Φάκελος Κύπρου: Οι Χουντικοί γνώριζαν για την εισβολή και έκαναν διακοπές

Οι αποκαλύψεις που προέρχονται από την πρόσφατη δημοσιοποίηση του “Φακέλου Κύπρου” και ειδικά από τον πρώτο τόμο των Πορισμάτων της επιτροπής της Ελληνικής Βουλής (Φεβρ. 1986 - Μαρτ. 1988) επιβεβαιώνουν τους πραγματικούς υπευθύνους αυτής της μεγάλης εθνικής τραγωδίας. Μια σειρά από τραγικά λάθη, παραλείψεις και προδοσίες από τη Χούντα των Συνταγματαρχών, με κυριότερα την ανάκληση της Ελληνικής Μεραρχίας Κύπρου (Δεκ.1967- Ιαν.1968) και το πραξικόπημα κατά του

εκλεγμένου προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Αρχιεπισκόπου Μακάριου, στις 15 Ιουλίου 1974, αποδυνάμωσαν σε τραγικό βαθμό την άμυνα της μεγαλονήσου, δημιούργησαν εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις ρίχνοντας το ηθικό των αμυνόμενων, και παρείχαν την αφορμή και τη δικαιολογία που αναζητούσε επί χρόνια η Τουρκία για να εισβάλει στην Κύπρο.

Η Χούντα των Συνταγματαρχών, αφού διέπραξε στις 21 Απριλίου 1967 το ύψιστο έγκλημα της εσχάτης προδοσίας, καταλύοντας το δημοκρατικό πολίτευμα στην Ελλάδα και καταστέλλοντας τις ελευθερίες του ελληνικού λαού, θέλησε, επτά χρόνια αργότερα, να εξαγάγει αυτό το εγκληματικό της “ταλέντο” και στην Κύπρο, με το οργανωμένο από αυτήν πραξικόπημα κατά του Μακαρίου (15 Ιουλίου 1974). Τελικά, το μόνο που κατόρθωσε, ήταν να αποδιοργανώσει εντελώς την άμυνα της μεγαλονήσου και να προσφέρει στην Τουρκία την πολυπόθητη ευκαιρία που περίμενε τόσα χρόνια για να εισβάλει και να καταλάβει το βόρειο τμήμα της Κύπρου, με τις επιχειρήσεις “Αττίλας Ι” και “Αττίλας ΙΙ”.

"Ήξεραν για την εισβολή αλλά εφησύχαζαν στα θερέτρα τους!"

Η στρατιωτική επέμβαση της Τουρκίας κατά της Κύπρου -γνωστή και ως επιχείρηση “Αττίλας Ι”- ξεκίνησε στις 5.20΄ το πρωί της 20ής Ιουλίου 1974 με ταυτόχρονη ρίψη αλεξιπτωτιστών και απόβαση (“αποβίβαση”, όπως την αποκαλούσαν οι Χουντικοί για να της προσδώσουν μια επίφαση νομιμότητας) τουρκικών στρατευμάτων ανατολικά της Κυρήνειας στο βόρειο τμήμα της μεγαλονήσου. Δεν υπήρχε αιφνιδιασμός. Ήταν γνωστό άλλωστε από τα προηγούμενα έτη πως “η 39η Μεραρχία της Τουρκίας –που ήταν αποδεσμευμένη από το ΝΑΤΟ και αποτελούσε τμήμα του Εθνικού Στρατού της Τουρκίας– ήταν από την εποχή της συγκρότησής της προσανατολισμένη για την Κύπρο… Η Μεραρχία αυτή είχε σαν στόχο την Κύπρο… Παρακολουθούσαμε επί 5χρόνια τις κινήσεις της Μεραρχίας και ξέρουμε πολλές λεπτομέρειες”. Σύμφωνα μάλιστα με τον ταξίαρχο Μιχαήλ Γεωργίτση, “η πρώτη πληροφορία που είχαμε πάρει από την ΚΥΠ ήταν ότι στις 18 του μηνός στη Μερσίνα γίνεται προετοιμασία για απόβαση. (...) Εγώ τη διεβίβασα στο Αρχηγείο των Ενόπλων Δυνάμεων και μας είπανε 'μην ανησυχείτε δεν πρόκειται περί αποβάσεως, αλλά περί ασκήσεως ΝΑΤΟ'”.

Δεν υπήρξε λοιπόν αιφνιδιασμός, αλλά παραπλάνηση και ανόητος εφησυχασμός. Μετά το πραξικόπημα της 15η Ιουλίου 1974 όλοι στην Κύπρο θεωρούσαν πιθανή την επέμβαση των Τούρκων και μόνον οι Χουντικοί εθελοτυφλούσαν λέγοντας πως “υπήρχε κάλυψις”, εννοώντας από την πλευρά των ΗΠΑ. Το ενδεχόμενο εισβολής αυξανόταν μέρα με την ημέρα κι ενώ η τουρκική επέμβαση γινόταν πραγματικότητα οι εντολές από το Ανώτατο Επιτελείο ήταν, τουλάχιστον μέχρι τα μεσάνυχτα της 19ης Ιουλίου, στερεότυπες: “Μην προβαίνετε σε επιστράτευση. Μην κάνετε κινήσεις που μπορούν να αποτελέσουν αφορμή επέμβασης από μέρους των Τούρκων. Αυτοσυγκράτηση”.

Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr