Dub Rulez Everything Around Me: Wu-Tang Meets The Reggae Culture

Στη μουσική των Wu-Τang Clan μπορούν να διαπιστωθούν πολλές επιρροές, εκτός από την soul/funk που χρησιμοποιεί ως βάση ο RZA. Η reggae είναι μία από αυτές (κάτι που γίνεται πιο ξεκάθαρο σε ορισμένα μέλη όπως ο Method Man ή ο Masta Killa), και μάλιστα σε ένα από τα πιο πρόσφατα ιδιώματά της, το “ragga”, που λίγο ως πολύ ταυτίζεται με το dancehall.

Στη συνέχεια, παρουσιάζονται 5 κομμάτια από τη δισκογραφία είτε του ίδιου του συγκροτήματος (από την κυκλοφορία του πρώτου album

του οποίου συμπληρώθηκαν πρόσφατα 20 χρόνια), είτε μελών του, είτε ragga καλλιτεχνών στα οποία μετέχουν μέλη της WTC, είτε ακόμη καλλιτεχνών του ευρύτερου Wuniverse, στα οποία οι ragga επιρροές είναι πρόδηλα εμφανείς και αρμονικές, εμφανίζοντας έτσι ιδιαίτερη καλλιτεχνική (ή και άλλη) αξία.

1) Method Man – ‘Bring The Pain’

Το πρώτο κομμάτι με αμέσως αναγνωρίσιμα ragga στοιχεία είναι το πρώτο single από τον πρώτο solo δίσκο μέλους των Wu, το περίφημο Tical του Method Man. Βαρύ κομμάτι, που σκληραίνει ακόμη περισσότερο από τα ragga φωνητικά του Booster στην γέφυρα μεταξύ πρώτης και δεύτερης στροφής, όπου διασκευάζονται οι εισαγωγικοί στίχοι από το απροσχημάτιστα βίαιο ‘Don’t Test The High Power’ του Ninjaman.

Ninjaman – ‘Don’t Test The High Power’

2) Bounty Killer and Raekwon – ‘War Face (Ask Fi War Remix)’

Συνεχίζοντας, ένα κομμάτι του ragga αστέρα Bounty Killer από το LP του My Xperience (1996) που χαρακτηριζόταν από τη συμμετοχή πολλών hip-hop καλλιτεχνών συνήθως με χρήση beat τύπου hip-hop. Πάνω, λοιπόν, σε ένα από τα καλύτερα και πιο ατμοσφαιρικά beat της «χρυσής» εποχή του RZA, ο Raekwon και ο Bounty συνεργάζονται περίφημα σε ένα κομμάτι αρκετά κοντινό στην αισθητική του αριστουργηματικού LP Only Built 4 Cuban Linx… του Raekwon.

3) Capleton & Method Man – ‘Wings Of The Morning’

Αποδεικνύοντας ίσως ότι η χρήση του κομματιού του Ninjaman στο «bring the pain” δεν ήταν τυχαία, το 1996 ο Johnny Blaze της Wu συνεργάστηκε με τον ragga καλλιτέχνη Capleton (που είχε τότε συμβόλαιο με την Def Jam…) για το χορευτικό και επιτυχημένο ‘Wings Of The Morning’ στο οποίο χρησιμοποιείται το beat του old school ύμνου ‘Symphony’ των Juice Crew All Stars. Αξίζει πάντως να επισημανθεί και το ‘Lyrical 44‘ (μαζί με τον Redman και τον Damian Marley) ως κομμάτι του Method Man στο οποίο φαίνεται η μεγάλη και διαχρονική άνεση που έχει στο dancehall ιδιωμα.

4) Wu-Tang Clan – ‘Jah World’

Η πιο εκτεταμένη όμως χρήση ragga στοιχείων σε LP των Wu-Tang Clan εμφανίζεται στο τρίτο της LP The W. Σε δύο κομμάτια συμμετέχει ο σπουδαίος Junior Reid. Τo πρώτο είναι το ‘One Blood Under W’ με κυρίαρχη τη συμμετοχή του Masta Killa, την παράσταση όμως κλέβει ένα από τα πιο συναισθηματικά φορτισμένα κομμάτια της WTC, το περίφημο ‘Jah World’ με την εξαιρετική εισαγωγική ρίμα του Ghostface, το «γράδο» στην ερμηνεία του Junior Reid και τα εκπληκτικα (ακριβώς επειδή είναι) και μετρημένα φωνητικά του RZA.

5) Suga Bang Bang – ‘Don’t Test / Wu Stallion’

Το μινι αφιέρωμα θα κλείσει με μια ακόμη δημιουργία του RZA από το (εξαιρετικό) soundtrack του Ghost Dog: The Way Of The Samurai του Jim Jarmusch. Εδώ ο RZA “ντύνει” τα (υπέροχα και πολύ γεμάτα) φωνητικά του μάλλον άσημου Suga Bang Bang με ένα beat που ξεπερνά τα όρια είτε του hip-hop είτε του ragga/dancehall ιδιώματος, γυρίζοντας πίσω στις βαθιές ρίζες της αφρο-αμερικανικής μουσικής παράδοσης, όντας ταυτόχρονα συνεχιστής της.

* ευχαριστίες στον Raggedy Man για το λογοπαίγνιο του τίτλου!