Ουκρανία τετέλεσται!

Του Όθωνα Κουμαρέλλααπό τις ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΙΔΕΕΣΤον Νοέμβριο του 2024 αμέσως μετά τις αμερικανικές εκλογές και τη «θριαμβευτική» νίκη του Ντόναλντ Τράμπ έγραφα για το ουκρανικό ζήτημα και την πολιτική που επρόκειτο να ακολουθήσει ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ (https://www.hereticalideas.gr/2024/11/tramp-diavolos-i-kalos-samareitis.html): «Γνωρίζει πολύ καλά, ότι οι ΗΠΑ δια του πολέμου στην Ουκρανία πέτυχαν όλους τους ομολογημένους και ανομολόγητους σκοπούς τους. Η συνέχιση της σύγκρουσης με τη Ρωσσία δια αντιπροσώπου μόνον φύρα θα είναι για τις ΗΠΑ στο εξής, με τη Ρωσσία να κυριαρχεί στο πεδίο. Κάποιος απληροφόρητος θα αναρωτηθεί τι πέτυχε η Αμερική μέχρι τώρα. Το πρώτο και κυριότερο ήταν να εμπεδωθεί στο διηνεκές η πλήρης εξάρτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των χωρών που την απαρτίζουν από τις ΗΠΑ, πέραν του πολιτικού, τόσο στον αμυντικό, όσο και κυρίως στον οικονομικό τομέα. Η Ευρώπη πέραν του ότι ανέκαθεν ήταν ένας καλός πελάτης για την πολεμική βιομηχανία των ΗΠΑ, δια του πολέμου στην Ουκρανία και των κυρώσεων σε βάρος της Ρωσσίας, έγινε και ενεργειακά ένας από τους καλύτερους πελάτες της Αμερικής σε ενεργειακά προϊόντα, κυρίως σε σχιστολιθικό και πανάκριβο LNG. Με ακριβό το «πανίσχυρο» ευρώ σε σχέση με το δολλάριο και ακόμη πιο ακριβή την ενέργεια, η ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών προϊόντων κατέρρευσε. Η όποια επιβολή δασμών από τον Τράμπ θα τους δώσει τη χαριστική βολή. Ταυτόχρονα ολοκληρώθηκε ο σκοπός του ΝΑΤΟ δηλαδή (κατά τον πρώτο του γενικό γραμματέα λόρδο Ισμέι) να κρατά την Αμερική μέσα στην Ευρώπη, τη Ρωσσία έξω και τη Γερμανία κάτω. Και μάλιστα να είναι οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι που θα πληρώνουν πανάκριβα αυτή τους την εξάρτηση και την παρουσία των ΗΠΑ σε ευρωπαϊκό έδαφος, αποκομμένοι από τον φυσικό τους γείτονα και κάτοχο των πλουτοπαραγωγικών πόρων που τόσο έχουν ανάγκη.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Αφού λοιπόν, οι άρχουσες ελίτ της Ευρώπης ήθελαν να πάρουν τη ρεβάνς εκδικούμενες τη Ρωσσία για την ήττα τους στον Β’ΠΠ, οι Αμερικανοί δεν είχαν παρά να τις βοηθήσουν να αναλάβουν οι ίδιες το κόστος της αλαζονείας και της βλακώδους υπεροψίας τους, κανιβαλίζοντας συνάμα την ολοένα και πιο ασθενική ευρωπαϊκή οικονομία.Ναι, για τον Τράμπ ο πόλεμος αυτός δεν είναι δικός του, παρά τα τεράστια οφέλη που απεκόμισε η Αμερική. Θα αποσυρθεί ευσχήμως τώρα, ως ειρηνοποιός μάλιστα, και το πικρό ποτήρι της ήττας θα το γευθούν μέχρι τελευταίας σταγόνας οι Ευρωπαίοι, πληρώνοντας ακριβά το κόστος της απρονοησίας τους. Για τον Τράμπ το ουκρανικό είναι… ευκολάκι!».