Ρικ Πιτίνο, μήπως πρέπει να ξαναγνωριστούμε, γιατί μπερδευτήκαμε;

Κανείς ποτέ δεν θα μπορέσει να αμφισβητήσει την αξία του Ρικ Πιτίνο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι όταν θα έρχεται με πολύχρωμες χάντρες, θεωρώντας ότι απευθύνεται σε ιθαγενείς, προσβάλλοντας εκτός από την μπασκετική παιδεία και κουλτούρα αυτού του τόπου και τη νοημοσύνη μας, θα καθόμαστε να ακούμε ό,τι του έρχεται στο κεφάλι. Μήπως εντέλει πρέπει να ξαναγνωριστούμε;

Είπε ότι δεν ήθελε να κοουτσάρει τον Παναθηναϊκό τη δεύτερη χρονιά. Ας ξεκινήσουμε από το «Α». Δεν υπάρχει στον πλανήτη -σε οποιοδήποτε

άθλημα- προπονητής, ο οποίος αποδέχθηκε συνθήκες εργασίας και κοουτσάρισε μια ομάδα, που να δικαιούται να πει «δεν την ήθελα». Αρχηγέ, αν δεν απήγαγε κάποιος τα παιδιά, ή τα εγγόνια σου, αν δεν σου έβγαλαν τα νύχια με τανάλια (μπρρρ), αν δεν απειλήθηκες ότι θα φας σφαίρα στο γόνατο, δεν μπορείς να πεις «πήρα κάτι που δεν το ήθελα». Ας μην την έπαιρνες.

Σε υποχρέωσε κανείς; Αν δεν πίστευες στο υλικό, ας έλεγες «ευχαριστώ για την πρόταση, αλλά είμαι ταγμένος στην Εθνική Ελλάδας». Εντάξει, έχει πλάκα η ιστορία, αφού τη συνεχίζει εκείνος, γιατί να σεβαστώ εγώ την υστεροφημία του; Αν δεν ταίριαζε στη φιλοσοφία σου το σύνολο, ή έπρεπε να βγεις και να πεις «για να αναλάβω αλλάξτε όλους, εκτός από τον Πάρη, γιατί είναι καλός φροντιστής κι έχω ξανασυνεργαστεί αρμονικά μαζί του», ή να έμενες στην πατρίδα σου.

Θυμάμαι, επίσης, δηλώσεις σου, με τις οποίες έκανες σαφές ότι ο πρόεδρος Δημήτρης Γιαννακόπουλος άκουσε τις εισηγήσεις σου. Μάλιστα και για παίκτες, οι οποίοι αποκτήθηκαν εν τη απουσία σου, άφησες να εννοηθεί ότι είχες συμμετοχή στο να κινηθεί προς αυτούς ο Παναθηναϊκός. Συνεπώς, τι ήταν αυτό που τώρα αντιμετωπίζεις με ξινισμένα μούτρα; Δικές σου ήταν οι επιλογές.

Ο μεγάλος προπονητής είναι μεγάλος σε όλα του. Και γίνεται ακόμα μεγαλύτερος, φαντάζομαι όχι μόνο στα δικά μου μάτια, όταν παίρνει το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί. Θυμάμαι να αναλώνεσαι πολλές φορές στις διατροφικές συνήθειες του Βουγιούκα, να πηγαίνουμε από την επίθεση στην άμυνα και τούμπαλιν, να γράφεις για Σπαρτιάτες, για Λεωνίδες, για τον Ξέρξη, για όμορφες παραλίες εντός κι εκτός Ελλάδας, ποτέ να λες «έκανα λάθος».

Αλλά, αλήθεια, έρχεσαι μετά τόσους μήνες, να πεις ότι δεν ήταν του γούστου σου η ομάδα. Αν ανατρέξει κανείς στις δηλώσεις, ύστερα από μεγάλες βραδιές, από κακές ήττες, θα διαπιστώσει πως δεν μπορεί ο ίδιος άνθρωπος να λέει εκ διαμέτρου αντίθετα πράγματα. Ή τότε έλεγες ψέματα, ή τώρα. Και στην τελική, δεν σου ζήτησε κανείς τα ρέστα, αλλά please coach (στη γλώσσα σου το έγραψα) μην υποτιμάς τη νοημοσύνη μας.

Ναι, είσαι μύθος του παγκόσμιου μπάσκετ, ήταν τιμή που ήρθες σε μας, αλλά από αυτό εδώ το μικρό κομμάτι γης έχουν περάσει τεράστιες μπασκετικές προσωπικότητες, εδώ μεγαλούργησε ο Νίκος Γκάλης, εδώ έπαιξαν θρύλοι του ΝΒΑ, εδώ ξεδίπλωσαν το ταλέντο τους οι κορυφαίοι Ευρωπαίοι παίκτες και προπονητές. Μην μας υποτιμάς, το αγαπάμε το σπορ και το γνωρίζουμε. Και παραφράζοντας μια μεγάλη ελληνική ρήση, η οποία αποδίδεται στον Αριστοτέλη, «Φίλος μεν Πιτίνο, φιλτάτη δ’ αλήθεια». Ζήτα να στο μεταφράσουν, θα καταλάβεις…