Τι έμαθα φέτος στο Νταβός

Η κλιματική αλλαγή και οι οικονομικές της επιπτώσεις κυριάρχησαν στις συνομιλίες φέτος στο Νταβός. Πίσω από τον θόρυβο, συμπέρανα με ακόμη μεγαλύτερη βεβαιότητα ότι η ανάλυση κινδύνου του κλίματος για εταιρείες και χαρτοφυλάκια κινείται από μία περιθωριακή κατάσταση προς το mainstream προσκήνιο.

Η Τραμποποίηση του παγκόσμιου εμπορίου, οι παρενέργειες της ποσοτικής χαλάρωσης και το διαρκές ράλι των τεχνολογικών μετοχών συζητήθηκαν επίσης έντονα.

Η Ευρώπη ελάχιστα τράβηξε την προσοχή, καθώς οι επενδυτές και οι υπεύθυνοι για τη χάραξη πολιτικής επικεντρώνονταν στην

Και οι pop-up καφετέριες κρυπτονομισμάτων των τελευταίων ετών είχαν εξαφανιστεί.

«Η αλλαγή του κλίματος είναι επενδυτικός κίνδυνος», ήταν το θέμα σε ένα κεκλεισμένων των θυρών πρωινό με τραπεζικούς και κορυφαία επενδυτικά στελέχη, που παρέθεσε ο διευθύνων σύμβουλος της BlackRock, Larry Fink, στο οποίο συμμετείχα μαζί με τον διοικητή της Τράπεζας της Αγγλίας Mark Carney. Οι μακροπρόθεσμοι επενδυτές αρχίζουν να ανησυχούν για το πώς μπορεί να τα πάνε τα χαρτοφυλάκιά τους.

Τα σπίτια σε τμήματα της Φλόριντα θα μπορούσαν να δουν μείωση της αξίας τους κατά 30 δισεκατομμύρια δολάρια έως 80 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το 2050 (15-35%), σύμφωνα με νέα έρευνα του McKinsey Global Institute, που παρουσιάστηκε σε άλλη γεμάτη εκδήλωση.

Η πρόοδος ως προς τα καλύτερα δεδομένα και τα πρότυπα ήταν εμφανής, συμπεριλαμβανομένης μιας νέας πρωτοβουλίας του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Επενδυτές, τράπεζες και ασφαλιστές δεν έχουν σαφή εικόνα του τρόπου με τον οποίο οι εταιρείες μπορούν να εξελιχθούν καθώς ο καιρός αλλάζει, οι κανονισμοί εξελίσσονται, νέες τεχνολογίες εμφανίζονται και η καταναλωτική συμπεριφορά μεταβάλλεται. Με απλά λόγια, εάν δεν μπορείς να το μετρήσεις, δεν μπορείς να διακινδυνεύσεις να το διαχειριστείς.

Έμαθα επίσης ότι αρκετές μεγάλες χώρες βρίσκονται καθ’ οδόν ώστε να καταστήσουν υποχρεωτική την αποκάλυψη πληροφοριών σχετικών με το κλίμα για τις εταιρείες – πιθανώς και πέραν των εισηγμένων – εγκαίρως για την COP26, τη μεγάλη σύνοδο κορυφής για το κλίμα στη Γλασκώβη τον Νοέμβριο.

Από καιρό φοβόμουν ότι οι σημερινοί δείκτες ESG είναι πολύ ευρείς για να απομονώσουν τις πιθανές κλιματικές επιπτώσεις. Μετά το Νταβός, έχω συμπεράνει με μεγαλύτερη βεβαιότητα ότι θα αναπτυχθούν δείκτες που θα λαμβάνουν υπόψη το κλίμα και ότι οι επενδυτές θα σπεύσουν στα exchange-traded funds ή σε άλλα που συνδέονται με αυτούς τους δείκτες.

Οι επενδυτές και οι χρηματοδότες βλέπουν ότι τα πράγματα σοβαρεύουν. Οι επιχειρήσεις βλέπουν ότι μπορούν να αποκομίσουν πολλά χρήματα, βοηθώντας στην κινητοποίηση κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση της μετάβασης σε μια οικονομία με χαμηλότερα επίπεδα εκπομπών άνθρακα. Περίπου 90 τρισεκατομμύρια δολάρια μπορεί να χρειαστεί να επενδυθούν κατά την επόμενη δεκαετία, σύμφωνα με την Τράπεζα της Αγγλίας .

