Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών: Με τι ακριβώς ασχολείται;

Η Εθνική Ασφάλεια, όπως αυτή περιγράφεται από τις σύγχρονες μεθόδους αντιμετώπισης “εχθρικών” ενεργειών που έχουν ως στόχο την αποσταθεροποίηση της χώρας, αποτελεί μια συνολική και εξαιρετικά καλά οργανωμένη προσπάθεια από το σύνολο σχεδόν του κρατικού μηχανισμού.

Οι περισσότερες σύγχρονες Υπηρεσίες Πληροφοριών έχουν ένα αρκετά περίπλοκο έργο να επιτελέσουν. Οι αποστολές τους εκτείνονται από την αντιμετώπιση του κοινού εγκλήματος, σε πολύ υψηλό επίπεδο, ως και τη συλλογή, ανάλυση κι εκμετάλλευση κάθε είδους πληροφοριών από όλα τα μέσα επικοινωνίας και κάθε πηγή πληροφόρησης.

Η τεχνογνωσία

που απαιτείται, η πολυεπίπεδη και πολυσχιδής εκπαίδευση του προσωπικού, η πολυδιάστατη γνώση της σύγχρονης πραγματικότητας και η τεχνολογική επάρκεια σε μέσα και υλικά είναι οι πυλώνες στους οποίους οφείλει να στηρίζεται μια σύγχρονη Υπηρεσία Πληροφοριών.

Μιλώντας για τις Δυτικές κοινωνίες και τα ανεπτυγμένα κράτη Ευρώπης και Αμερικής που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο επηρεάζουν τη μοίρα των ανθρώπων του πλανήτη, οι Υπηρεσίες Πληροφοριών τους διαθέτουν τη δύναμη και την εξουσία να λειτουργούν μέσα σ’ ένα πλαίσιο πέρα από το στενό νομικό καθεστώς που διέπει τις χώρες αυτές, χωρίς όμως να παραβαίνουν κανόνες και όρια που έχουν θεσπιστεί για τη λειτουργία τους.

Σε χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα το πλαίσιο δεν είναι σαφώς ορισμένο με αποτέλεσμα οι Υπηρεσίες Πληροφοριών των χωρών αυτών να έχουν αυξημένο βαθμό ανεξαρτησίας και να κινούνται πολλές φορές στις κόκκινες γραμμές της διεθνούς νομιμότητας.

Αντίστοιχες Υπηρεσίες Πληροφοριών όπως της Τουρκίας ή του Ισραήλ και της Ιορδανίας, διαθέτουν πλήρη ανεξαρτησία και ελέγχονται κεντρικά από τον εκάστοτε ανώτατο διαχειριστή της κρατικής εξουσίας (Πρόεδρος, Πρωθυπουργός, Βασιλιάς). Αυτή η παράμετρος δίνει μια αύρα απόλυτης επιτυχίας, πολλές φορές όμως αυτό είναι μια ψευδαίσθηση καθότι η αποτελεσματικότητα τους κρύβει σημαντικές απώλειες σε πολλά επίπεδα και κυρίως σε ανθρώπινο δυναμικό.

Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών της Ελλάδας, μια υπηρεσία που πέρασε από πολλές περιπέτειες για να καταλήξει στη σημερινή της μορφή, από την πλήρως ελεγχόμενη από το εξωτερικό (ΗΠΑ – Μεγάλη Βρετανία) ΚΥΠ ως την απόλυτα αξιόπιστη ΕΥΠ της τριετίας 1993 – 1996 και την αποπροσανατολισμένη υπηρεσία των ετών 2004 – 2012, σε μια υπηρεσία που θέλει αλλά δεν ξέρουμε αν μπορεί.

Εκτός από κάποιες “παιδικές ασθένειες” που όλες οι αντίστοιχες υπηρεσίες έχουν περάσει ή περνάνε, η ΕΥΠ έχει κάποιες ιδιαιτερότητες, όπως ο συνδικαλισμός, ενίοτε ο ανταγωνισμός και ίσως και η αδυναμία συνεργασίας με φορείς όπως το ΥΠΕΞ και το ΥΠΕΘΑ και τέλος η έλλειψη ικανών συστημάτων “πληροφοριακού πολέμου”.

Η επιλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη για αναδιάρθρωση της Υπηρεσίας ήταν πραγματικά αναγκαία. Αν θα πετύχει το πείραμα του Διοικητή – στελέχους ιδιωτικών επιχειρήσεων ασφαλείας και των τριών εξειδικευμένων Υποδιοικητών συν τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας δεν μπορούμε να το πούμε.

Σίγουρα το σχήμα αυτό έχει αρκετά τρωτά σημεία και πολλά κενά. Αν κρίνουμε από το παρελθόν, το πλέον πετυχημένο μοντέλο ήταν αυτό με Διοικητή απόστρατο ανώτατο Αξιωματικό και χρησιμοποίηση προσωπικού με πλήρη μυστικότητα από το σύνολο σχεδόν του κρατικού μηχανισμού, Ένοπλες Δυνάμεις, Σώματα Ασφαλείας, Διπλωματικούς Υπαλλήλους και Στελέχη της Υπηρεσίας, σε ένα συνδυασμό που έφερε σημαντικές επιτυχίες. Ακόμα κι αν οι επιτυχίες αυτές δεν έτυχαν αναλόγων χειρισμών από φοβικές κυβερνητικές επιλογές, συζητήθηκαν αρκετά σε διεθνές επίπεδο και έδωσαν ένα “άρωμα” δύναμης στη χώρα μας.

Οι τελευταίες επιλογές των κυβερνήσεων σχετικά με την ΕΥΠ δε ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένες καθότι η Εθνική Ασφάλεια έχει να κάνει κυρίως με τις απειλές που κατευθύνονται απ’ έξω κι όχι από κομματικούς ή ιδεολογικούς αντιπάλους εντός των τειχών. Η τεχνολογική εξέλιξη, εκτός από κάτι “βαλιτσάκια” δεν έχει μάλλον σπουδαία υποστήριξη και η ανάπτυξη δικτύου πληροφοριών στην εποχή που χαρακτηρίζεται από τα δίκτυα (κοινωνικά και άλλα) δεν είναι σε καλές μέρες.

Αν είναι πάντως να ξεκαθαριστεί ένα πράγμα, αυτό οφείλει να είναι το με τι ακριβώς ασχολείται η ΕΥΠ. Οφείλει να έχει ξεκάθαρη αποστολή, στόχους, τρόπο λειτουργίας και συστηματικής εκπαίδευσης. Ενδεχομένως η κυβέρνηση να “θέλει”, το ερώτημα είναι αν μπορεί.

The post Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών: Με τι ακριβώς ασχολείται; appeared first on ArmyNow.Net.