Γαριδοκαλλιέργειες στα νησιά: Ναι από το Υπουργείο, όχι από την Κοινότητα

Σε δύσκολη εξίσωση αναδεικνύεται κάποιες φορές η υλοποίηση συγκεκριμένων επενδύσεων. 

Κινητικότητα υπάρχει τον τελευταίο καιρό στις υδατοκαλλιέργειες, συγκεκριμένα γαριδοκαλλιέργειες στο νησί της Κέας, με το Υπουργείο Περιβάλλοντος να δίνει πριν από λίγες ημέρες το πράσινο φως στην αρχιτεκτονική μελέτη για το έργο «Ανέγερση χερσαίας μονάδας υδατοκαλλιέργειας γαρίδας» που βρίσκεται στην εκτός σχεδίου περιοχή του Δήμου Κέας, στην περιοχή της Αγίας Μαρίνας (ή θέση Πάουρας) της Περιφερειακής Ενότητας Κέας

– Κύθνου και μισθώνεται από την εταιρεία «Ίρις υδατοκαλλιέργειες ΙΚΕ».

Το εν λόγω σχέδιο αφορά στην ανέγερση χερσαίας μονάδας υδατοκαλλιέργειας γαρίδας σε ακίνητο που βρίσκεται σε γήπεδο συνολικής έκτασης 37.116,66 τμ. στην εκτός σχεδίου περιοχή του Δήμου Κέας, στη θέση «Αγία Μαρίνα» (ή θέση «Πάουρας») της Περιφερειακής Ενότητας Κέας- Κύθνου.

Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, η εγκατάσταση υδατοκαλλιέργειας θα οργανώνεται στο τμήμα παραγωγής- εκτροφής του ζωικού κεφαλαίου, στο τμήμα αποθήκευσης, επεξεργασίας και επαναχρησιμοποίησης νερού και στο τμήμα συσκευασίας και υποστήριξης (εργαστήριο όπου διενεργούνται οι κατάλληλοι έλεγχοι, γραφεία εργαστήρια, χώροι ανάπαυσης προσωπικού κλπ).

Παρόλαυτα, δύο χρόνια πριν, συγκεκριμένα τον Μάιο του 2020, η Κοινότητα Ιουλίδας, όπου βρίσκεται η περιοχή σχεδιασμού της επένδυσης, είχε ταχθεί σύσσωμη κατά της συγκεκριμένης επένδυσης τονίζοντας ότι «η ανάπτυξη και λειτουργία μιας τόσο μεγάλης σε επιφάνεια και εγκαταστάσεις μονάδας σε μια θέση περίοπτη από τον κεντρικό δρόμο που οδηγεί προς τις τουριστικές περιοχές της δυτικής Κέας αλλοιώνει και καταστρέφει το φυσικό τοπίο και κατ’ επέκταση το τουριστικό προϊόν της περιοχής, καθώς και υποβαθμίζει τα όμορα και γειτονικά οικόπεδα. Επίσης θεωρούμε υπερβολική και σχεδόν επικίνδυνη την μεταφορά και αποθήκευση πολύ μεγάλης ποσότητας θαλασσινού νερού σε τόσο μεγάλη απόσταση στην ενδοχώρα του νησιού. Επίσης η άντληση από πιθανές γεωτρήσεις επιτόπου ή η μεταφορά γλυκού νερού από τον ευρύτερο περιορισμένο υδροφόρο ορίζοντα του νησιού δεν είναι εφικτή για τις ποσότητες νερού που απαιτούνται για την παραγωγική λειτουργία της μονάδας. Εκτιμώντας τα υποβαλλόμενα στοιχεία και θέτοντας πρώτη προτεραιότητά μας την προστασία του νησιού μας από πιθανή περιβαλλοντολογική υποβάθμιση προτείνουμε την αρνητική γνωμοδότηση για την εν λόγω μελέτη».

Τώρα, προφανώς δύο τινά υπάρχουν: Είτε υπήρξε αναδίπλωση της εταιρείας σε σχέση με την έκταση και το αποτύπωμα στο φυσικό περιβάλλον της περιοχής και δόθηκε τελικά νέα μελέτη, την οποία έλαβε υπόψη του το Υπουργείο, είτε τα πλεονεκτήματα αυτής της επένδυσης στο νησί είναι, τελικά, περισσότερα από τα μειονεκτήματα.