Το «στρίβειν δια του αρραβώνος»Μετά από έξι ολόκληρους μήνες αποδεικνύεται ότι και για τον Τράμπ το «ουκρανικό» δεν είναι και τόσο «ευκολάκι», όσο καθ’ υπερβολήν και χάριν της εμφάσεως τόνιζα τότε. Παρ’ όλα αυτά η τακτική που ο Τράμπ ακολούθησε και ακολουθεί δεν απέχει από τις παραπάνω επισημάνσεις κι εκτιμήσεις. Έχοντας απέναντί του το «βαθύ κράτος» στο εσωτερικό των ΗΠΑ, με σχεδόν διχασμένη την κυβέρνησή του και τους ευρωπαίους «εταίρους», που έχουν μεγάλη ανάγκη από… χάδια, φροντίδα και «προδέρμ» στην κατάσταση που έχουν περιέλθει, τα περιθώριά του είναι στενά. Με τους Ευρωπαίους, μάλιστα, να βυσσοδομούν στο παρασκήνιο με τους νέο-συντηρητικούς στην Αμερική, έχοντας αναγάγει τη μηχανορραφία σε υψηλή τέχνη, δεν του απέμεινε παρά το «θέατρο» και οι τακτικές μια στο καρφί και μια στο πέταλο, έτσι ώστε κανείς να μην μπορεί να καταλάβει τις πραγματικές του προθέσεις. Στην πραγματικότητα δεν δίνει χρόνο στον Πούτιν, καθώς λέγεται, αλλά κερδίζει χρόνο ο ίδιος στο ξεδίπλωμα της πολιτικής του.Ο Τράμπ διακρινόμενος από κυνικό ρεαλισμό, αντιλαμβάνεται πλήρως ότι πρόκειται για διαχείριση μιας επικών διαστάσεων ήττα της συλλογικής δύσης, που καλείται να φέρει σε πέρας με τις μικρότερες δυνατές απώλειες για τον ίδιο και τις ΗΠΑ, ή ακόμα και με κέρδος, σώζοντας ταυτόχρονα «την τιμή και την υπόληψη» των συμμάχων του. Ως προς την ίδια την Ουκρανία είναι κρυστάλλινα σαφής απευθυνόμενος στον Ζελένσκι: «Δέξου τώρα μια πολύ κακή συμφωνία με τη Ρωσσία, διαφορετικά σε λίγο δεν θα έχεις χώρα»!Φυσικά οι αιθεροβατούντες ευρωπαίοι ηγετίσκοι της συμμαχίας των προθύμων και των παρακολουθημάτων τους, αντιλαμβανόμενοι τη δική τους αδυναμία, απαιτούν από τις ΗΠΑ και προσωπικά από τον Τράμπ να εξαντλήσει την πίεση πάνω στον Πούτιν, αγνοώντας ότι ούτε ο Τράμπ και η Αμερική έχουν πλέον τα «χαρτιά» για κάτι τέτοιο, πέραν του πυρηνικού ολέθρου φυσικά.Από τον πόλεμο κατά της Ρωσσίας «μέχρι τελευταίου Ουκρανού» επιδιώκουν τώρα μια «εκεχειρία» κατ’ αρχήν 30 ημερών, πιστεύοντας στο θαύμα μιας παγίδευσης της Ρωσσίας και συνέχισης κατόπιν του πολέμου από βελτιωμένη θέση. Μάλιστα η πρόταση για εκεχειρία συνοδεύεται από το «άνευ όρων» που αποτελεί από μόνο του «σκληρό» όρο για να μπορεί να γίνει αποδεκτός από την πλευρά της Ρωσσίας. Οχυρώνονται μάλιστα πίσω από την κατ’ αρχήν αποδοχή της πρότασης αυτής από τον Τράμπ για να μπορούν να τον ψέξουν στη συνέχεια ότι την εγκατέλειψε προς χάριν του Πούτιν στην πρόσφατη τηλεφωνική συνομιλία μαζί του. Επί της ουσίας προσπαθούν να παρουσιάσουν τον Τράμπ, ως αδύναμο ηγέτη, χειραγωγούμενο από τον «παμπόνηρο» Πούτιν, συνεπώς ανάξιο να προεδρεύει της υπερδύναμης. Η κουτοπονηριά του τυχοδιώκτη στο απόγειό της!

