Η υψηλή στρατηγική της Τουρκίας και η σχέση της με τη θεωρία του “Στρατηγικού βάθους”

“Η ΥΨΗΛΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ «ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΥ ΒΑΘΟΥΣ”, του Βασίλη Αρσονιάδη, Σχη ε.α. (ΣΣΕ’92).

Το armynow.net, στα πλαίσια της προσπάθειας προώθησης των στελεχών στις εκτός στρατεύματος δραστηριότητές τους, συνεχίζει τις παρουσιάσεις βιβλίων εν ενεργεία και εν αποστρατεία στελεχών ΕΔ & ΣΑ, με το εξαιρετικό βιβλίο – μελέτη του Σχη ε.α. Βασίλη

Αρσονιάδη “Η ΥΨΗΛΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ “ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΥ ΒΑΘΟΥΣ” , Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ (2002 – 2016) “

Το υπόψη έργο συμβάλλει στην κατανόηση της διαδικασίας διαμόρφωσης και του τρόπου υλοποίησής της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής (ΤΕΠ), από το 2002 και μετά υπό τη διακυβέρνηση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ). Διερευνά τον ρόλο της θεωρίας του Στρατηγικού Βάθους του Αχμέτ Νταβούτογλου στην ΤΕΠ, εξετάζει πως η εξωτερική πολιτική του ΑΚΡ επιδρά επι της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και αποτιμά την υλοποίηση της ΤΕΠ σε μια περίοδο με ιδιαίτερα έντονες και πρωτοφανείς γεο-πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις.

Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου ο αναγνώστης γίνεται κοινωνός μιας νέας μεθοδολογικής προσέγγισης η οποία γεφυρώνει το πεδίο των στρατηγικών μελετών με αυτό της εξωτερικής πολιτικής ενός κράτους. Περιγράφεται βήμα προς βήμα η διαμόρφωση της Εξωτερική πολιτικής ενός κράτους (Τουρκίας) μέσα από τις αλληλεπιδράσεις συστημικών και εσωτερικών παραγόντων. Δίχως δυσνόητες ορολογίες το παρόν βιβλίο απευθύνεται τόσο στους επαγγελματίες αναλυτές και διαμορφωτές της πολιτικής όσο και σε μη εξειδικευμένους αναγνώστες που επιθυμούν να κατανοήσουν γιατί ενεργεί όπως ενεργεί η γείτονα χώρα.

Περιγραφή του βιβλίου

Η μελέτη φιλοδοξεί:

Να συμβάλλει στην κατανόηση της διαδικασίας διαμόρφωσης και του τρόπου υλοποίησής της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής (ΤΕΠ), κατά την περίοδο 2002-2016 υπό τη διακυβέρνηση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ).Να διερευνήσει τον ρόλο της θεωρίας του Στρατηγικού Βάθους του Αχμέτ Νταβούτογλου στην ΤΕΠΝα εξετάσει πως η εξωτερική πολιτική του ΑΚΡ επιδρά επι της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και τέλοςΝα αποτιμήσει την υλοποίηση της ΤΕΠ

Κεντρική υπόθεση εργασίας είναι ότι η ΤΕΠ την περίοδο 2002-2016, στην περιοχή των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής είναι αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης των συστημικών και εσωτερικών παραγόντων. Τα αποτελέσματα της έρευνας κατέδειξαν ότι οι εξωτερικοί παράγοντες και συγκεκριμένα η μορφή του διεθνούς συστήματος, η πολιτική και οι επιδιώξεις των Μεγάλων Δυνάμεων στην περιοχή των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής σε συνδυασμό με τις επιδιώξεις και πολιτικές των περιφερειακών δυνάμεων στις εν λόγω περιοχές έθεσαν το ευρύτερο πλαίσιο εντός του οποίου η Τουρκία κλήθηκε να λάβει αποφάσεις σχετικά με την εξωτερική της πολιτική.

Οι αποφάσεις αυτές πάρθηκαν με βάση τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των εσωτερικών παραγόντων, με κυρίαρχους τον κεμαλισμό, τις ένοπλες δυνάμεις, το Πολιτικό Ισλάμ (AKΡ) και τις εξελίξεις στο Κουρδικό ζήτημα.

Ως εκ τούτου προκύπτει ότι η επιλογή της Τουρκίας να ακολουθήσει μια Ανατολική πολιτική είναι ορθολογική καθώς θα έχει μεγαλύτερο κέρδος (οικονομικό και πολιτικό) και καλύτερες προϋποθέσεις ανάδειξής της σε περιφερειακό ηγέτη και παγκόσμιο πρωταγωνιστή συγκριτικά με μια Δυτική πολιτική στα Βαλκάνια και την Ευρώπη γενικότερα

Το κύριο χαρακτηριστικό της μελέτης μεταξύ άλλων είναι η ανάπτυξη μιας νέας μεθοδολογικής προσέγγισης η οποία γεφυρώνει το πεδίο των στρατηγικών μελετών με αυτό της εξωτερικής πολιτικής ενός κράτους στην ανάλυση της εξωτερικής πολιτικής συνδυάζοντας τη θεωρία του Νεοκλασικού Ρεαλισμού με την Υψηλή Στρατηγική.

