Τι είναι το «Corona Bond» που προτείνουν οι ηγέτες της ΕΕ (και ο ρόλος Μητσοτάκη)

Εκεί που οι διεθνείς αγορές ενισχύονται με κέρδη πάνω από 4%, το γερμανικό χρηματιστήριο ενισχύεται μόλις 1,2%. Εκεί που οι ΗΠΑ «κόβουν» τρισεκατομμύρια δολάρια και η Fed, με τις παρεμβάσεις της, αιμοδοτεί τις τράπεζες και τις επιχειρήσεις με 1,3 τρισ. δολάρια, η Γερμανία, τσιγκούνικα και «καρμίρικα», συναινεί σε ευρωπαϊκές πολιτικές κοινής αποδοχής, αλλά ετοιμάζεται η ίδια, ως χώρα, να τινάξει

Και όλα αυτά ενώ η ΕΚΤ α) αποφάσισε να εντάξει ακόμα και την Ελλάδα στο QE των προφανώς λίγων -σε σχέση με τις ΗΠΑ και την Fed- κεφαλαίων για την αντιμετώπιση της κρίσης, αφού δεν ξεπερνά τα 750 δισ. ευρώ, και β) η Κριστίν Λαγκάρντ, μπροστά στο πρόβλημα που γιγαντώνεται (με την Ισπανία να ανακοινώνει ήδη περισσότερους νεκρούς από την Κίνα και στην Ιταλία, όπως όλα δείχνουν, η μπάλα να έχει χαθεί) ζητεί καθημερινά από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να συναινέσουν σε νέα έκτακτα μέτρα.

Ακόμα και η γραμμή… πίστωσης από τον ESM, του οποίου ηγείται ο Γερμανός Κλάους Ρέγκλινγκ, διορισμένος από τον Σόιμπλε, παραμένει γράμμα κενό και ασαφές. Μόνο λόγια.

Το μεσημέρι της Τετάρτης, και επισήμως η Ευρώπη κόπηκε στα δύο, όπως παρατηρούν αναλυτές που παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στην Ευρωζώνη.

Από τη μία εννέα χώρες και εννέα πρωθυπουργοί, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να ηγείται της πρωτοβουλίας, ανάμεσα στους Σοφί Βιλμές, πρωθυπουργό του Βελγίου, Εμανουέλ Μακρόν, πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας, Λίο Βαράντκαρ, πρωθυπουργό της Ιρλανδίας, Πέδρο Σάντσεθ, πρωθυπουργό της Ισπανίας, Τζουζέπε Κόντε, πρωθυπουργό της Ιταλίας, Σαβιέ Μπετέλ, πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου, Αντόνιο Κόστα, πρωθυπουργό της Πορτογαλίας και Γιάνεζ Γιάνσα, πρωθυπουργό της Σλοβενίας.

Από την άλλη, η Γερμανία και η Άνγκελα Μέρκελ, για την οποία, ευτυχώς, το δεύτερο τεστ για τον κορονοϊό αποδείχθηκε αρνητικό, βάζοντας τους παρατρεχάμενούς της στην καγκελαρία να δηλώνουν ότι κάθε δάνειο θα πρέπει να συνοδεύεται από όρους, θέλοντας να βάλει οικονομίες όπως η Γαλλία, η Ιταλία ή η Ισπανία στην καραντίνα των μνημονίων, εφόσον περάσει η καραντίνα του κορονοϊού.

Έλληνες διαχειριστές κεφαλαίων στο Λονδίνο υποστηρίζουν ότι η Γερμανία α) δεν κατάλαβε τίποτα από την κρίση των τραπεζών του 2008, β) δεν κατάλαβε, επίσης, τίποτα από την  ελληνική κρίση του 2010 που κράτησε μέχρι τους τελευταίους μήνες του 2019 και γ) φαίνεται να μην καταλαβαίνει τίποτα ακόμα και τώρα, που θα δει το ΑΕΠ της να συρρικνώνεται μέσα στο 2020 τουλάχιστον κατά 10%, πιστεύοντας ότι οι αγορές, παρά τα χαμηλά επιτόκια στα ομόλογά της, της τάξης του -0,3%, θα αρχίσουν να δανείζουν μία χώρα που ανεβάζει τις δαπάνες της στα 750 δισ. ευρώ την ώρα που εμβληματικές επιχειρήσεις της, όπως οι γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες, έχουν κατεβάσει ρολά λόγω κορονοϊού και ετοιμάζονται να πληρώσουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε πρόστιμα λόγω αθέμιτου ανταγωνισμού (όρα Deutsche Bank και VW).

H Eλλάδα από την πλευρά της, πάντως, μην έχοντας πια το άγος μνημονίων, ομιλεί και παρεμβαίνει πλέον ισότιμα στα κοινά ευρωπαϊκά δρώμενα. Ως ισότιμο μέλος. Και τα «corona bonds» σε τούτη τη συγκυρία αποτελούν μια, κάποια λύση.

