Imany @ Gazarte

Βράδυ Κυριακής, η Αθήνα φλέγεται, το αναπνευστικό μας εμφανώς ταλαιπωρημένο και μια εξαιρετική όπως τελικά αυτή αποδείχθηκε συναυλία , ήταν μια ανάσα εσωτερικής ανακούφισης και ευδαιμονίας, μετά από τον 4ωρο κλεφτοπόλεμο που είχε προηγηθεί στις πλατείες και στα στενά του ιστορικού κέντρου.  Και ο λόγος φυσικά για την εμφάνιση της περίφημης Imany και της πολυμελούς μπάντας της,

που μάγεψε το πολυπληθές της κοινό. Αλλά ας πάρουμε τα πράματα από την αρχή.

Ήταν λοιπόν λίγο πριν τις 22:00 όταν εισέβαλλα στο εσωτερικό του Gazarte, η δεύτερη sold out συναυλία είχε μόλις πριν λίγα λεπτά ξεκινήσει και οι οποιεσδήποτε αμφιβολίες μου για μια πιθανή μη προσέλευση του κοινού λόγω των γεγονότων εξανεμίστηκαν, αντικρίζοντας μια κατάμεστη αίθουσα να παρακολουθεί την όμορφη Imany και την 7μελή παρακαλώ μπάντα της, να αποδίδουν το ”You will never know”, το κομμάτι  που όλοι γνωρίζουμε και που έκανε διάσημη την ερμηνεύτρια εν μια νυκτί.

Ευπρεπής, επικοινωνιακή, απέριττη, ευγενική, συμπαθής, αισθαντική, είναι λίγες από τις λέξεις που μπορούν να χαρακτηρίσουν την χαρισματική Imany και το κυριότερο, η φρεσκάδα και η ιδιαίτερη μπάσα φωνή που διαθέτει και  που βγαίνει προς τα έξω με αξιοσημείωτη εκφραστικότητα και συναίσθημα.

Όλα αυτά τα ωραία, υπό την αμέριστη συμπαράσταση μιας εξαιρετικής όπως προείπαμε μπάντας με άρτια συνοχή μεταξύ των μουσικών, με ευφάνταστους διαλόγους μεταξύ των οργάνων και που παράλληλα συμμετείχαν καθοριστικά στην σκηνική παρουσία του όλου concept, μη χάνοντας ούτε δευτερόλεπτο από την επαφή τους με το κοινό.

Μια μπάντα αποτελούμενη από έναν πληκτρά που έδειχνε ότι είχε αναλάβει το ενορχηστρωτικό κομμάτι της μπάντας, έναν ευτυχώς λιτό για τα δεδομένα του οργάνου ηλεκτρικό κιθαρίστα, ένα rhythm & section κυριολεκτικά μετρονόμο, έναν ακουστικό κιθαρίστα  που έδινε το latin feeling στα κομμάτια, αλλά και από ένα τσέλο ντουέτο που γεφύρωνε μεταξύ τους τα όργανα και που ταυτόχρονα δημιουργούσε την ατμόσφαιρα που απαιτούσαν τα κομμάτια.

“I lost my keys”, “Kisses in the dark”, “Where have you been”, “Sit with me” είναι  μεταξύ άλλων κομμάτια που επίσης ακούσαμε, ενώ δεν έλειψαν και οι ενδιαφέρουσες διασκευές, όπως το “Bohemian Rhapsody” των Queen, αλλά και ένα εμπνευσμένο back to back ανάμεσα στο “Ready or not” των Fugees και στο “Sign your name” του Terence Trent D’arby, που ξεσήκωσε στον αέρα το ακροατήριο.

Η κοντά δύο ωρών  όμορφη αυτή βραδιά έλαβε τέλος με το “Shape of a broken heart” - αν δεν κάνω λάθος – για encore, με την ελπιδοφόρα Imany, την καλοκουρδισμένη 7μελή της μπάντα και το κοινό να αλληλοαποχαιρετιούνται τρισευτυχισμένοι, ανανεώνοντας λογικά το ραντεβού τους με το Αθηναϊκό κοινό πολύ πολύ σύντομα…

(Φωτογραφίες: Άκης Χρήστου & Γιάννης Καλλογρίδης)