Η νέα μεθοδολογική προσέγγιση «Νεοκλασικός Ρεαλισμός- Υψηλή Στρατηγική» προβλέπει μια σειρά από έξι στάδια:

Ξεκινά με τον προσδιορισμό των συμφερόντων του κράτους (Ζωτικά, Μείζονα και Περιφερειακά ανάλογα με την αξία τους).Στη συνέχεια γίνεται ο προσδιορισμός και η ιεράρχηση των απειλών ως αποτέλεσμα συστημικών και εσωτερικών παραγόντων.Στο επόμενο στάδιο προσδιορίζονται οι στόχοι της εξωτερικής πολιτικής οι οποίοι διακρίνονται: σε αυτούς που αποσκοπούν στην αντιμετώπιση μιας απειλής και σε αυτούς που προάγουν ένα συμφέρον.Στη συνέχεια προσδιορίζονται με βάση τον συνδυασμό των εσωτερικών και εξωτερικών παραγόντων τα στοιχεία ισχύος που διαθέτει σε μια συγκεκριμένη περίοδο το κράτος και ποια από αυτά επιλέγει να χρησιμοποιήσει και με ποιο τρόπο (πόλεμο, επίδειξη σημαίας, οικονομικό αποκλεισμό, διαμεσολάβηση κλπ.) για την επίτευξη των στόχων της εξωτερικής του πολιτικής.Τέλος, αξιολογείται η αποτελεσματικότητά της Υψηλής Στρατηγικής για να καταλήξουμε εάν η εξωτερική πολιτική μιας χώρας είναι επιτυχής ή όχι.Ανάλογα με το αποτέλεσμα της αξιολόγησης το κράτος μπορεί να επιλέξει είτε την αλλαγή της εξωτερικής πολιτικής (π.χ διαφοροποίηση στόχων) είτε να τροποποίηση τον τρόπου υλοποίησης της (π.χ των στοιχείων ισχύος είδος και μορφή) ή και τα δύο.

Αυτό λοιπόν που συμβαίνει σήμερα είναι ότι η Τουρκία, δρώντας ορθολογικά αξιολόγησε τα αποτελέσματα από τη μέχρι τώρα υλοποίηση της εξωτερικής της πολιτικής και επιδεικνύοντας ρεαλισμό και ευκαμψία αποφάσισε την τροποποίηση της Υψηλής της Στρατηγικής, δηλαδή τα στοιχεία ισχύος που χρησιμοποιεί και τον τρόπο με τον οποίο τα χρησιμοποιεί για την επίτευξη των στόχων της και όχι την Εξωτερική της Πολιτικής (τα εθνικά συμφέροντα, οι απειλές και οι στόχοι της Τουρκίας παραμένουν κατά βάση αναλλοίωτοι).

Σε ένα τέτοιο δυναμικό περιβάλλον, η Ελλάδα θα πρέπει να σταματήσει την πολιτική της «δράσης – αντίδρασης» έναντι της Τουρκίας. Θα πρέπει να σταματήσει να δρα «πυροσβεστικά» προσπαθώντας να περιορίσει τις αρνητικές για τα εθνικά μας συμφέροντα συνέπειες της τουρκικής πολιτικής διότι αναλώνει με τον τρόπο αυτό τα στοιχεία ισχύος της χώρας όχι για να πετύχει τους στόχους της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής άλλα για να μην πετύχει η Τουρκία τους δικούς της. Πρέπει επιτέλους να θέσει το όραμά της για τη θέση της Ελλάδας στον Διεθνές Σύστημα ως την τελική επιθυμητή κατάστασή της δικής της εξωτερικής πολιτικής και να προσδιορίσει μια σειρά από κύριους στόχους η επίτευξη των οποίων θα εξουδετερώσει έμμεσα τις αρνητικές επιπτώσεις της όποιας τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.

Εκδόσεις “Μ. Σιδέρη”

Σύντομο βιογραφικό του συγγραφέα:

Ο Βασίλης Αρσονιάδης σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων.

Κατέχει μεταπτυχιακό στην πολιτική επιστήμη στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο με άριστα και είναι διδάκτορας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου της Θράκης.

Υπήρξε επικεφαλής ομάδας επιχειρησιακής σχεδίασης του Συμμαχικού Στρατηγείου Ταχείας Αντιδράσεως του ΝΑΤΟ, μέντορας σε θέματα επιχειρησιακής σχεδίασης στην Ακαδημία Άμυνας (Defence Academy) του Ηνωμένου Βασιλείου, αναλυτής πληροφοριών και επικεφαλής του τμήματος ανάλυσης πληροφοριών του Νατοϊκού στρατηγείου (KFOR) στο Κόσοβο.

Είναι επικεφαλής αναλυτής πληροφοριών του Διακλαδικού Συμμαχικού Στρατηγείου της Δομής Διοίκησης του ΝΑΤΟ στη Νάπολη της Ιταλίας.

Όποια στελέχη εν ενεργεία και εν αποστρατεία επιθυμούν να παρουσιάσουν το συγγραφικό τους έργο, μπορούν να αποστείλουν στο editor@armynow.net , τα παρακάτω στοιχεία :

Φωτογραφία εξωφύλλουΛίγα λόγια για την υπόθεση / περιεχόμενοΣύντομο βιογραφικό συγγραφέαΦωτογραφία συγγραφέαΟποιαδήποτε άλλη πληροφορία επιθυμούν.

The post Η υψηλή στρατηγική της Τουρκίας και η σχέση της με τη θεωρία του “Στρατηγικού βάθους” appeared first on ArmyNow.Net.