Ο Καφές σου κοστίζει ένα μήνα ζωής. Το κόλπο με το χρόνο για να κάνεις επιτέλους οικονομία

Φαντάσου να κοιτάς κάθε σου έξοδο όχι σαν έναν απλό αριθμό σε ευρώ, αλλά σαν κομμάτια από τον χρόνο σου – τον χρόνο που ξοδεύεις δουλεύοντας, ξυπνώντας νωρίς, πηγαίνοντας στη δουλειά, γυρνώντας κουρασμένος. Αυτό το μικρό κόλπο μπορεί να αλλάξει εντελώς τον τρόπο που βλέπεις τα χρήματά σου και, τελικά, να σε βοηθήσει να κάνεις οικονομία χωρίς να νιώθεις ότι στερείσαι. Είναι απλό, λογικό και, το κυριότερο, δουλεύει.

Ας πάρουμε ένα καθημερινό παράδειγμα: τον καφέ σου. Λες, «Εντάξει, 3 ευρώ την ημέρα για έναν καφέ από έξω δεν είναι πολλά». Κι όμως, αν το σκεφτείς λίγο παραπάνω, αυτά τα 3 ευρώ τη μέρα γίνονται περίπου 90 ευρώ τον μήνα, και σε έναν χρόνο φτάνουν τα 1.000 ευρώ – χωρίς καν να το καταλάβεις. Τώρα, πάμε να το δούμε αλλιώς: Πόσο χρόνο δουλειάς σου κοστίζει αυτός ο καφές;

Αν ο μισθός σου είναι, ας πούμε, 1.000 ευρώ τον μήνα, αυτό σημαίνει ότι για να βγάλεις αυτά τα 1.000 ευρώ που ξοδεύεις στον καφέ μέσα σε έναν χρόνο, πρέπει να δουλέψεις έναν ολόκληρο μήνα. Έναν μήνα που ξυπνάς το πρωί, πας στη δουλειά, κάθεσαι εκεί 8 ώρες, γυρνάς σπίτι κουρασμένος, και ξαναρχίζεις την επόμενη μέρα. Έναν μήνα γεμάτο υποχρεώσεις, άγχος και κόπο – μόνο και μόνο για να πίνεις καφέ από έξω. Αξίζει τόσο πολύ;

Το κόλπο είναι να αρχίσεις να μετράς κάθε σου έξοδο σε χρόνο, αντί για χρήματα. Όταν βλέπεις έναν αριθμό σε ευρώ, μπορεί να σου φαίνεται αφηρημένος, μικρός, ασήμαντος. Αλλά όταν τον μετατρέπεις σε ώρες ή μέρες δουλειάς, ξαφνικά παίρνει άλλη διάσταση. Γίνεται πιο προσωπικό, πιο χειροπιαστό. Και τότε αρχίζεις να δίνεις μεγαλύτερη σημασία σε κάθε απόφαση.

Πάρε για παράδειγμα ένα ζευγάρι παπούτσια που κοστίζει 80 ευρώ. Αν ο μισθός σου είναι 1.000 ευρώ τον μήνα, αυτό είναι περίπου 2,5 μέρες δουλειάς. Δύο μέρες που σηκώνεσαι, ντύνεσαι, πας στο γραφείο, κάθεσαι σε συσκέψεις, γυρνάς σπίτι. Τα χρειάζεσαι στ’ αλήθεια αυτά τα παπούτσια ή μήπως τα 2-3 ζευγάρια που έχεις ήδη κάνουν τη δουλειά τους; Ή ας πούμε μια έξοδος για φαγητό που σου κοστίζει 30 ευρώ. Είναι σχεδόν μία ολόκληρη μέρα δουλειάς. Το φαγητό απ’ έξω είναι ωραίο, αλλά αξίζει να δώσεις 8 ώρες από τη ζωή σου γι’ αυτό;

Δεν έχει σημασία αν έχεις κι άλλα έσοδα ή αν ο μισθός σου είναι μεγαλύτερος ή μικρότερος. Το θέμα είναι η λογική: κάθε ευρώ που ξοδεύεις αντιστοιχεί σε χρόνο που έχεις ήδη δουλέψει. Και ο χρόνος σου είναι πολύτιμος – ίσως πιο πολύτιμος από τα χρήματα, γιατί δεν γυρίζει πίσω. Όταν αρχίσεις να βλέπεις τα έξοδά σου έτσι, δεν είναι ότι σταματάς να ξοδεύεις εντελώς. Απλώς αρχίζεις να ξοδεύεις πιο συνειδητά. Ίσως πεις, «Ο καφές από το σπίτι δεν είναι τόσο κακός τελικά», και κρατήσεις αυτά τα 1.000 ευρώ για κάτι που πραγματικά σου δίνει χαρά ή αξία – ένα ταξίδι, ένα χόμπι, μια επένδυση.

Ξεκίνα να το δοκιμάζεις. Πάρε ένα μικρό έξοδο που κάνεις συχνά – τον καφέ, το σνακ, το ταξί – και υπολόγισε: Πόσο χρόνο δουλειάς μου κοστίζει; Μετά σκέψου: Το θέλω τόσο πολύ; Είναι ένα κόλπο που δεν απαιτεί κόπο, μόνο μια μικρή αλλαγή στον τρόπο που σκέφτεσαι. Και μπορεί να σου γλιτώσει πολλά περισσότερα από χρήματα – μπορεί να σου γλιτώσει χρόνο, που αλλιώς θα τον περνούσες δουλεύοντας για πράγματα που, τελικά, δεν χρειάζεσαι.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.