Η Γερμανία νομίζει ότι προσεγγίζει τους εταίρους της από θέση ισχύος. Φευ, όπως διατείνονται οι αναλυτές, διότι και η Γαλλία του Εμμανουέλ Μακρόν έχει αρνητικά επιτόκια. Και πριν από ένα μήνα, ακόμα και το ελληνικό δεκαετές βρέθηκε σε απόσταση αναπνοής από το μηδέν.

Το μπλοκ των εννέα κρατών μελών της Ευρωζώνης παραμένει ισχυρό. Το ερώτημα που τίθεται είναι, εφόσον η κυρία Μέρκελ και τα γεράκια της αισθάνονται τόσο σίγουροι για τις απόψεις τους, γιατί δεν βγαίνουν να δανειστούν, σήμερα κιόλας από τις αγορές; Προφανώς και τα αρνητικά επιτόκιά της αποτελούν μαγική εικόνα.

Προφανώς, με το κείμενο των «9» το μεσημέρι της 25ης Μαρτίου, ο πυρετός -που δεν είχε- της κυρίας Μέρκελ πρέπει να ανέβηκε. Ή, αν δεν ανέβηκε, η Γερμανίδα καγκελάριος σίγουρα αισθάνθηκε την ανάγκη να καταναλώσει, ακούγοντας τον αγαπημένο της Βάγκνερ, ένα μπουκάλι από τα κρασιά που αγόρασε στο σούπερ μάρκετ που επισκέφτηκε στο τέλος της περασμένης εβδομάδας.

«Είναι ανάγκη να συμφωνήσουμε σε ένα κοινό χρεόγραφο, που θα μπορούσε να ονομαστεί «Ομόλογο-Corona» και το οποίο θα εκδοθεί από ένα θεσμικό όργανο της ΕΕ. Αποστολή του θα είναι η συγκέντρωση κεφαλαίων – στην ίδια βάση και προς όφελος όλων των εταίρων. Έτσι, θα εξασφαλισθεί η σταθερή και μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση των πολιτικών που απαιτούνται για την αντιμετώπιση των ζημιών από αυτή την πανδημία.

Η ανάγκη ενός τέτοιου κοινού χρηματοδοτικού μέσου είναι φανερή, αφού όλοι αντιμετωπίζουμε ένα συμμετρικό εξωτερικό σοκ, για το οποίο καμία χώρα δεν φέρει ευθύνη, αλλά όλες υφίστανται τις αρνητικές του συνέπειές. Είμαστε, συνεπώς, συλλογικά υπεύθυνοι για μια αποτελεσματική και ενιαία ευρωπαϊκή απάντηση. Αυτό το κοινό οικονομικό εργαλείο μας θα πρέπει να έχει επαρκές μέγεθος και εκτεταμένη διάρκεια, ώστε να είναι απόλυτα αποδοτικό και να αποτρέπει κινδύνους υποτροπής. Τώρα και στο μέλλον».

Προφανώς, η Γερμανία μόλις έχασε και τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο…

Τι είναι τελικά το «Corona Bond»

Για την ιστορία και μόνο, θα πρέπει να πούμε ότι η ιδέα του κοινού ευρωομόλογου υπάρχει στις Βρυξέλλες από το 2010, όταν και είχε προκύψει το ελληνικό ζήτημα. Το «Corona Bond» θα είναι κάτι αντίστοιχο, όπως αναφέρουν οι αναλυτές. Ο αγοραστής, επενδυτής ή το fund θα δανείζει για ένα συγκεκριμένο ποσό και για ορισμένο χρονικό διάστημα τον εκδότη του ευρωομολόγου -σε αυτήν την περίπτωση σε όλες τις χώρες του ευρώ- με ένα προσυμφωνημένο επιτόκιο.

Τα ευρωομόλογα θα είχαν ως αποτέλεσμα να γίνει πιο εύκολη η εξυπηρέτηση του χρέους για τις οικονομίες που πλήττονται από τον κορονοϊό, όπως η ισπανική, η ιταλική και η ελληνική, αλλά ταυτόχρονα -κι αυτό προβληματίζει τους Γερμανούς και τους άλλους βορειοευρωπαίους- μπορεί να οδηγούσαν σε πιθανή μείωση της πιστοληπτικής αξιολόγησης των ισχυρότερων ευρωπαϊκών χωρών, όπως η Γερμανία. Αυτό σημαίνει, σύμφωνα με τους επικριτές του ευρωομολόγου – corona bond, ότι το χρέος γίνεται κοινό για όλους, δηλαδή η Γερμανία θα έπρεπε να εγγυάται και την αποπληρωμή των χρεών χωρών όπως η Πορτογαλία, η Ιταλία, η Ελλάδα, η Ισπανία και η Ιρλανδία.