Και τώρα, τι;

Και τώρα, τι;27.07.2018Άρθρα

Μπουχτίσαμε από πολιτικούς που αρνούνται τις ευθύνες

Από τον
Αθανάσιο Ι. Σκορδά*

Ολοι εμείς οι πολίτες δικαίως παραμένουμε ενεοί ενώπιον της νέας, πρωτοφανούς καταστροφής στην ανατολική Αττική. Μετά τις φρικιαστικές μνήμες του 2007 δεν είχαμε ζήσει τέτοιες καταστάσεις. Και, ως φαίνεται, οι τωρινές αποδεικνύονται χειρότερες. Οι πολίτες λυπούνται και είναι συγκλονισμένοι.

Το πολιτικό προσωπικό, όμως, δεν δικαιούται να κρύβεται και δεν αρκεί να λυπάται. Αντιθέτως, όφειλαν -ανεξαρτήτως κομμάτων- να έχουν διδαχθεί από τη θυσία

των ανθρώπων σε προηγούμενες φυσικές καταστροφές και να έχουν φροντίσει να μην επαναληφθεί αυτή η τραγωδία. Επειδή, εκτός από αναποτελεσματικό, κατάντησε και κουραστικό ύστερα από κάθε παρόμοια τραγωδία να ακούμε από δημόσια πρόσωπα λόγους παρηγορητικούς και συλλυπητήριους -όταν δεν αναπαράγουν τους μικροπολιτικούς καβγάδες τους-, ας συζητήσουμε νηφάλια τι, επιτέλους, είναι επιτακτική ανάγκη να κάνει μια στοιχειωδώς σοβαρή κι αποτελεσματική Πολιτεία. Κυρίως, όμως, να δράσουμε άμεσα, διότι οι φυσικές καταστροφές δεν έρχονται με ραντεβού.

Είναι βέβαιο ότι οι παθογένειες που ιστορικά χαρακτηρίζουν την κοινωνία μας έχουν επιβαρύνει την κατάσταση. Πολεοδομική αναρχία και οικοδομική αυθαιρεσία, νομοθετικές προβλέψεις και ανυπαρξία ελέγχου, σε συνδυασμό με αδυναμία διαχείρισης πλήθους, έχουν δημιουργήσει ένα εκρηκτικό μείγμα, το οποίο καθιστά την πρόληψη όνειρο θερινής νυκτός, που δεν αντισταθμίζεται από τη γενναία και ηρωική στάση των ολίγων ούτε από την αλληλεγγύη που παραδοσιακά -για να πούμε και τα θετικά- επιδεικνύουμε ως λαός.

Είναι η ώρα να καταλάβουμε ότι ο ρόλος ενός οργανωμένου κράτους δεν είναι η «κατάργηση» των φυσικών φαινομένων, αλλά η ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων και η προστασία της ανθρώπινης ζωής. Είναι η ώρα να καταλάβουμε ότι μπουχτίσαμε από αυτοδιοικητικούς και πολιτικούς που συνεχώς ζητούν αρμοδιότητες και αρνούνται ευθύνες. Σε αυτή λοιπόν τη συζήτηση, καταθέτω ορισμένες σκέψεις, ώστε στις προσεχείς εκλογές να αξιολογήσουμε προτάσεις και δεσμεύσεις, συγκεκριμένες και όχι ευχολόγια αοριστίας. Προτείνω, λοιπόν:
- Εκπαίδευση αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών, σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης.
- Εκπόνηση υποχρεωτικά, εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος, σχεδίου πολιτικής προστασίας σε επίπεδο δημοτικής ενότητας, με δημόσια σήμανση αντίστοιχη με αυτήν των πλοίων.
- Διενέργεια σε ετήσια βάση ελέγχων και ασκήσεων επάρκειας του σχεδίου πολιτικής προστασίας ανά δημοτική ενότητα, με συμμετοχή των πολιτών.
- Καθαρισμό των οικοπέδων, διενέργεια ελέγχων από τις αρμόδιες υπηρεσίες και εφαρμογή της νομοθεσίας.
- Δημιουργία δρόμων και ζωνών πυρασφάλειας, ιδιαίτερα σε οικισμούς που χτίστηκαν χωρίς ρυμοτομικά σχέδια.
- Αποτελεσματική δασική πολιτική, με συνεργασία κρατικών δομών και εθελοντικών οργανώσεων. Καθαρισμούς, υλοτομία και ελέγχους για απόθεση απορριμμάτων σε δασικές εκτάσεις.
- Υποχρεωτική ασφάλιση ακινήτων.
- Εκπόνηση σχεδίου για προμήθεια εξοπλισμού αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών και αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, το οποίο θα συνοδεύεται από αναλυτικό προϋπολογισμό.
Στο χέρι μας είναι να μη θρηνήσουμε άδικα άλλους χαμένους συμπολίτες μας.

*Πρ. υφυπουργός Ανάπτυξης, πρόεδρος της ΡΕΥΜΑ