Λίγα λόγια από καρδιάς: Ο Παράδεισος είναι δώρο

Λίγα λόγια από καρδιάς: Ο Παράδεισος είναι δώρο28.12.2018Πρόσωπα

Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα, φτάνει να υπάρχει ταπεινότητα...

Γράφει ο
π. Ανδρέας Κονάνος

Διάκριση, η λέξη-κλειδί. Διάκριση στο τι θα κάνω, πότε θα το κάνω, πώς θα το κάνω. Από μόνα τους τα έργα μας δεν είναι ούτε καλά ούτε κακά. Δεν είναι «μαύρο ή άσπρο». Μπορεί όλοι να λένε «Α, είναι άσπρο» και ο Θεός να πει «Δεν είναι καθόλου άσπρο. Ετσι όπως το κάνεις, το κάνεις μαύρο». Μπορεί κάτι να φαίνεται γκρι

και ο Θεός τελικά να πει ότι είναι κατάλευκο.

«Μην ανησυχείς. Αυτό που έκανες και το θεωρείς εσύ υποχώρηση, Εγώ -ο Θεός- ξέρω ότι το έκανες σαν θυσία αγάπης. Σαν ένα άνοιγμα προσέγγισης του άλλου. Και Εγώ -ο Θεός- το βαφτίζω “μεγάλη καλοσύνη, μεγάλη διάκριση, μεγάλη συμπάθεια” δική σου. Και να ξέρεις ότι θα σωθείς μέσα απ' αυτό που έκανες». Μυστήρια πράγματα συμβαίνουν στη ζωή μας. Μυστήριο μεγάλο η σωτηρία μας. Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα. Μυστήριο: Ποιοι θα σωθούν και ποιοι δεν θα σωθούν. Πάντως εμείς, οι ορθόδοξοι, θα σωθούμε. Μόνο, όμως, αν είμαστε ταπεινοί. Ενας ορθόδοξος σώζεται στα σίγουρα αν ζει μέσα στην Εκκλησία. Με τον πνευματικό του αγώνα, την ταπείνωση, την αγάπη, την ελεημοσύνη, τη συμπάθεια, τη συγχώρεση, την προσευχή.

Αλλά, κυρίως, αν δεν έχει εγωισμό. Αν, όμως, έχει εγωισμό και αισθάνεται ότι είναι ο καλύτερος, και ότι οι άλλοι θα πάνε στην Κόλαση, και άρα πρέπει να τους πολεμήσουμε, να τους εξαφανίσουμε, να τους εξουθενώσουμε, να τους προσβάλλουμε, επειδή είναι άχρηστοι και κολασμένοι, ε, τότε όλα πάνε χαμένα. Ο Χριστός δεν είπε ποτέ ότι εμείς θα σωθούμε από μόνοι μας. Είπε ότι θα μας σώσει η δική Του αγάπη.

Αρα, ο Παράδεισος είναι δώρο. Αν, όμως, φτάσουμε στο σημείο μέσα στην Εκκλησία να καλλιεργείται ο εγωισμός μας -κρυφός ή φανερός, είναι εξίσου φοβερός-, τότε νομίζω κινδυνεύουμε πολύ. Ορθοδοξία θα πει ταπείνωση. Ορθοδοξία είναι η συμπάθεια. Ορθοδοξία είναι να πεις «Εγώ είμαι ο τελευταίος». Ο πρώτος, να είναι έσχατος. Οταν εσύ αισθάνεσαι και φωνάζεις «Είμαι ο πρώτος, είμαστε οι πρώτοι σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο», σίγουρα δεν πρόκειται για γνήσιο ορθόδοξο φρόνημα, ακόμα κι αν είσαι ορθόδοξος και διδάσκεις τα πιο ωραία πράγματα. Είσαι ορθόδοξος, αλλά η έπαρσή σου τα χαλάει όλα. Μην ξεχνάς, οι Φαρισαίοι και οι Γραμματείς ήταν και αυτοί οι πρώτοι του καιρού τους, οι πιο «ορθόδοξοι». Αλλά τα έχασαν όλα.

Σκέψου το αυτό λίγο. Συμπέρασμα: Κανείς δεν ξέρει ποιος θα σωθεί. Κανείς δεν ξέρει για κανέναν τίποτα. Σίγουρα, όμως, ο Παράδεισος ξεκινά από εδώ. Αν από αυτή τη ζωή είσαι ευτυχισμένος, θα συνεχίσεις και μετά.

Αν από αυτή τη ζωή είσαι μίζερος, πικραμένος, αγανακτισμένος, μουτρωμένος, μέσα στην γκρίνια, στην κλάψα και στα παράπονα, ε, δεν χρειάζεται να σκεφτείς τι θα γίνει στην άλλη ζωή. Πολύ απλά, αυτό που ήδη ζεις θα συνεχίσει. Η άλλη ζωή δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια συνέχεια αυτής της ζωής. Απλά πράγματα.

*Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου «Στο βάθος κήπος» των εκδόσεων Αθως