Μάγκας ο Γιοβάνοβιτς και στα δύο παιχνίδια με την Σκωτία

Οι καιροί είναι «χαμηλοί» και αυτοματοποιημένοι. Το να βρεις σήμερα, σε κάθε δουλειά, τίμιους γνώστες του αντικειμένου, εργατικούς και ταπεινούς, μεθοδικούς και ορεξάτους έχει καταντήσει ζόρικη υπόθεση.

Η φανφάρα και η ψευτομόστρα βασιλεύουν, η παραμύθα και τα ψευτοεφέ έχουν υποσκελίσει την ουσία.

Όλοι αναζητούν μάγους που δεν… υπάρχουν. Θαρρείς και δεν μαθαίνουν τίποτα απ’ την επανάληψη του… γκρεμίσματος.

Το ποδόσφαιρο, μεταξύ άλλων είναι στιγμές και τύχη. Μια στραβοκλωτσιά κοντράρει και γίνεται γκολ. Την ίδια ώρα ένα θεϊκό σουτ χτυπάει στο δοκάρι.

Τι προτιμάς την πρώτη «κουρτίνα» ή τη δεύτερη;

Σαφώς την τελευταία γιατί, πάντα το ποδόσφαιρο, πρώτα απ’ όλα είναι και ατέλειωτες ώρες προπόνησης, αυτοματισμών, τακτικής, δύναμης, ψυχολογίας και όχι μόνο.

Το ομαδικό άθλημα απαιτεί κοινή σκέψη και πράξη. Χωρίς αλληλοστήριξη και αλληλοβοήθεια είσαι χαμένος. Πρέπει το εγώ να γίνει εμείς και μάλιστα με αρμονικό και αλληλένδετο τρόπο.

Όσοι κρίνουν μόνο από το αποτέλεσμα και κάνουν λόγο για σωστές και λάθος ενδεκάδες, μάλλον δεν έχουν αγγίξει τόπι ούτε στα μικράτα τους, ή κι αν άγγιξαν το πιο πιθανόν είναι να ήταν εξωφυλαρούχες.

Δηλαδή αν είχε προηγηθεί ο αντίπαλος… κι εμείς είχαμε τη σωστή κατά κάποιους ενδεκάδα, θα είχαμε το ίδιο παιχνίδι;

Τι νόημα έχει η όλη συζήτηση όταν μιλάμε για διπλές αναμετρήσεις όπου αυτονόητα θα υπάρχουν σε καθεμιά και διαφορετικές συνθέσεις.

Ή μήπως η ίδια ομάδα δεν θα χάσει ποτέ ξανά; Ή νομίζετε πως από εδώ και πέρα η Σκωτία θα είναι το ψωμοτύρι μας.

Να χαρούμε την σπουδαία νίκη που ήρθε μετά από μια όμορφη εμφάνιση που σε συσχετισμό με το παρών και το αύριο των παικτών και την παρουσία ενός σοβαρού και ικανού ανθρώπου στον πάγκο μας κάνει να ονειρευόμαστε.

Αυτό το δικαίωμα πλέον, δεν μπορεί να μας το στερήσει κανείς.

Κώστας Μπαλαχούτης για το sportime.gr.

Keywords