Ορισμένα στελέχη ανησυχούν ότι οι ακτιβιστές επικεντρώνονται ολοένα και περισσότερο στον χρηματοπιστωτικό τομέα, επειδή οι κυβερνήσεις άργησαν τόσο πολύ να απαντήσουν. Η Greenpeace κυκλοφόρησε μια έκθεση που ονομάζεται «Είναι ο Χρηματοπιστωτικός Τομέας, Ηλίθιε» για το Νταβός. Στο παρασκήνιο, σχεδόν όλοι οι επενδυτές και οι τραπεζικοί συνειδητοποιούν ότι ένας φόρος άνθρακα θα επιταχύνει τη μετάβαση, αλλά λίγες κυβερνήσεις ή κυβερνητικοί φορείς θέλουν να αναλάβουν το πολιτικό κόστος. Μια νέα έκθεση εκτίμησε ότι ένας φόρος άνθρακα 75 δολαρίων θα κοστίσει στις επιχειρήσεις παγκοσμίως 4 τρισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με τον David Craig της Refinitiv. Αυτό θα άλλαζε βαθιά τα κίνητρα και δραματικά το ρυθμό της μετάβασης.

Επίσης εντυπωσιάστηκα από τα άλματα προς τα εμπρός στις πράσινες τεχνολογίες. Οι ανακοινώσεις της Microsoft για τη μετάβαση σε κλιματικά αρνητικά επίπεδα από συστάσεώς της και fund πράσινης τεχνολογίας ύψους 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων έχουν ανεβάσει τον πήχη για τις επιχειρήσεις.

Η άλλη μεγάλη πρόκληση είναι η ποσοτική χαλάρωση. Αν και οι επενδυτές απολαμβάνουν την άνοδο των αγορών ομολόγων και μετοχών αφού 48 κεντρικές τράπεζες μείωσαν τα επιτόκιά τους πέρυσι, αυξάνονται οι παρενέργειες. Η παρατεταμένη χρήση της έκτακτης νομισματικής πολιτικής είναι σαν τη χρήση στεροειδών: καλή σε μικρές δόσεις, αλλά προκαλεί μακροχρόνιες βλάβες μέσω της αποδυνάμωσης του σκελετικού συστήματος.

Μία πτυχή αυτού είναι η δίψα για αποδόσεις, πολύ εμφανής στο Νταβός, που σημαίνει ότι οι επενδυτές εξακολουθούν να προσφέρουν πολύ φθηνή χρηματοδότηση σε εταιρείες – συμπεριλαμβανομένων των ρυπογόνων. Εάν το κόστος του κεφαλαίου δεν μεταβληθεί, ο ρυθμός μετατόπισης των πόρων χρηματοδότησης της μετάβασης μπορεί να είναι πολύ πιο αργός.

Η πεσμένη διάθεση του περασμένου έτους ήταν άλλο ένα καλό παράδειγμα του Νταβός ως δείκτη αντιθέσεων – όπως συμβαίνει συχνά σε πολλά μεγάλα συνέδρια, επειδή εκθέτουν όσα έχουν ήδη ενσωματωθεί στις προσδοκίες της αγοράς.

Έτσι, η φετινή έλλειψη ανησυχίας ήταν ανησυχητική.

Αρκετοί γνωστοί επενδυτές εξέφρασαν απόψεις ότι «τα μετρητά είναι για πέταμα» ή κήρυξαν το «τέλος των κύκλων έκρηξης και κατάρρευσης». Για τους επενδυτές και τους τραπεζίτες στο Νταβός, η Fed έχει χάσει σαφώς στη διαφωνία για το αν η «ένεση» των 400 δισεκατομμυρίων δολαρίων ήταν ποσοτική χαλάρωση ή όχι.

Η κλιματική αλλαγή έχει φέρει ένα νέο επίπεδο πολυπλοκότητας στα σενάρια που πρέπει να σταθμίσουν οι επενδυτές. Ας ελπίσουμε ότι το βασικό σενάριο της «προσεκτικής αισιοδοξίας» αυτής της χρονιάς δεν θα δοκιμαστεί πικρά.

Ο Huw van Steenis είναι πρόεδρος της επιτροπής βιώσιμης χρηματοδότησης της UBS, πρώην σύμβουλος του διοικητή της Τράπεζας της Αγγλίας, Mark Carney, και μέλος του Global Future Council για τα χρηματοπιστωτικά και νομισματικά συστήματα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Το άρθρο αυτό εμφανίστηκε αρχικά στο Barrons and Financial News στις 27 Ιανουαρίου 2020.