«Η αποδόμηση του Συντάγματος»-Αντιστράτηγος ε.α Ιωάννης Ιντζές

Γράφει ο

Τα τελευταία χρόνια ο ελληνικός λαός βιώνει αλλεπάλληλα σοκ και μεγάλες αλλαγές που προκαλούν μεγάλη κοινωνική, οικονομική αλλά και ψυχολογική αναστάτωση, καταστάσεις που δεν ευνοούν την ειρήνη, την πρόοδο και την ευημερία.

Το Σύνταγμα της Ελλάδος, ως ο θεμελιώδης νόμος της Πολιτείας, που ορίζει τα δικαιώματα των πολιτών αλλά και τον τρόπο άσκησης της κρατικής εξουσίας, συνεχώς αποδομείται και ευτελίζεται. Οι Κυβερνήσεις εισάγουν καινοφανείς θεωρίες για την παράκαμψη του, με σκοπό την επίτευξη πολιτικών ή άλλων στόχων, που δεν έχουν όμως σχέση με τα συμφέροντα του Λαού. Προωθούνται νομοσχέδια που έρχονται σε ευθεία αντίθεση με το γράμμα και το πνεύμα του Συντάγματος και αυτό θεωρείται δημοκρατική διαδικασία και εξέλιξη. Λέξεις όπως κοινωνική αναγκαιότητα, εκσυγχρονισμός και πρόσφατα η συμπερίληψη, εφευρίσκονται για να δικαιολογήσουν μεγάλες και ριζικές αλλαγές στην κοινωνία. Πάντα όμως ενάντια στο Σύνταγμα.

Θα αναφέρουμε μερικές μόνο από τις περιπτώσεις παραβίασης του Συντάγματος.

Το άρθρο 5, παρ 1 δίνει το δικαίωμα «στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και της συμμετοχής  στην κοινωνική, oικoνoμική και πολιτική ζωή της Χώρας, εφόσον δεν προσβάλλονται τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζεται τo Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη». Βλέπουμε όμως στις λεγόμενες «παρελάσεις υπερηφάνειας» δημόσιες περιπτύξεις από ημίγυμνους άνδρες και γυναίκες, χειρονομίες και κινήσεις που προσβάλλουν τη δημόσια αιδώ, χλευασμό θρησκευτικών συμβόλων και Αγίων της Εκκλησίας μας, αντιεθνικά συνθήματα και μία εικόνα ευτελισμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αυτά δεν αποτελούν προσβολή των χρηστών ηθών; Γιατί παραβιάζεται το Σύνταγμα χωρίς καμία διαμαρτυρία. Ποιος θα μας προστατεύσει από τους δικαιωματιστές;

Το άρθρο 16 παρ 2 καθορίζει ότι «η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό…την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης των Ελλήνων». Και εδώ, παρά και την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (1749/2019, 1750/2019 ΟλΣτΕ) έχουν εισαχθεί σε όλα τα σχολικά βιβλία κείμενα αντεθνικά, αντικοινωνικά, αντιχριστιανικά, που δεν υπηρετούν τον σκοπό της παιδείας. Μάλιστα μετά και την ψήφιση του νέου νόμου για τον γάμο θα βλέπουμε συχνότερα προγράμματα που θα προάγουν την «συμπερίληψη» της ατζέντα των ΛΟΑΤΚΙ.

Το άρθρο 16 παρ 5 καθορίζει ρητά ότι «η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου…υπό την εποπτεία του Κράτους». Η Κυβέρνηση θεωρώντας ότι δεν μπορεί να εξασφαλίσει την καλή λειτουργία των Πανεπιστημίων (γιατί άραγε;) προτείνει τη λύση της ίδρυσης ξένων Παραρτημάτων Πανεπιστημίων, γεγονός που θα φέρει την σταδιακή απαξίωση των  κρατικών. Ήδη μέχρι τώρα εξέφρασαν την πρόθεσή τους να ιδρύσουν Πανεπιστήμια οι Τούρκοι για να μας μεταφέρουν τον πολιτισμό τους. Η πρακτική αυτή της σταδιακής απαξίωσης κάποιων θεσμών ή οργανισμών (βλέπε, ΟΣΕ, Ολυμπιακή, ΔΕΗ, κλπ) είναι δοκιμασμένη και εφαρμόζεται όταν πρέπει να πεισθούν οι πολίτες ότι, όταν Κυβέρνηση επιχειρεί τέτοιες αλλαγές, άσχετα εάν είναι αντισυνταγματικές, είναι προς το καλό των πολιτών.

Το άρθρο 19, παρ 1 διασφαλίζει το απόρρητο της ελεύθερης επικοινωνίας, αλλά η Κυβέρνηση για δήθεν λόγους Εθνικής Ασφάλειας παρακολουθεί τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, τους Αρχηγούς ΓΕΕΘΑ-ΓΕΣ και τους Υπουργούς της. Όταν  η Ευρωβουλή εκδίδει για πρώτη φορά καταδικαστικό ψήφισμα για το κράτος Δικαίου στην Ελλάδα, αναφέροντας και τις υποκλοπές, η Κυβερνητική άποψη είναι ότι αυτά διακινούνται για να πλήξουν την εικόνα του Πρωθυπουργού. Η παραβίαση του Συντάγματος και εδώ είναι ασήμαντη λεπτομέρεια.

