Πώς ο Τραμπ βγήκε κερδισμένος στη Συνέλευση του ΟΗΕ

Πώς ο Τραμπ βγήκε κερδισμένος στη Συνέλευση του ΟΗΕ30.09.2018Ειδήσεις

Μιλώντας τη γλώσσα της αλήθειας, ο πρόεδρος των ΗΠΑ ξεκαθάρισε ότι η χώρα του κυβερνάται από Αμερικανούς, ενώ ανακοίνωσε πως η Ουάσινγκτον δεν θα συμμετέχει σε μεταναστευτικές συμφωνίες

Από τη
Θεανώ Καρούτα

Mια γεύση «δειλής» διπλωματίας άφησε στον απόηχό της η 73η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ που συγκλήθηκε στα μέσα

της εβδομάδας στη Νέα Υόρκη. Η συμμετοχή ήταν μεγάλη, με 133 ηγέτες κρατών να παρίστανται στις εργασίες της. «Την εποχή αυτή της πόλωσης ο κόσμος έχει ανάγκη να δείξει σε αυτή η Γενική Συνέλευση την αξία της διεθνούς συνεργασίας» είπε ο γενικός γραμματέας του οργανισμού Αντόνιο Γκουτέρες, εμφανώς χαρούμενος για την αθρόα συμμετοχή, μη σχολιάζοντας όμως τις τρεις ηχηρές απουσίες που έπεσαν στην αντίληψη όλων. Οι Βλαντιμίρ Πούτιν, Σι Τζινπίνγκ και Ναρέντα Μόντι δεν έκριναν σκόπιμο να παρευρεθούν στην ετήσια μασκαράτα του οργανισμού, που ποτέ δεν πετυχαίνει να αλλάξει τίποτα επί της ουσίας.

Με δεδομένο πως ο οργανισμός περνάει κρίση, έχοντας αποτύχει να διαχειριστεί αρκετά ζητήματα που απασχολούν τον πλανήτη, αλλά και δύο μεγάλους πολέμους, σε Συρία και Υεμένη, αν κάτι προκάλεσε αίσθηση αυτή τη χρονιά ήταν η ομιλία του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ. Ο επικεφαλής του αμερικανικού κράτους, στο άκουσμα της ομιλίας του οποίου άλλοι μπορεί να γέλασαν και άλλοι να... αποχώρησαν διαμαρτυρόμενοι (σ.σ.: Ταγίπ Ερντογάν), έκανε κάτι που αν μη τι άλλο αποτέλεσε καινοτομία για το πόντιουμ του εμβληματικού χώρου. Δεν σπατάλησε τον χρόνο του για να πει όμορφα λόγια, τσιτάτα διάσημων ανθρωπιστών και κενά ευχολόγια. Αρκέστηκε να πει πράγματα που μπορεί να ήταν ενοχλητικά για κάποιους και για άλλους εντελώς λανθασμένα, όμως ήταν πέρα για πέρα αληθή.

Κάποιοι ενοχλήθηκαν που ο Τραμπ μίλησε με την «αλαζονεία» του πλανητάρχη, που ξεκαθάρισε πως η Αμερική κυβερνάται από Αμερικανούς, που απέρριψε την παγκοσμιοποίηση -η ιερή αγελάδα του ΟΗΕ-, προτάσσοντας το δόγμα του πατριωτισμού. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ έπλεξε το εγκώμιο του Βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ Γιονγκ Ουν, σε πλήρη αντίθεση με όσα του είχε καταλογίσει από το ίδιο βήμα έναν χρόνο πίσω, δείχνοντας αν μη τι άλλο πως στο ενδιάμεσο έχει ασκήσει πολιτική, τα αποτελέσματα της οποίας του επέτρεψαν να αναθεωρήσει τις απόψεις του.

«Οι βορειοκορεατικοί πύραυλοι σταμάτησαν να εκτοξεύονται προς όλες τις κατευθύνσεις και οι πυρηνικές δοκιμές σταμάτησαν» είπε χαρακτηριστικά. Στράφηκε ωστόσο κατά της Τεχεράνης και κατηγόρησε την ηγεσία της χώρας πως χρηματοδοτεί την τρομοκρατία, καταληστεύοντας τον πλούτο της χώρας και των Ιρανών. Η Τεχεράνη «δεν σέβεται τους γείτονές της ή τα σύνορα ή τα κυριαρχικά δικαιώματα των χωρών» είπε και κάλεσε άλλη μια φορά τις κυβερνήσεις να εγκαταλείψουν τη συμφωνία του 2015 για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, αίτημα που πιθανότατα βέβαια δεν θα εισακουστεί. Επιπλέον, θίγοντας και το άλλο «καυτό» ζήτημα της εποχής, το Μεταναστευτικό - Προσφυγικό, δήλωσε πως τρέφει μεγάλο σεβασμό για τις μεταναστευτικές πολιτικές κάθε κράτους, ωστόσο ανακοίνωσε πως οι ΗΠΑ δεν θα συμμετέχουν πλέον στις μεταναστευτικές συμφωνίες του ΟΗΕ. «Η μετανάστευση δεν πρέπει να ελέγχεται από διεθνείς φορείς» διεμήνυσε και μάλλον πολλοί συμμερίστηκαν τη σκέψη του, παρότι κανείς δεν τόλμησε να την εκφράσει δημόσια.

Σαφώς η ομιλία του προκάλεσε αντιδράσεις, με κυριότερη αυτή που προήλθε από τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, αναφορικά με όσα πρεσβεύει ο Τραμπ για το εμπόριο. Ο Μακρόν, που αντιπροσωπεύει το άλλο άκρο του Αμερικανού προέδρου, καυτηρίασε τον απομονωτισμό των ΗΠΑ επί των ημερών του Τραμπ, την απόσυρση της υπερδύναμης από διεθνείς φορείς και συμφωνίες, ενώ ολοκλήρωσε την ομιλία του με ένα κρεσέντο περί προάσπισης οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Νωρίτερα ο Ταγίπ Ερντογάν είχε κάνει σαφή τη δική του ενόχληση απέναντι στον πλανητάρχη που δεν λέει να του παραδώσει τον Φετουλάχ Γκιουλέν, αλλά και επειδή χρησιμοποιεί οικονομικές κυρώσεις ως μέσο διαπραγμάτευσης, ενώ και ο Ιρανός πρόεδρος Χασάν Ρουχανί εκτίμησε πως οι ΗΠΑ πάσχουν από «διανοητική αδυναμία» και η προσέγγισή τους απέναντι στα της Τεχεράνης είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.