Η νοσταλγία των ναυτικών εν μέσω πανδημίας

Οι ναυτικοί έχουν συνηθίσει να μην είναι σπίτι για τα Χριστούγεννα. Αλλά φέτος πολλοί είναι χωρίς τις οικογένειές τους εξαιτίας της πανδημίας και των ταξιδιωτικών περιορισμών που ισχύουν σε όλο τον κόσμο.

Στη ναυτική λέσχη Seamen's Club Welcome συνήθως πάντα κάτι συμβαίνει το βράδυ. Στο λιμάνι του Μπρεμερχάφεν οι ναυτικοί έχουν την ευκαιρία να κάνουν ένα διάλειμμα από τη δύσκολη καθημερινότητα. Αυτό το βράδυ λίγο πριν από τα Χριστούγεννα

είναι μόνο ένας ναυτικός εκεί: ο Αντόνιο Τσορίλα από τις Φιλιππίνες. Εργάζεται σε ένα φορτηγό πλοίο που μεταφέρει αυτοκίνητα και επισκευάζεται αυτή την περίοδο στο ναυπηγείο. Παίρνει μια μπύρα, αγοράζει μια τηλεφωνική κάρτα κα μια σοκολάτα. «Έχω ρεπό», λέει ο 52 χρονος. Και οι συνάδελφοί του; Δεν ήθελαν να έρθουν μαζί; Ο Τσορίλα σηκώνει τους ώμους του. Στην εποχή του κορωνοϊού τα πάντα είναι διαφορετικά.

Ο Τόμας Ράινολντ από τη λέσχη ναυτικών στο Μπρέμερχάφεν, εκτιμά ότι ο αριθμός των θαμώνων έχει μειωθεί κατά περισσότερο από δύο τρίτα. Οι ναυτικοί δεν θέλουν να αποβιβαστούν στο λιμάνι επειδή φοβούνται να είναι μαζί με άλλους και φέρουν τον ιό στο πλοίο. «Αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις όπου ο καπετάνιος ή η ναυτιλιακή εταιρεία το απαγορεύει», λέει ο Τόμας Ράινολντ. Η Άνκε Βίμπελ, από τη λέσχη ναυτικών του Αμβούργου Ντουκντάλμπεν, γνωρίζει περιπτώσεις όπου οι ναυτικοί δεν έχουν κατέβει στην ξηρά από τον Μάιο. «Είναι σαν κρατούμενοι στα πλοία τους», λέει. Ανάλογα με τη σύμβασή τους, οι ναυτικοί μπορούν να μείνουν από έναν έως και έντεκα μήνες στο πλοίο. Είναι επομένως σημαντικό να αποβιβαστούν για κάποιες ώρες όταν το πλοίο πιάνει λιμάνι. Μέσω σταθερής σύνδεσης στο διαδίκτυο να μιλήσουν με την οικογένεια ή να ψωνίσουν προσωπικά αντικείμενα ή απλά να πάρουν μια ανάσα.

Εγκλωβισμένοι στο εξωτερικό

Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Διεθνούς Ναυτικού Οργανισμού ΙΜΟ περίπου 400.000 ναυτικοί περιμένουν να εγκαταλείψουν τα πλοία τους και να πάνε στα σπίτια τους. Εξαιτίας της πανδημίας όμως δεν μπορούν. Ευτυχώς, η κατάσταση δεν είναι πλέον το ίδιο δραματική όπως το πρώτο λοκντάουν την άνοιξη, λέει ο Σβεν Χέμε από τη Διεθνή Ομοσπονδία Εργαζομένων στις Μεταφορές. Ωστόσο, όπως σημειώνει η DW, ορισμένες χώρες απαγορεύουν ακόμα στους ναυτικούς να αποβιβάζονται στα λιμάνια τους. Ο Σβεν Χέμε έχει επαφή με έναν Φιλιππινέζο ναυτικό εγκλωβισμένο από τον Αύγουστο σε ένα πλοίο που βρίσκεται σε ένα ναυπηγείο στην Κίνα. «Η Κίνα δεν αφήνει αυτόν και τους συναδέλφους του να φύγουν από τη χώρα», λέει ο συνδικαλιστής.

Σε άλλα λιμάνια, δεν υπάρχουν πτήσεις επιστροφής, επειδή γενικότερα υπάρχουν λιγότερες πτήσεις. «Τότε πρέπει να πιάσουν ακόμη ένα λιμάνι και να δοκιμάσουν ξανά», λέει ο Χέμε. «Είναι λοταρία». Έτσι οι ναυτικοί παραμένουν στο πλοίο περισσότερο χωρίς όμως να το θέλουν. «Αυτό είναι μοιραίο», τονίζει.

Χρόνια εξάντληση

Πολλοί ναυτικοί πάσχουν από χρόνια εξάντληση. Η καθημερινότητά τους είναι σκληρή. Υπάρχουν και τα ατυχήματα. Τώρα την εποχή της πανδημίας υπάρχουν κράτη, τα οποία εξαιτίας του κορωνοϊού δεν δέχονται πίσω ούτε τους δικούς τους πολίτες. Εξήντα ναυτικοί στο Αμβούργο είναι αποκλεισμένοι από το Κιριμπάτι και δεν θα είναι ούτε τα Χριστούγεννα με τις οικογένειές τους. «Μεταξύ των ναυτικών είναι μερικοί που δεν έχουν πάει σπίτι τους για 18 μήνες», λέει η Άνκε Βίμπελ. «Είναι έντονο το ψυχολογικό στρες», τονίζει και συμπληρώνει πως «ένας έγινε εν τω μεταξύ πατέρας και δεν έχει δει ποτέ το παιδί του».

Την άρση των αυστηρών περιορισμών που ισχύουν για τα ταξίδια ζητά και ο πρόεδρο της Ένωσης Γερμανών Εφοπλιστών Άλφρεντ Χάρτμαν και συμπληρώνει πως οι ναυτικοί θα πρέπει να θεωρηθούν σημαντικοί για τη λειτουργία του συστήματος και να προηγηθούν στους εμβολιασμούς.

πανδημίαναυτικοί