Χωρίς τον Λευτέρη Βογιατζή

Να μια φορά που τα cliche έχουν νόημα: το θέατρο θα είναι από σήμερα πολύ φτωχότερο.

Ο Λευτέρης Βογιατζής πέθανε σήμερα, σε ηλικία 68 ετών, μετά από πολυετή μάχη με τον καρκίνο. Πολλά cliche χωράνε στους χαρακτηρισμούς με τους οποίους μπορεί να τον περιγράψει κανείς και είναι, πραγματικά, ένας από τους λίγους, κατά τη γνώμη μου, του οποίου το όνομα μπορούσε να συνοδεύεται από τη φράση «ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες» χωρίς να εμπεριέχεται στη συνοδευτική φράση αυτή καμία υπερβολή.

Ο Λευτέρης Βογιατζής

είχε ένα πολλά ταλέντα αλλά το σπουδαιότερό του -και πάλι κατά τη γνώμη μου- ήταν το ότι μπορούσε να πάρει ένα μέτριο έργο και να το μεταμορφώσει σε μια υπέροχη παράσταση. Όσο για τα υπέροχα έργα, αυτά μεταμορφώνονταν σε αριστουργηματικές παραστάσεις, από εκείνες που κατάφερναν να συγκινήσουν ακόμα και τους μεγαλύτερους αρνητές της θεατρικής πράξης.

Ήταν διάσημος για τις ατελείωτες ώρες/ ημέρες προβών του και τις μεγάλες απαιτήσεις του από τους ηθοποιούς του. Και παρότι ήταν γνωστός ως «δύσκολος» σκηνοθέτης δεν υπήρχε ηθοποιός που να μην ονειρεύτηκε να συνεργαστεί μαζί του. Λογικό. Το αποτέλεσμα της εμμονής του στη λεπτομέρεια και των ατελείωτων, κουραστικών προβών του ήταν εμφανές στη σκηνή, όταν πια τα έργα του είχαν ολοκληρωθεί.

Ο σπουδαίος Έλληνας σκηνοθέτης ήταν γεννημένος στην Αθήνα, το 1945 και είχε σπουδάσει Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών ενώ είχε συνεχίσει τις σπουδές του στη Βιέννη και στη Σχολή Κ.Μιχαηλίδη. Το 1973 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο και το 1981 ίδρυσε την Εταιρεία Θεάτρου «Η Σκηνή» η οποία μετεξελίχθηκε το 1988 στη «Νέα Σκηνή». Το 1991 ίδρυσε το Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος, απ’ όπου αποφοίτησαν δώδεκα μαθητές, ύστερα από τριετή εντατική φοίτηση.

Ανάμεσα στις παραστάσεις που ανέβασε συμπεριλαμβάνονται το «Σε Φιλώ στη Μούρη» του Γιώργου Διαλεγμένου (στο οποίο υποδύθηκε τον Μήτσο) για το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο σκηνοθεσίας Καρόλου Κουν για την περίοδο 1986-87. Το 1998 σκηνοθέτησε την παράσταση «Η νύχτα της κουκουβάγιας», και πάλι του Γιώργου Διαλεγμένου, (στην οποία έπαιξε τον ρόλο του Ίωνα), για την οποία τιμήθηκε διπλά, με το βραβείο σκηνοθεσίας «Φώτος Πολίτης» και με το βραβείο Κάρολου Κουν, βραβείο που απονέμει η Ένωση Ελλήνων Θεατρικών Κριτικών.

Η κινηματογραφική του παρουσία συνδέθηκε με τον Νίκο Παναγιωτόπουλο, στις ταινίες «Τα οπωροφόρα της Αθήνας», «Αθήνα- Κωνσταντινούπολη», «Beautiful people», «Ονειρεύομαι τους φίλους μου», «Η γυναίκα που έβλεπε τα όνειρα», «Βαριετέ» και «Μελόδραμα».

Η τελευταία του παράσταση ήταν το καλοκαίρι που μας πέρασε, στην Επίδαυρο, ο «Αμφιτρύωνας» του Μολιέρου ενώ το «Θερμοκήπιο», η παράσταση την οποία είχε προγραμματίσει για τη φετινή σεζόν δεν ανέβηκε ποτέ λόγω της αδιαθεσίας του.

Click here to view the embedded video.