«Ο άνθρωπος που γελά»: Για να βρεθούμε αντιμέτωποι με την ακρότητα της εξουσίας

Το βαθιά πολιτικό έργο του Βίκτωρ Ουγκώ «Ο άνθρωπος που γελά» παρουσιάζεται στο Εθνικό Θέατρο από τις 22 Μαρτίου και αποκαλύπτεται πίσω από ένα θυελλώδες ειδύλλιο, χάρη στην ιδιοφυή γραφή του κορυφαίου Γάλλου λογοτέχνη. Μια ερωτική υπόθεση ως αφορμή για να βρεθούμε αντιμέτωποι με την ακρότητα της εξουσίας και το αληθινό, αποκρουστικό της πρόσωπο.

Μια ξεχωριστή παράσταση από τον συνθέτη και σκηνοθέτη Θοδωρή Αμπαζή, Αναπληρωτή Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, απόρροια της μακρόχρονης έρευνάς του πάνω στο είδος

της όπερας και αξιοποιώντας την παράδοση του σύγχρονου μουσικού θεάτρου και του θεάτρου πρόζας.

Ο άνθρωπος που γελά δημοσιεύτηκε το 1869, δύο μόλις χρόνια πριν την εξέγερση της Παρισινής Κομμούνας και μπορεί να μην είχε την άμεση απήχηση άλλων έργων του Ουγκώ ωστόσο δεν υπολείπεται μεγαλείου. Κάθε ζήτημα – κοινωνική ανισότητα, αλλοτρίωση από την επαφή με την εξουσία, πολιτική ευθύνη του ανθρώπου για παρέμβαση, συντριβή του ατόμου έναντι του συστήματος – , λανθάνει και αποκαλύπτεται αριστοτεχνικά πίσω από μια πλοκή που ανάγει τον έρωτα σε κινητήριο δύναμη.

Ακριβώς με τον ίδιο απροσδόκητο μα ουσιώδη τρόπο, αποκαλύπτεται η υπαρξιακή τραγικότητα του ανθρώπου όταν υφίσταται τις στρεβλώσεις της εξουσίας. Στην περίπτωσή μας, είναι η μάσκα του εύθυμου σαλτιμπάγκου με το βίαιο και τεχνητό γέλιο του κεντρικού ήρωα. Άλλωστε ο άνθρωπος που γελά, δεν γελά ποτέ από επιλογή. Το χαμόγελό του αντικατοπτρίζει την παραμόρφωση που επιφέρει η εξουσία με τον πιο ακραίο και ευθύ τρόπο.

Υπόθεση έργου


Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr
Keywords
Τυχαία Θέματα