Φτιάχνουμε ρομπότ, πηγαίνουμε στον Άρη, αλλά ακόμα κρατάμε την ίδια ομπρέλα με το χέρι. Γιατί παραμένει ίδια;

01:24 19/5/2025 - Πηγή: Sportime

Η πρώτη πατέντα για ομπρέλα κατατέθηκε στην Αγγλία το 1786. Από τότε έχουν περάσει πάνω από δύο αιώνες, αλλά το σχέδιο της ομπρέλας παραμένει σχεδόν αναλλοίωτο. Μία κεντρική ράβδος, ακτίνες, ύφασμα, και ένα χερούλι. Όλα με το χέρι. Δεν έχει αισθητήρες, δεν ανοίγει μόνη της, δεν ακολουθεί τον χρήστη, δεν πιάνει σήμα από δορυφόρο. Σε έναν κόσμο όπου η φρυγανιέρα συνδέεται στο Wi-Fi, η ομπρέλα έμεινε στάσιμη.

Δεν είναι ότι δεν προσπάθησαν. Το 2008, μια κορεατική ομάδα εφηύρε την “Air Umbrella” που αντί για ύφασμα χρησιμοποιούσε πίδακες αέρα για να απωθούν τη βροχή. Το 2014 έγινε crowdfunding στο Kickstarter. Χάθηκε μέσα στα σύννεφα. Οι “hands-free” ομπρέλες που φοριούνται σαν καπέλο απορρίφθηκαν ως γελοίες. Οι αεροδυναμικές ομπρέλες που αντέχουν στον αέρα έφτασαν στις αγορές, αλλά δεν έγιναν ποτέ ο κανόνας. Κανείς δεν θέλει να πληρώσει 80 ευρώ για κάτι που μπορεί να χάσει στο μετρό.

Η ομπρέλα είναι φθηνή. Χαλάει, αγοράζεις άλλη. Το πλαστικό, το μέταλλο, η μαζική παραγωγή της Κίνας έχουν κάνει την ομπρέλα σχεδόν αναλώσιμη. Πόσες φορές τη χρονιά τη χρησιμοποιούμε; Για τους περισσότερους, μετριούνται στα δάχτυλα. Ποιος να επενδύσει τεχνολογία σε κάτι τόσο απλό, τόσο φευγαλέο;

Υπάρχει και κάτι ακόμα πιο ανθρώπινο: η κίνηση της ομπρέλας είναι αρχέγονη. Είναι προστατευτική, χειρονομιακή, σχεδόν τελετουργική. Την κρατάς, την ανοίγεις, την κλείνεις. Είναι ένα σιωπηλό καταφύγιο που κουβαλάς μαζί σου. Η τεχνολογία δύσκολα αντικαθιστά αυτό το απλό, καθησυχαστικό τελετουργικό.

Ακόμα κι όταν φτάσουμε στον Άρη, αν έχει βροχή από θειικά σωματίδια, πιθανότατα θα σχεδιάσουμε… μια ομπρέλα. Με το χέρι.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords