την εκτίμηση ότι η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας δεν πρόκειται να ενισχυθεί με περαιτέρω μείωση του μισθολογικού εργατικού κόστους το οποίο είναι ήδη αρκετά χαμηλό (σ.σ. ο ελληνικός κατώτατος μισθός είναι υψηλότερος από τον αντίστοιχο στα περισσότερα νέα κράτη μέλη της ΕΕ αλλά υστερεί σε σχέση με τις υπόλοιπες πιο ανεπτυγμένες χώρες της). Σύμφωνα με τον κ. Κόλλια, η απουσία ανταγωνιστικότητας από την ελληνική οικονομία οφείλεται σε άλλους παράγοντες, οι οποίοι αφορούν σε θέματα γραφειοκρατίας και προσέλκυσης επενδύσεων, τεχνολογικού εξοπλισμού, τυποποίησης προϊόντων, κ.ο.κ. Κατά τη γνώμη του, ανάλογα ζητήματα είναι πιο σημαντικά για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας απ’ ότι η μείωση του κόστους εργασίας.
Στο ίδιο πλαίσιο, αναφέρει ότι ακόμη και αν «πέσουν» σήμερα οι μισθοί, τίποτα δεν διασφαλίζει ότι το όφελος θα αποδοθεί στην τιμή του προϊόντος και όχι απευθείας με τη μορφή του κέρδους στην «τσέπη» του παραγωγού ή του επιχειρηματία. Επιπλέον, θέτει την παράμετρο της ποιότητας των ελληνικών πρ