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Το στρατηγικό αδιέξοδο της δύσης απέναντι στη Ρωσσία και ο ρεαλισμός του ΤράμπΟ Τράμπ όμως εν αντιθέσει με τους ιδεοληπτικούς ευρωπαίους ηγετίσκους, δεν χειραγωγείται. Όμως, αντιλαμβάνεται πλήρως, ότι τα συμφέροντα της Αμερικής δεν συνάδουν με μια διαρκή -κι επί της ουσίας άνευ λόγου- αντιπαράθεση με έναν ήδη πανίσχυρο στρατιωτικά και πολιτικά αντίπαλο, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε πυρηνικό ολοκαύτωμα. Αλλά τα συμφέροντα αυτά συνάδουν πλήρως με τη συνεργασία μαζί του, αφού μάλιστα ο φερόμενος προσώρας ως αντίπαλος αποδεικνύεται, ότι ως απολύτως αυτάρκης, είναι πρόθυμος και μπορεί να είναι πολύ καλός εταίρος και συνεργάτης των ΗΠΑ στο επίπεδο της γεωοικονομίας, προς αμοιβαίο όφελος.Στην πραγματικότητα ο Τράμπ μη έχοντας τα κόμπλεξ των ευρωπαίων, αντιλαμβάνεται πλήρως, ότι η στρατηγική της συλλογικής δύσης απέναντι στη Ρωσσία τις τελευταίες δεκαετίες έφτασε σε ένα πλήρες αδιέξοδο με τη συλλογική δύση να κινδυνεύει αντί για μαλλί να βγει κουρεμένη γουλί! Κι αυτό προσπαθεί να αποτρέψει χαράζοντας μια νέα στρατηγική για τις ΗΠΑ που θα τις βοηθούσε μεσοπρόθεσμα να διατηρήσουν ένα μεγάλο μέρος των πλεονεκτημάτων τους ως ηγέτιδα δύναμη παγκοσμίως. Ανεξάρτητα εάν θα μπορέσει να τα καταφέρει, ή όχι, αυτή είναι η πρόθεσή του και εφαρμόζει την κατάλληλη πολιτική κατά την αντίληψή του.Η ευρωπαϊκή άρνηση της πραγματικότηταςΟι ευρωπαϊκές ελίτ, η γραφειοκρατία των Βρυξελλών και οι τυχάρπαστες ηγεσίες των χωρών της Ε.Ε. από την πλευρά τους με μοναδικό τους κίνητρο τον ρεβανσισμό και την εκδίκηση για την ήττα τους στο Β’ΠΠ, εποφθαλμιώντας συνάμα τους πόρους της Ρωσσίας, αρνούνται να προσαρμοστούν στην πραγματικότητα. Το «σκιάχτρο» Ρωσσία είναι για τους ευρωπαίους αργυραμοιβούς και το υπαλληλικό τους πολιτικό προσωπικό, πολλαπλά πολύτιμο στην προσπάθειά τους να κρατήσουν το «τέταρτο Ράιχ» ενωμένο σε βάρος των ίδιων των λαών της Ευρώπης. Να κρατήσουν ενωμένη μια κατ’ εξοχήν απολυταρχική Ευρώπη, με τις περί δημοκρατίας, ελευθερίας κτλ διακηρύξεις απλά στάχτη στα μάτια των υπηκόων. Εμμένουν στην πολιτική αντιπαράθεσης με τη Ρωσσία κι επειδή αισθάνονται αδύναμοι στρατιωτικά επιχειρούν με τη -στα όρια του γελοίου- προπαγάνδα, καθώς και με οικονομικά μέσα, τις περίφημες κυρώσεις, να επιφέρουν πλήγματα σε μια χώρα που είναι υπερ-αυτάρκης καθ’ ολοκληρίαν. Δεν κατανοούν ότι είναι οι ίδιοι που έχουν ανάγκη τους άφθονους ρωσσικούς πόρους και δεν είναι η Ρωσσία που έχει ανάγκη από τους ανύπαρκτους πόρους της Ε.Ε., ή την αγορά της.