Αναθεώρηση του 2001 με «χρυσό» συναίνεσης

Αναθεώρηση του 2001 με «χρυσό» συναίνεσης15.11.2018Παρασκήνιο

Είχε εγκριθεί από τα τέσσερα πέμπτα του συνόλου των βουλευτών

Χαοτική είναι η διαφορά που χωρίζει τα κόμματα στο θέμα της αναθεώρησης του Συντάγματος, κάτι που φάνηκε με απόλυτη ενάργεια και στη χθεσινή πολύωρη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής.

Συμφώνησαν ότι... διαφωνούν σχεδόν σε όλα, μια και κοινός τόπος βρέθηκε μόνο στις διατάξεις για την ποινική ευθύνη υπουργών και την ασυλία των βουλευτών, αλλά και εκεί υπάρχουν

διαφορετικές προσεγγίσεις. Προφανώς δεν πέσαμε από τα σύννεφα χθες, ωστόσο η όλη συζήτηση δεν μπορεί παρά να προκαλέσει το εξής ερώτημα: Είναι, άραγε, ρεαλιστική η προσδοκία για σύμπλευση όλων των πολιτικών δυνάμεων ώστε να αλλάξει, κοινή συναινέσει, ο καταστατικός χάρτης της χώρας;

Κι όμως, αν και σήμερα, όπως όλα δείχνουν, οι πολιτικές συγκυρίες δεν θα το επιτρέψουν, στο παρελθόν έχει υπάρξει ευρεία και διακομματική συνεννόηση για τις αλλαγές στο Σύνταγμα. Το 2001 ψηφίστηκε η εκτεταμένη αναθεώρηση του Συντάγματος, η οποία, παρά την τροποποίηση μεγάλου αριθμού διατάξεων, εγκρίθηκε, στο μεγαλύτερο μέρος της, από τα τέσσερα πέμπτα του συνόλου των βουλευτών. Αυτή ήταν και η λεγόμενη «συναινετική αναθεώρηση», η μόνη μεταπολιτευτικά με τέτοια χαρακτηριστικά. Τότε, υπήρξε συμφωνία από Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ για τη δημιουργία ενός συνταγματικού πλαισίου με σκοπό την απρόσκοπτη συμμετοχή της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Το Σύνταγμα αυτό έχει μείνει στην Ιστορία, γιατί ήταν το μόνο το οποίο απέκτησε τόσο ευρεία συναίνεση, μια και στην αναθεώρηση του 1975 είχε αποχωρήσει σύσσωμη η αντιπολίτευση, ενώ το 1986 η συζήτηση διεξήχθη δίχως την αξιωματική αντιπολίτευση. Πάντως, το Σύνταγμα του 2001 έμεινε χαραγμένο και για την αναμόρφωση του «κατάπτυστου», όπως το χαρακτηρίζει ο Αλέξης Τσίπρας, άρθρου 86 «περί ποινικής ευθύνης υπουργών», που μεταξύ άλλων προέβλεπε τη σύντομη παραγραφή των ποινικών αδικημάτων τους.
Περιέργως, αυτό είναι και το μόνο άρθρο για το οποίο έχει βρεθεί σήμερα κοινός τόπος ως προς την ανάγκη ριζικής αναθεώρησης…