Νέος πρόεδρος της Βουλής ο Κώστας Τασούλας με ρεκόρ ψήφων

Ψήφισαν 298 βουλευτές στην σημερινή ψηφοφορία για την εκλογή προέδρου της Βουλής των Ελλήνων.

Ο πρόεδρος πλέον της Βουλής Κώστας Τασούλας έλαβε 283 ψήφους.

Τον Κωνσταντίνο Τασούλα που πρότεινε για τη θέση του Προέδρου της Βουλής
των Ελλήνων η Νέα Δημοκρατία, στήριξαν το κόμμα της πλειοψηφίας αλλά και τα 86 μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, οι 22 του ΚΙΝΑΛ , οι 10 της Ελληνικής Λύσης και οι 9 του ΜέΡΑ25, όπως ανακοινώθηκε νωρίτερα σήμερα το πρωί.

Στην πραγματικότητα η εκλογή του Κωνσταντίνου Τασούλα καταρρίπτει κάθε προηγούμενο ρεκόρ ψήφων, με υψηλότερο εκείνο της Ζωής Κωνσταντοπούλου που είχε εκλεγεί με 235 ψήφους.

Αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ο νέος πρόεδρος της Βουλής Κώστας Τασούλας εκφώνησε λόγο με αναφορές σε ιστορικά πρόσωπα. Είπε συγκεκριμένα μεταξύ άλλων:

«Πριν απ’ όλα ευχαριστώ τα μέλη της Θ΄Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων, αυτής που προέκυψε από τις εκλογές της 7ης Ιουλίου για την άκρως τιμητική υπερψήφιση της υποψηφιότητός μου, μιας υποψηφιότητος που μου επεφύλαξε τη μεγάλη διάκριση και ευθύνη να υποβάλλει η Νέα Δημοκρατία και ο Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης. Επιτρέψτε μου όμως να εκφράσω ξεχωριστά τις ευχαριστίες, το σεβασμό και την ευγνωμοσύνη μου προς τους πολίτες της ιδιαίτερης πατρίδος μου, των Ιωαννίνων, που επί εικοσαετία, σε εννέα διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις, με επιλέγουν ως εκπρόσωπό τους στο Εθνικό Κοινοβούλιο με το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας.

Αλλά σε τι τοπίο και με ποιόν ορίζοντα ξεκινά τις εργασίες της η νέα εξακομματική Βουλή της ΙΗ΄ περιόδου; Προφανώς απέχουμε πολύ από την περιγραφή της πατρίδος του, όπως την έκανε ο Ουίνστον Τσώρτσιλ στο συναρπαστικό βιβλίο του «Τα Νεανικά μου Χρόνια»:

«Εγώ ήμουν παιδί της Βικτωριανής εποχής όταν η θέση της χώρας μου φαινόταν σταθερά διαμορφωμένη, όταν η θέση της στο εμπόριο και στη θάλασσα ήταν ασυναγώνιστη, και όταν η συνειδητοποίηση του μεγαλείου της Αυτοκρατορίας μας και του καθήκοντός μας να το διατηρήσουμε αύξανε διαρκώς».
Η μεγάλη εικόνα για μας είναι προφανώς διαφορετική, εκτός, ελπίζω, από τη συνειδητοποίηση του καθήκοντος να στερεώσουμε με διάρκεια τη χώρα και τους θεσμούς της. Είναι και αφάνταστα δυσκολότερη, αλλά και προκλητικά απλή: Τα χρόνια της κρίσης σε οικονομικούς όρους, η Ελλάδα πήγε 25% πίσω στο ΑΕΠ της, και η Ευρωζώνη 25% μπροστά. Γι’ αυτό και το κοινό όραμα του λαού μας, του κουρασμένου και εύλογα δύσπιστου λαού μας, είναι η επίτευξη της προκοπής και μιας καλύτερης και ισχυρής Ελλάδος. Αυτή την Ελλάδα καλείται η τρισυπόστατη Πολιτεία να επιδιώξει. Αυτή την Ελλάδα οφείλουμε εμείς, οι αντιπρόσωποι του κυρίαρχου λαού, να χτίσουμε μέσα από τη θεσμική αρματωσιά της νομοθετικής εξουσίας.

