GY!BE – Allelujah! Don’t Bend! Ascend!

Κάθε μήνα, οι παραγωγοί του poplie καταπιάνονται με ένα άλμπουμ της επικαιρότητας, που έχει προκαλέσει ντόρο και, ενίοτε, έχει διχάσει κοινό και κριτικούς (sic). Πρώτο στη λίστα, το πρόσφατο  άλμπουμ των Godspeed You!Black Emperor.

Το προηγούμενο άλμπουμ των GY!BE είχε κυκλοφορήσει στις 4 Νοεμβρίου του μακρινού 2002, όταν ακόμα τα blogs βρισκόταν σε εμβρυακή μορφή και το ιντερνετικό socialization περιοριζόταν σε forums

και κανάλια του #mIRC.  Οι περιορισμοί αυτοί όμως, δεν εμπόδισαν το post rock, χώρο στον οποίο δεσπόζουν οι Καναδοί pioneers από τότε, να εξελιχθεί σε σημαντική υπόθεση για μεγάλη μερίδα μουσικών και κοινού, από εκείνη την εποχή μέχρι σήμερα.

Εννιά popliars, δεν αρκέστηκαν στις αναμνηστικές ψηφοφορίες για τον σπουδαιότερο δίσκο του ιδιώματος κατά την προηγούμενη δεκαετία και μόλις έμαθαν τα νέα για την επιστροφή της μπάντας στην ενεργό δράση, έσπευσαν, άκουσαν, διαφώνησαν και αποφάνθηκαν…

[zeugolator] Κάθε φανατικός οπαδός των Godspeed περιμένει πως και πως ν’ ακούσει νέες συνθέσεις από τους αγαπημένους του Καναδούς. Το θέμα είναι (καλό ή κακό) ότι οι Godspeed το γνωρίζουν αυτό. Είναι το Allelujah! Don’t Bend! Ascend! μια αρπαχτή λοιπόν; Ξαναβάζουν οι Godspeed στο μίξερ τα ίδια συστατικά και εκτελούν την κλασική τους συνταγή με ελαφριές αλλαγές; Έχει πεθάνει το post rock; Δεν ξέρω, η ιστορία θα δείξει… Σίγουρα πάντως αν ψάξεις λίγο παραπάνω αυτήν την κυκλοφορία, θα βρεις στοιχεία που (γι’ ακόμη μια φορά) θα σε συγκινήσουν και θα σε αποζημιώσουν.

[vomvos] Αν είχαμε 2003 θα ψάχναμε τον δεύτερο καλύτερο δίσκο της χρονιάς. Βαφτίζω το 2012, 2003.

[hd] Όντως 2003. Deja vu! Στα ίδια ακριβώς μοτίβα με τους τότε δίσκους και κατώτερος πιστεύω επίσης. Βάλε το για soundtrack σε webcam από Ν.Υ και #sandy για εντονότερες συγκινήσεις. Δεν χρειαζότανε!

[fantasmenios] Τα περί μουσικής πρωτοτυπίας και πρωτοπορίας με αφήνουν παγερά αδιάφορο. Το 2003 λέγανε πως αυτά τα κάνανε οι Slint το ’91, το ’91 λέγανε πως αυτά τα κάνανε οι Γερμανοί στα 70s… και η πρόταση καταλήγει στο “ο Αδάμ έφαγε το μήλο”. Με αυτό το δίσκο κατάλαβα πως οι GY!BE είναι λαμόγια και δεν θα καθόμουν μαζί τους ούτε μια μπίρα να πιω. Ακόμα και να την κερνάγανε, που σιγά μην κερνάγανε μπίρα. Don’t bend ascend! we have to pay the rent είναι η φάση αλλά ο δίσκος έχει κάτι ριφς που γράφονται κάθε 15 χρόνια. Και καθώς εδώ σχολιάζουμε το δίσκο και δεν ψάχνουμε γαμπρό για την αδερφή μας, έχω να πω πως αυτός είναι ο καλύτερος δίσκος που άκουσα φέτος.

[spiral] Συγκλονιστικό το Mladic, χλιαρό το We Drift Like Worried Fire —τα drones δε μετράνε. Κατά τ’ άλλα, τα έχει πει όλα ετούτος ο τύπος.

[green onion] To βρήκα εξαιρετικά βαρετό. Οι Godspeed θα μπορούσαν να ακούσουν λίγο Christian Scott για να πάρουν μια γεύση του τι σημαίνει μουσική χωρίς στίχους για τα δικά μου γούστα.

[narita] Από τους δίσκους που θα έδινα στο γιο μου να ακούσει όταν θα ξύριζε πρώτη φορά το χνούδι στο μουστάκι. Περισσότερο noise έχει η φώτο στο εξώφυλλο παρά ο δίσκος