Έγραψε τα σπουδαιότερα ποιήματα στα 16. Στα 20 τα πέταξε όλα και έγινε έμπορος όπλων στην Αφρική.

Το όνομά του ήταν Αρθούρος Ρεμπώ. Σε ηλικία που άλλοι μόλις ανακαλύπτουν τον εαυτό τους, εκείνος είχε ήδη τινάξει την ποίηση στον αέρα. Ξεκίνησε να γράφει στα 15 και μέσα σε μόλις πέντε χρόνια είχε φτάσει να επηρεάζει όσο λίγοι ολόκληρη τη γαλλική λογοτεχνία. Όμως δεν άντεξε. Πριν καν κλείσει τα 20, παράτησε τα πάντα και χάθηκε στα πιο επικίνδυνα μέρη του κόσμου. Στην Αφρική έγινε κάτι που κανείς δεν περίμενε: έμπορος όπλων και τυχοδιώκτης.

Γεννημένος το 1854 στο Σαρλβίλ της βόρειας Γαλλίας, ο Ρεμπώ μεγάλωσε χωρίς πατέρα και κάτω από τον σκληρό έλεγχο μιας αυταρχικής μητέρας. Σχολείο, αριστεία, λατινικά, ελληνικά, γεωγραφία – σε όλα αριστούχος. Όμως μέσα του έκαιγε μια άλλη φωτιά: αυτή της ποίησης. Σε ηλικία 16 ετών έγραψε το “Μεθυσμένο Καράβι” (Le Bateau Ivre), ένα αριστούργημα που ακόμα και σήμερα θεωρείται από τις κορυφές της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

Η παρισινή λογοτεχνική ελίτ δεν ήξερε πώς να τον χειριστεί. Ο νεαρός ήταν ατίθασος, προκλητικός, ζούσε άστατα, προκαλούσε με τη συμπεριφορά του. Συνδέθηκε ερωτικά και καταστροφικά με τον ποιητή Πολ Βερλαίν, σε μια θυελλώδη σχέση που κατέληξε σε πυροβολισμούς και φυλακίσεις. Όλη αυτή η έκρηξη ζωής συμπυκνώθηκε στα δύο αριστουργήματά του: τις “Εκλάμψεις” και το “Μια εποχή στην Κόλαση”.

Όμως μετά ήρθε το κενό. Ο Ρεμπώ κουράστηκε. Από την τέχνη, από τη ζωή, από το Παρίσι, από όλους. Σε ηλικία 20 χρονών, το 1875, άφησε πίσω του την ποίηση για πάντα. Δεν ξαναέγραψε ποτέ.

Ακολούθησε μια ζωή που θα ζήλευε κάθε μυθιστοριογράφος: δούλεψε ως λιμενεργάτης στην Ιταλία, προσπάθησε να καταταγεί στον στρατό των Καρλιστών στην Ισπανία, ταξίδεψε ως ναύτης, έφτασε μέχρι την Ιάβα και την Κύπρο. Όμως τίποτα δεν τον κρατούσε. Ήθελε να βρει την άκρη του κόσμου.

Το 1880 εγκαταστάθηκε στην Υεμένη και την Αιθιοπία. Εκεί, στη χαραυγή των ευρωπαϊκών αποικιοκρατικών συμφερόντων, ο Ρεμπώ έγινε κάτι εντελώς διαφορετικό: έμπορος όπλων. Έκλεινε συμφωνίες με βασιλιάδες, πουλούσε όπλα, έστηνε εμπορικούς σταθμούς, διηύθυνε πρακτορεία. Όλα όσα περιφρονούσε στην εφηβεία του, τώρα τα ζούσε χωρίς δεύτερη σκέψη.

Η υγεία του, καταπονημένη από τα ταξίδια και τις κακουχίες, τον πρόδωσε γρήγορα. Το 1891 επέστρεψε στη Μασσαλία με καρκίνο στα οστά. Οι γιατροί ακρωτηρίασαν το δεξί του πόδι, αλλά ήταν ήδη αργά. Πέθανε στα 37 του, μόνος, χωρίς να γνωρίζει ότι το έργο που είχε εγκαταλείψει στα 20, θα άλλαζε για πάντα την ιστορία της παγκόσμιας ποίησης.

Ο Αρθούρος Ρεμπώ έζησε σαν έκρηξη. Δεν άφησε πίσω του έναν ήσυχο δρόμο με τιμές και λουλούδια. Άφησε έναν κρατήρα. Μέσα σ’ αυτόν γεννήθηκε η μοντέρνα ποίηση.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Keywords