ΝΑΣΟΣ ΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί γράφω το Ημερολόγιο ενός Καρκινοπαθούς...

Μεγάλωσα σε εποχές που τον καρκίνο τον αποκαλούσαν «ο καταραμένος», «η επάρατος», «η παλιαρρώστεια», «ο όξω από δω» και ο καρκινοπαθής, επί τη εμφανίσει του καρκίνου, εθεωρείτο τελειωμένος, λίαν συντόμως μακαρίτης. Στο άκουσμα δε της λέξης καρκίνος, όλα τα χέρια της παρέας αναζητούσαν ανθεκτικό ξύλο για να ...λακτίσουν τρις, κάποιοι «έφτυναν στον κόρφο τους» και κάπως έτσι αφόριζαν (…εν είδει προληπτικής ιατρικής) την «παλιαρρώστεια». Είναι η δεύτερη φορά στη ζωή μου που διαγιγνώσκομαι με καρκίνο. Η πρώτη ήταν το 2009, όταν σε ηλικία 46 ετών διαγνώστηκα με καρκίνο του προστάτη. Έκανα χειρουργείο, αφαίρεσα τον προστάτη και καθ’ υπόδειξη των γιατρών δεν χρειάστηκε να υποβληθώ σε χημειοθεραπεία ή ακτινοβολία, ή κάποια άλλη ιατρική πράξη. Στις 10 Ιουνίου […]