Καλωσορίζουμε σήμερα στη Βουλή των Ελλήνων, τους Έλληνες βουλευτές. Κυρίες και Κυρίους. Επανεκλεγέντες και πρωτοεκλεγέντες. Και τους καλωσορίζουμε ή τους ξαναβλέπουμε στην περιπέτεια του δημόσιου βίου που επέλεξαν αλλά και τους επέλεξαν. Του δημόσιου βίου… Να τι λέει ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος που κόσμησε με το πνεύμα του αυτήν την αίθουσα για το δημόσιο βίο προλογίζοντας το έργο του «Ιστορία της Αρχαίας Ελλάδος»:

«Το ιστορικό τούτο δοκίμιο το χρωστούσα στον εαυτό μου. Ήθελα και έπρεπε να γνωρίσω κάπως καλύτερα τον αρχαίον Έλληνα, και ειδικώτερα, τα βήματα που έκαμε στο δρόμο, όπου στήνονται οι πιο πολλές ενέδρες. Ο δρόμος αυτός είναι ο δημόσιος βίος, η πολιτική. Ο Έλλην είναι ακριβώς εκείνος που έκαμε τον βίο του ανθρώπου δημόσιο. Πριν από τον Έλληνα, ούτε ο πανίσχυρος Ένας, ο απόλυτος κύριος μιας χώρας, δεν ήταν δημόσιος. Ο Φαραώ ήταν κρυμμένος».

Σε αυτή την πορεία δεν είμαστε μοναδικοί, ούτε πρωτοφανείς. Αποτελούμε ιστορικά ένα προσωρινό κομμάτι, εμείς «τα βιαστικά και άπειρα όντα της στιγμής», του κοινοβουλευτισμού στη χώρα μας, που από πολύ νωρίς, ακόμα και για τα Ευρωπαϊκά δεδομένα, καθιερώθηκε κυρίως μετά το 1844. Η πρόδρομη περιγραφή του κομματικού φαινομένου, ή μάλλον των φατριών που προηγήθηκαν, γίνεται το 1812, όταν ο περιηγητής Χένρι Χόλλαντ ευρισκόμενος εις τα Ιωάννινα πληροφορήθηκε από τον Ιωάννη Βηλαρά την ύπαρξη των τριών ρευμάτων στην Ελλάδα: Οι έμποροι, οι νησιώτες και οι μωραΐτες συμπαθούν τους Άγγλους, οι ρουμελιώτες και οι εγγράμματοι τους Γάλλους, τα λαϊκά στρώματα και ο κλήρος την Ρωσία.

Αξίζει να θυμηθούμε πως η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες στον κόσμο που καθιερώνουν το κοινοβουλευτικό σύστημα και την καθολική ψηφοφορία των αρρένων πολιτών, ασχέτως περιουσίας. Και αυτό το δημοκρατικό κοινοβουλευτικό καθεστώς εμβολιάσθηκε στο πολύ αρχαιότερο και καλά εδραιωμένο κοινωνικοπολιτικό σύστημα της πατρωνείας… Ο εμβολιασμός γέννησε έτσι ένα ιδιότυπο και εξισωτικό μείγμα δημοκρατίας και πελατειακού συστήματος (Γ. Β. Δερτιλής, Ιστορία της Νεότερης και Σύγχρονης Ελλάδας, σ. 593).

Να γιατί, όταν μιλάμε και επιδιώκουμε την ισχυρή Ελλάδα, κυριολεκτικά δεν ζητούμε επιστροφή στην κανονικότητα, αλλά προσπάθεια κατάκτησης της κανονικότητας, χωρίς φυσικά να αρνούμαστε ένα ιστορικών διαστάσεων έργο εδαφικής επέκτασης και οικονομικής ανόρθωσης της χώρας, που επιτελέστηκε, παρά τους επτά πολέμους, τους τέσσερις εμφυλίους και τις επτά πτωχεύσεις.

Πηγή: News.gr
Keywords
Τυχαία Θέματα