110 μητροπολίτες στο Φανάρι τον Σεπτέμβριο για τη μεγάλη Σύναξη

110 μητροπολίτες στο Φανάρι τον Σεπτέμβριο για τη μεγάλη Σύναξη 01.08.2018Πρόσωπα

Περισσότεροι από 110 μητροπολίτες από τις τέσσερις γωνιές της Γης...

...από τις ΗΠΑ και τη λατινική Αμερική, την Ευρώπη, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, την Κορέα, τη Σιγκαπούρη και το Χονγκ Κονγκ,

αλλά και τις Επισκοπές της Μικράς Ασίας και από τις επαρχίες του Οικουμενικού Θρόνου στην Ελλάδα θα συγκεντρωθούν στην Κωνσταντινούπολη από την 1η έως την 3η Σεπτεμβρίου, προκειμένου να συζητήσουν και να ανταλλάξουν απόψεις για όλες τις τρέχουσες εξελίξεις και τα ζητήματα που απασχολούν τη μητέρα Εκκλησία και ευρύτερα την Ορθοδοξία.

Με απόφαση του Πατριάρχη Βαρθολομαίου συγκαλείται η Σύναξη της Ιεραρχίας, στο πλαίσιο παλαιότερης απόφασης να συνέρχονται ανά τριετία οι επίσκοποι του Πατριαρχείου απ’ όλο τον κόσμο. Η Σύναξη αποτελεί τον φυσικό χώρο όλων των επισκόπων του κλίματος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που συναποτελούν το σώμα της Ιεραρχίας του, ανεξάρτητα από τη διοικητική τους υπαγωγή. Η συμμετοχή δε των μητροπολιτών των Νέων Χωρών, που αποτέλεσε αντικείμενο έντονων συζητήσεων το 2015, είναι απόλυτα νόμιμη και δεν προσκρούει ούτε στις προβλέψεις της Πράξης του 1928, ενώ δεν προκαλεί διοικητικής φύσης προβλήματα, καθώς η Σύναξη έχει ενημερωτικό και όχι διοικητικό χαρακτήρα, και δεν θα ληφθεί καμία απόφαση.

Το κάλεσμα του Πατριάρχη Βαρθολομαίου έρχεται σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη καμπή, καθώς σε εξέλιξη βρίσκεται η πρωτοβουλία του Φαναριού για τη διευθέτηση του εκκλησιαστικού ζητήματος στην Ουκρανία. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, να ανταλλαχθούν απόψεις περί του ουκρανικού.
Ο κ. Βαρθολομαίος φέρεται ότι έμεινε ιδιαίτερα ικανοποιημένος από την εμπειρία της προηγούμενης σύναξης του 2015. Τόσο η προηγούμενη όσο και η επικείμενη Σύναξη εκτιμάται ότι έχει έχουν συμβολικό χαρακτήρα.

Θα καταδείξει εύγλωττα στην Πόλη και την Οικουμένη ότι το Πατριαρχείο μέσα από την ίδια του τη διοικητική διάρθρωση με τις ιστορικές μητροπόλεις στα χώματα της Μικράς Ασίας, που αναβιώνουν, τη σταδιακή αναγέννηση κοινοτήτων όπως η Σμύρνη, με την επιστροφή ομογενών στην Ιμβρο, αλλά και την ανανέωση σε πρόσωπα σε μητροπόλεις σε Ευρώπη και αλλού, όπως στη Νέα Ζηλανδία, αποτελεί μια ζωντανή Εκκλησία, με ιστορικό παρελθόν και βαθιές εκκλησιολογικές ρίζες, στέρεο παρόν και κυρίως δυναμικό μέλλον.

Αντ. Τριανταφύλλου