Θα είχε πραγματικά πολύ ενδιαφέρον και γούστο συνάμα, σε βαθμό που να πιάναμε την κοιλιά μας από τα γέλια από τις αντιδράσεις των λεονταριζόντων εκ του ασφαλούς… Δον Κιχωτών της πεντάρας, εάν σε απάντηση των κυρώσεων, ο Πούτιν υπέγραφε ένα διάταγμα που θα απαγόρευε την προμήθεια ακόμη κι ενός βαρελιού πετρελαίου, ή ενός κυβικού μέτρου αερίου, καθώς και ενός γραμμαρίου κάθε άλλης πρώτης ύλης προς τις μη φιλικές προς τη Ρωσσία χώρες. Κι αυτό για λίγες ημέρες μόνον, τινάζοντας την ευρωπαϊκή οικονομία στον αέρα, μόνο με την αναταραχή που θα δημιουργείτο στις παγκόσμιες αγορές. Λένε κι όλοι φοβούνται τι θα γίνει εάν κλείσει ο Περσικός Κόλπος σε περίπτωση πολέμου με το Ιράν, αλλά κανείς δεν σκέπτεται τι θα συμβεί εάν τυχόν κλείσει τις στρόφιγγες η Ρωσσία.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Πυροβολούν συστηματικά τα πόδια τους και περιμένουν διαφορετικά αποτελέσματα επαναλαμβάνοντας όλο τα ίδια και τα ίδια. Αισθάνονται ότι προδίδονται από τους Αμερικανούς, ενώ στην πράξη οι τελευταίοι υπό τον Τράμπ, κάνουν τα αυτονόητα, προσπαθώντας να γλυτώσουν και τους ευρωπαίους από τα χειρότερα. Στο τέλος η προσαρμογή τους στην πραγματικότητα θα είναι πιο οδυνηρή απ’ όσο μπορεί να ελπίζει κάποιος. Η Αμερική υπό τον Τράμπ φαίνεται, ότι θα ακολουθήσει τον δρόμο της και δεν θα αφήσει να τη σύρουν μαζί τους στον πάτο οι ευρωπαίοι υποτακτικοί της.Η Ουκρανία μπροστά στην πιστοποίηση του τέλους τηςΌσον αφορά στην Ουκρανία, αυτή έχει τελειώσει. Τελείωσε όταν η τυχάρπαστη ηγεσία της τυφλωμένη από τον εύκολο πλουτισμό και τη ναζιστική της ιδεοληψία μετέτρεψε μια πλούσια χώρα που ο λαός της θα μπορούσε να ευημερεί, όντας ουδέτερη κι έχοντας τις καλύτερες σχέσεις με τους πάντες, σε ένα άθυρμα επιτηδείων νεοναζί μαφιόζων και των ξένων προστατών τους. Σπρώχνοντας έτσι λαό και χώρα σε μια πολεμική αναμέτρηση που ήταν αδύνατο να κερδηθεί και που οι «σύμμαχοι» δεν θα μπορούσαν παρά να την εγκαταλείψουν την πιο κρίσιμη στιγμή.Είναι απολύτως λυπηρό, αλλά μόνον μια συνθηκολόγηση άνευ όρων θα μπορούσε να την προστατεύσει τώρα πια από την περαιτέρω διάλυση και να την ανακουφίσει από τα δεινά, με την ίδια τη Ρωσσία τελικά να την βοηθά να επουλώσει τις πληγές της, διότι μόνον με τη Ρωσσία μπορεί να έχει ελπίδα. Η ηγεσία της υπό τον Ζελένσκι και τους ευρωπαίους προστάτες να επιδιώκουν με κάθε κόστος για την Ουκρανία τη συνέχιση του πολέμου, αδυνατεί να το κάνει και η ληξιαρχική πράξη πιστοποίησης του όντως τραγικού της τέλους είναι θέμα χρόνου.

The post Ουκρανία τετέλεσται! appeared first on Militaire.gr.