Παπαπέτρου: Η σειρά με την Μακάμπι και η αγάπη του για τον Παναθηναϊκό

Η είδηση της αποχώρησης του Ιωάννη Παπαπέτρου από την ενεργό δράση έπεσε σαν «βόμβα» στο χώρο του μπάσκετ, καθώς ελάχιστοι ήταν αυτοί που θα μπορούσαν να σκεφτούν πως έφτασε το πλήρωμα του χρόνου τόσο νωρίς. Σε ηλικία μόλις 31 ετών ο Παπαπέτρου αποφάσισε να βάλει τέλος σε μία πορεία γεμάτη πάθος, επιτυχίες και τίτλους. Σε μία διαδρομή που πέρα από τις χαρές και τις λύπες που βίωσε, κατάφερε να κερδίσει την εκτίμηση και τον σεβασμό όλων, ακόμη και των μεγαλύτερων αντιπάλων, αφού ο Παπαπέτρου πέρα από υπόδειγμα αθλητή, είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος. Ευγενικός και με το χαμόγελο στα χείλη κάθε φορά που τον συναντούσες στα γήπεδα, πάντα πρόθυμος να βγει μπροστά στις δύσκολες στιγμές της ομάδας, αγάπησε τον Παναθηναϊκό και αγαπήθηκε όσο λίγοι από τον κόσμο του συλλόγου.

Άλλωστε ουδέποτε έκρυψε το «δέσιμο» που είχε με το «τριφύλλι» και την αγάπη του προς την ομάδα, την οποία «υπηρέτησε» και στις καλές, αλλά πολύ περισσότερο στις δύσκολες εποχές, κάτι που ο κόσμος του το αναγνωρίζει. Τα τελευταία χρόνια εξαιτίας του προβλήματος στο γόνατο, το οποίο τον οδήγησε και στο χειρουργείο, ο Ιωάννης βίωσε τη σκληρή πλευρά του επαγγελματία αθλητή. Πάλεψε πολύ, όπως ο ίδιος παραδέχτηκε στο αποχαιρετιστήριο μήνυμα του, για να επιστρέψει σε υψηλό επίπεδο και να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, όμως «λύγισε» και αποφάσισε, ύστερα από πολλές σκέψεις, να αποσυρθεί, σοκάροντας τους πάντες στο χώρο του μπάσκετ.

Η τελευταία διετία, όπως προείπαμε, ήταν δύσκολη, όμως την ίδια στιγμή ο Παπαπέτρου κατάφερε να εκπληρώσει όλους τους στόχους του σε συλλογικό και προσωπικό επίπεδο. Πανηγύρισε τίτλους με σημαντικότερο την Ευρωλίγκα, το 7ο αστέρι του Παναθηναϊκού, στο οποίο παρότι ερχόταν από τραυματισμό, είχε καθοριστικό ρόλο. Σε μία σεζόν, όπου είχε χάσει παραπάνω από το μισό της κανονικής διάρκειας, ο Ιωάννης αποτέλεσε τον κρυφό «άσο» του Εργκίν Αταμάν στη σειρά των playoffs με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Βγήκε μπροστά στα δύσκολα (ειδικά στο Game 3 – 17π., 6 ριμπ.), όπως άλλωστε συνήθιζε μια ζωή στην καριέρα του και κράτησε όρθιο τον Παναθηναϊκό την ώρα που βρισκόταν στριμωγμένος στα… σχοινιά, για να πανηγυρίσει μία εβδομάδα αργότερα την επιστροφή του «τριφυλλιού» σε Final-4, ύστερα από 12 χρόνια απουσίας. Με την ολοκλήρωση της σειράς ο Παπαπέτρου είχε γίνει… ένα με τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Έζησε πολύ έντονα τις στιγμές, αφού μετά τις δύσκολες εποχές που πέρασε στην πρώτη του θητεία στην ομάδα, είχε φτάσει η ώρα της επιβράβευσης.

«Αυτή η πρόκριση είναι για όλους τους Παναθηναϊκούς», μου είχε πει εμφανώς συγκινημένος στα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ, λίγα μόλις λεπτά μετά την ολοκλήρωση της σειράς με την Μακάμπι και την πρόκριση στο Final-4 του Βερολίνου, στην οποία δίχως αμφιβολία είχε βάλει το λιθαράκι του.  «Όταν μίλησα το καλοκαίρι με τον Σλούκα, θέλαμε να φέρουμε ξανά τον Παναθηναϊκό σε ένα Final-4. Ήταν ξεκάθαρος ο στόχος. Η απόφαση μου να επιστρέψω ήταν πολύ εύκολη. Ευχαριστώ τον κόσμο από την καρδιά μου, ξέρει πόσο αγαπώ την ομάδα», είχε προσθέσει μεταξύ άλλων.  

Αυτή η σειρά των playoffs και μετέπειτα το Final-4 του Βερολίνου είναι μερικές από τις στιγμές που θα συντροφεύουν τον Παπαπέτρου σε όλη τη ζωή του, αφού μέσα από τις δυσκολίες, κατάφερε με επιμονή και πίστη να πετύχει κάτι που κάθε αθλητής που αγωνίζεται στην Ευρώπη, ονειρεύεται. Με τη δύναμη που έπαιρνε από τον κόσμο και φυσικά τη στήριξη των ανθρώπων του και του συλλόγου – κάτι που ουκ ολίγες φορές έχει παραδεχτεί – ο Ιωάννης απέδειξε πως όσες φορές κι αν πέσεις, πρέπει να βρεις τον τρόπο να σηκωθείς και να συνεχίσεις να πιστεύεις στα όνειρα σου.

Ο Ιωάννης Παπαπέτρου έζησε μια διαδρομή γεμάτη πάθος, επιτυχίες και τίτλους, κέρδισε τον σεβασμό των πάντων και… ανάγκασε ακόμη και τους αντιπάλους του να υποκλιθούν στον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του…