Black Rebel Motorcycle Club + Noise Figures @ ACRO

Την Τρίτη το βράδυ ήταν η σειρά των Black Rebel Motorcycle Club να φιλοξενηθούν σε μαγαζί της Ιεράς Οδού , με όλα τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που έχει ένας τέτοιος χώρος. Και αν η τρομερή προπώληση που σημειώθηκε πριν την συναυλία – κάποιοι έκαναν λόγο για 1.800 εισιτήρια – δεν άφηνε πραγματικά περιθώρια, στην πράξη δεν είναι καθόλου εύκολο να διαχειριστείς ένα τέτοιο πλήθος, το οποίο πρέπει

να ξεπέρασε για τα καλά τα 2.500 άτομα, και το οποίο εκτός των άλλων αντιμετώπισε δυσκολίες με τα προβλήματα στον εξαερισμό του χώρου.

Οι The Noise Figures, που άνοιξαν την εμφάνιση των Black Rebel Motorcycle Club λίγο μετά τις 9 και ενώ ο κόσμος έμπαινε ακόμα εξαιτίας των μεγάλων ουρών στην είσοδο, προσπάθησαν να ζεστάνουν το κλίμα κατάλληλα και τα κατάφεραν αρκετά καλά, αν και το αχανές του χώρου σε κάποιες στιγμές φάνηκε να τους βαραίνει. Κιθάρα και τύμπανα, στα χνάρια που βάδισαν οι αρχικοί Black Keys και οι White Stripes, εκτέλεσαν με τσαγανό τα τραγούδια του ομότιτλου άλμπουμ τους. Τα ΄Rollin’ και ΄Turn off the Lights’ ζωήρεψαν και τις αντιδράσεις του κοινού, που σίγουρα ήταν κατά πολύ μεγαλύτερο από όσο φαντάζονταν και οι ίδιοι.

Δέκα και μισή περίπου και ενώ ο χώρος είχε γεμίσει για τα καλά (μαζί με τον εξώστη), οι Black Rebel Motorcycle Club ξεκίνησαν να παίζουν, με το ‘Let the Day Begin’, την διασκευή-φόρο τιμής στον πατέρα του μπασίστα Robert Been που απεβίωσε πέρυσι και το συγκρότημα του (The Call). Μαυροφορεμένοι, με τα κλασικά δερμάτινα τους απέπνεαν μια cool αύρα από το ξεκίνημα, παρά την χαμηλή ένταση του ήχου. Με τα΄Beat the Devil’s Tattoo’ και ‘Ain’t No Easy Way’ ήρθαν και οι πρώτες καλές στιγμές της συναυλίας, με το συγκρότημα να προσπαθεί να παίξει και κάποια λιγότερο αναμενόμενα τραγούδια, με μέρος του κοινού να περιμένει να ακούσει άλλα γνωστότερα. Η απόδοση της μπάντας ανέβηκε και η τριάδα ‘Stop’, ‘ Red Eyes and Tears’ και ‘Spread Your Love’ ιδιαίτερα, κέρδισε τα περισσότερα χειροκροτήματα. Η διασκευή τους στο ’I Don’t Wanna Be a Soldier Mama, I Don’t Wanna Die’ του John Lennon ήταν ωραία στιγμή και κατέδειξε τις δυνατότητες της μπάντας.

Για το encore μας κράτησαν τα ‘Complicated Situation’, ‘Mercy’, σε ακουστικές εκτελέσεις που θύμισαν τους Black Rebel της ‘Howl’ εποχής, αλλά η επιλογή του μικροφώνου χαμηλά ανάμεσα στον Been και τον Hayes, δεν επέτρεψε σε όσους δεν βρίσκονταν μπροστά να το απολαύσουν. ‘Shuffle Your Feet’ και το ‘Whatever Happened To My Rock & Roll (Punk Rock Song)’ το οποίο περίμεναν όλοι, αλλά από την μέση του τραγουδιού και μετά ο κόσμος ήταν περιέργως αμέτοχος. Ύστερα από δυο ώρες οι Black Rebel Motorcycle Club αποχώρησαν από την σκηνή υπό τις επευφημίες των φίλων τους, μετά από μια εμφάνιση σίγουρα ικανοποιητική, χωρίς όμως να μπορεί να χαρακτηριστεί αξιομνημόνευτη.

Φωτογραφίες: Βαγγέλης Πατσιαλός