Ουκρανία: Σε «αγκάθι» έχει μετατραπεί το Κουρσκ-Τα ρωσικά στρατεύματα προχωρούν

Οι ρωσικές δυνάμεις ανακατέλαβαν τα χωριά Ρουμπανσίνα και Ζαολεσένκα στην περιφέρεια του Κουρσκ στη δυτική Ρωσία, ανακοίνωσε σήμερα το ρωσικό υπουργείο Άμυνας.

Η Ρωσία έχει εντείνει την προώθησή της για την εκδίωξη των ουκρανικών δυνάμεων από την περιφέρεια του Κουρσκ, όπου αυτές είχαν καταλάβει περίπου 100 οικισμούς κατά την αιφνίδια διασυνοριακή επίθεση που εξαπέλυσαν στο ρωσικό έδαφος τον περασμένο Αύγουστο.

Σημειωτεόν πως όταν οι ουκρανικές δυνάμεις είχαν εισβάλει, τον Αύγουστο του 2024, στην ρωσική περιοχή του Κουρσκ, θεωρήθηκε μια τολμηρή κίνηση από το Κίεβο, ένα μεγάλο στοίχημα που είχε στόχο να ενισχύσει την διαπραγματευτική ισχύ της Ουκρανίας σε πιθανές, μελλοντικές, συζητήσεις με την Ρωσία για τον τερματισμό του πολέμου.

Πλέον όμως και ενώ είναι σε εξέλιξη η προσπάθεια του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ να φέρει τη Ρωσία και την Ουκρανία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, με το Κίεβο να έχει ήδη πει «ναι» στην αμερικανική πρόταση για προσωρινή κατάπαυση του πυρός και τη Μόσχα να καθυστερεί, καθώς ούτε αποδέχεται αλλά ούτε και απορρίπτει αυτή την πρόταση, το Κουρσκ φαίνεται ότι αποτελεί ένα «αγκάθι» για το Κίεβο.

Όπως σχολιάζει η Telegraph, είναι σχεδόν ειρωνικό το ότι η αναγκαστική αποχώρηση της Ουκρανίας από το Κουρσκ καθιστά πιο πιθανές τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία.

«Πράγματι, αν ο Πούτιν δεν ήταν σε θέση να διώξει τον ουκρανικό στρατό, θεωρείται απίθανο να σκεφτόταν τις ειρηνευτικές συνομιλίες. Θα είχε απαιτήσει από το Κίεβο να αποσυρθεί πρώτα από την επικράτειά του, κάτι που θα ήταν τεράστια πολιτική πρόκληση για τον Ζελένσκι», αναφέρει χαρακτηριστικά δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας.

Όπως επισημαίνεται στο σχετικό άρθρο, ένας από τους στρατηγικούς στόχους της επίθεσης στο Κουρσκ (η απόκτηση, δηλαδή, διαπραγματευτικού χαρτιού για μελλοντικές ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις) δεν θα μπορούσε ποτέ να αποδώσει με ρεαλιστικούς όρους, κάτι που φαίνεται να συνειδητοποιεί πλέον ο αρχηγός του ουκρανικού στρατού, στρατηγός Ολεξάντρ Σίρσκ, ο οποίος τις τελευταίες ημέρες μιλάει για τη διατήρηση όσο το δυνατόν περισσότερων ζωντανών στρατιωτών αντί να εστιάζει στην διατήρηση των εδαφών που είχαν υπό τον έλεγχό τους στην ρωσική περιφέρεια.

Το Κίεβο ήλπιζε παράλληλα ότι η αιφνιδιαστική αντεπίθεση των Ουκρανών στο ρωσικό έδαφος θα ανάγκαζε τον Πούτιν να αναπτύξει σημαντικές δυνάμεις για να ανακτήσει τις περιοχές που είχαν υπό τον έλεγχό τους οι δυνάμεις της Ουκρανίας, χαλαρώνοντας έτσι την πίεση στις πρώτες γραμμές στην περιοχή του Ντονμπάς. Ωτσόσο, ούτε αυτό λειτούργησε. Κι αυτό γιατί η Ρωσία δέσμευσε για το Κουρσκ λίγες δυνάμεις καθώς κάλεσε τα στρατεύματα της Βόρειας Κορέας να συμπληρώσουν τα απαραίτητα κενά στις δυνάμεις.

Αν και μερικές φορές οι μάχες και οι πόλεμοι κερδίζονται μέσα από τέτοιες τολμηρές κινήσεις, η στρατηγική σοφία της αντεπίθεσης στο Κουρσκ ήταν πάντα αμφισβητήσιμη, σχολιάζει η Τelegraph. Ίσως στην ανώτατη διοίκηση του Κιέβου, οι πολιτικές και όχι οι στρατιωτικές εκτιμήσεις κυριαρχούσαν στη λήψη αποφάσεων. Όταν ξεκίνησε η επιχείρηση, οι εκλογές στις ΗΠΑ πλησίαζαν και υπήρχε η ανάγκη να ενισχυθεί η υποστήριξη τόσο στο στρατόπεδο των Ρεπουμπλικάνων και των Δημοκρατικών όσο και στην Ευρώπη. «Με αυτήν την τολμηρή νέα επίθεση, ο Ζελένσκι θέλησε να δείξει ξανά στον κόσμο ότι η Ουκρανία ήταν ακόμα μάχιμη και ότι μπορούσε να κερδίσει, αρκεί να διέθετε τα εργαλεία για να το κάνει», λέει χαρακτηριστικά τονίζοντας πως τότε ήταν πια αργά.