Το άρθρο 21, παρ 1 θεωρεί την οικογένεια, «ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής τoυ Έθνους και θέτει υπό την προστασία του Κράτους τον γάμο, την μητρότητα και την παιδική ηλικία». Ο πρόσφατα ψηφισθείς νέος νόμος όμως, αποδομεί την παραδοσιακή οικογένεια, ονομάζει γάμο τη σχέση ομοφυλόφιλων ζευγαριών, δίνει τη δυνατότητα άμεσης αναγνώρισης παιδιών που αποκτήθηκαν με οποιονδήποτε τρόπο στο εξωτερικό και θα επιτρέψει την παρένθετη μητρότητα και την αντικατάσταση των όρων Μητέρα και Πατέρας με το Γονέας 1 και 2, μέσω των προσφυγών που θα ακολουθήσουν. Πού είναι η αξία της μητρότητας; Πού είναι η προστασία της παιδικής ηλικίας ανάμεσα σε δύο άντρες ή δύο γυναίκες; Που είναι η προαγωγή του Έθνους όταν το δημογραφικό απειλεί να καταστρέψει την Ελλάδα; Ποιοί θα υπερασπισθούν την πατρίδα σε έναν πόλεμο;

Σύμφωνα με το άρθρο 24 «απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δασών και των δασικών εκτάσεων, εκτός αν προέχει για την Εθνική Οικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη τους χρήση, που την επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον». Έτσι, κατά μία διασταλτική ερμηνεία, όπως λένε οι νομικοί, επιτράπηκε η τοποθέτηση τεράστιων ανεμογενητριών εντός των δασών, στο πλαίσιο υλοποίησης της πράσινης ανάπτυξης. Και δεν μιλάμε για δημόσιο συμφέρον, αφού όσο επενδύουμε στην αιολική ενέργεια τόσο ανεβαίνει το κόστος ενέργειας, αυξάνουν τα κέρδη των παρόχων ενέργειας και φυσικά των εταιριών κατασκευής (συνήθως γερμανικών συμφερόντων). Πρωτοφανή πράγματα.

Το άρθρο 36, παρ 1 προβλέπει ότι «τον Πόλεμο τον κηρύσσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας», αλλά στην πολεμική σύρραξη στην Ουκρανία η Κυβέρνηση χωρίς καμία συζήτηση στην Βουλή κήρυξε τον πόλεμο στην Ρωσία και μάλιστα διέθεσε πολύ σημαντικό αριθμό πυρομαχικών και στρατιωτικού εξοπλισμού στην αντιμαχόμενη Ουκρανία. «Είμαστε σε πόλεμο» με μία πυρηνική χώρα για ιδεολογικούς λόγους, θέλοντας να δείξουμε ότι είμαστε στην σωστή πλευρά της ιστορίας και αδιαφορώντας για τις μέχρι τώρα, αλλά και τις μελλοντικές συνέπειες. Όταν όμως η Τουρκία παραβιάζει τα δικά μας κυριαρχικά δικαιώματα, τότε η Κυβέρνηση αντί να αντιδράσει, υπογράφει κενές περιεχομένου Συμφωνίες, για να δείξει ότι όλα πάνε καλά και να κερδίσει πολιτικό χρόνο.

Σε όλα τα παραπάνω να προστεθεί και η πρόταση που έγινε το 2016 για ένα «καινοτόμο Σύνταγμα» από επιτροπή, μέλος της οποίας ήταν και ο σημερινός Υπουργός Εξωτερικών και στο οποίο πολλές από τις παραπάνω διατάξεις απουσιάζουν. Επίσης υπάρχουν και άλλες πολλές αλλαγές, όπως η κατάργηση του θρησκευτικού όρκου, της παραδοσιακής διάταξης για την επικρατούσα θρησκεία και της επίκλησης στο Σύνταγμα της Αγίας, Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος. Και εδώ η λέξη καινοτόμο είναι παραπλανητική, αφού σημαίνει εθνοκτόνο. Πλήρη διάρρηξη με τις ρίζες και την ιστορία μας.

Είναι πολύ απογοητευτικό να ξεχνάμε από ποια βάση δημιουργήθηκε το ελληνικό κράτος. Να μην ξέρουμε τι πίστευαν οι πρόγονοί μας και γιατί αγωνίσθηκαν και θυσιάσθηκαν. Αυτό δείχνει όχι μόνο έλλειψη σεβασμού, αλλά και μία μικροπρέπεια στην σπουδαιότητας της ιδιοπροσωπείας και της μοναδικής μας ταυτότητας.

Η αποδόμηση του Συντάγματος νομοτελειακά θα οδηγήσει σε διάλυση της ελληνικής κοινωνίας.

The post «Η αποδόμηση του Συντάγματος»-Αντιστράτηγος ε.α Ιωάννης Ιντζές appeared first on Militaire.gr.